Abdullah ibn Amr da kendi kahramanına (yânı işlerini gören vekiline) o kendisinden uzakta iken, küçük büyük bütün ailesi halkının fitır sadakalarını vermesini yazmıştır.
2348 Ebû Hureyre (radıyallahü anh) şöyle dedi: Bir adamın Peygamber üzerinde muayyen yaşta bir deve alacağı vardı. Bir gün o adam Peygamber’e geldi de bu alacağını ödemesini istedi. Peygamber hâzır olan me’mûrlarına hitaben:
— “Bu adama onun devesi yaşında bir deve veriniz” buyurdu.
Sahâbîler onun devesi yaşında bir deve aradılar. Fakat ona verilecek yaşta deve bulamadılar, ancak onun devesinden daha değerli yaşta bir deve buldular. Bunun üzerine Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem):
— “Bunu ona veriniz” buyurdu. Deve kendisine verilen adam:
— Sen bana alacağımı fazla verdin, Allah da sana bol versin, dedi. Peygamber bu vesile ile şöyle buyurdu:
— “Şübhesiz sizin en hayırlınız, borç verimi en güzel olanınızdır”.
