2349 Ebû Hureyre (radıyallahü anh)’den (şöyle demiştir): Bir adam Peygamber’e geldi de ondan alacağını ödemesini istiyordu. İstemesinde kabalık ve sertlik yapmıştı. Peygamber’in sahâbîleri de onu (söz ve fiille) cezalandırmak istediler. Bunun üzerine Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):
— “Onu serbest bırakın (dokunmayın). Çünkü her hak sahibinin söz söyleme hakkı vardır” buyurdu. Sonra da: “Ona kendi devesinin benzeri yaşta bir deve veriniz” buyurdu.
Sahâbîler:
— Yâ Rasûlallah, biz ancak onun devesinden daha değerlisini buluyoruz (onun devesi gibisini bulamıyoruz), dediler. Bunun üzerine Rasûlüllah:
“ (daha iyi olan deveyi) ona veriniz. Çünkü sizin en hayırlı olanınız, borç ödeme yönünden en güzel olanınızdır” buyurdu.
