Ve Âmir ibn Rabîa’nın: Ben, Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’i oruçlu olduğu hâlde misvakla dişlerini temizlerken ihata edemiyeceğim yahut sayamacağım kadar çok gördüm, dediği zikrolunuyor.
Ebû Hureyre de: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem): “Ümmetime meşakkat verecek olmayaydım, her abdest alışta dişlerini misvakla temizlemelerini onlara muhakkak emrederdim” buyurdu demiştir. Bunun benzeri olan hadîs, Câbir ibn Abdillah’tan, Zeyd ibn Hâlid’den; onlar da Peygamber’den olmak üzere rivayet olunuyor. (Buhârî dedi ki:) Peygamber bu hadîsinde oruçluyu oruçsuzdan ayırmamıştır.
Ve Aişe: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem): “Misvaklanmak, ağızın temiz kalmasına ve Rabb’in razı olmasına sebebdir” buyurdu demiştir.
Atâ ile Katâde de: Oruçlu tükürüğünü yutabilir, demişlerdir.
1968 Humrân şöyle demiştir: Ben Usmân ibn Affân (radıyallahü anh)’ı abdest alırken gördüm. Şöyle ki: Evvelâ elleri üzerine üç kerre su döküp yıkadı. Sonra ağzını çalkaladı ve burnuna su verip yine çıkardı. Sonra yüzünü üç kerre yıkadı. Sonra sağ elini dirseğe kadar üç kerre yıkadı. Sonra sol elini dirseğe kadar üç kerre yıkadı. Sonra başını meshetti. Sonra sağ ayağını üç kerre, sonra sol ayağını da üç kerre yıkadı. Sonra: Rasûlüllah’ı şu benim abdest alışım gibi abdest alırken gördüm. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) abdesti aldıktan sonra: “Her kim benim şu abdest alışım gibi abdest alır, sonra da iki rek’at namaz kılar ve bu iki rek’at içinde kendi nefsini bir şeyle konuşturmaz (yani hatırına namazla ilgisi olmayan bir şeyi getirmez) ise, muhakkak o kimsenin geçmiş günâhları kendi lehine mağfiret olunur” buyurdu, dedi.
