Şu’be ibn Haccâc, el-Hakem’den: Bu (yani borcun borçluya hibe edilmesi fiili) caizdir, demiştir. Ve Hasen ibn Alî (radıyallahü anh) de alacağı olan bir adama, üzerindeki borcu hibe etmiştir.
Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) de: “Kimin üzerinde başka bir kimsenin bir hakkı varsa, o bu hakkı hakk sahibine ödesin yahut da o hakk sahibinden bunu halâl ettirsin” buyurmuştur. Câbir (radıyallahü anh) de şöyle dedi: Bâbam Abdullah ibn Amr, üzerinde borç olduğu hâlde Uhud’da öldürüldü. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) onun alacaklılarından, hurmalığımın mahsûlünü kabul etmelerini ve Bâbamı borç bağından çözmelerini istedi
2640 Câbir ibn Abdillah (radıyallahü anh), Ka’b ibn Mâlik’e: Bâbasi Abdullah ibn Amr’ın Uhud günü şehîd olarak öldürüldüğünü, alacaklıların hakklarını istemekte şiddet gösterdiklerini haber verip şöyle dedi: Bunun üzerine ben Rasûlüllah’a geldim ve vaziyeti O’nunla konuştum. Akabinde Rasûlüllah alacaklılara, hurmalığımın mahsûlünü kabul etmelerini ve Bâbamı alacak bağından çözmelerini (yani alacaklarından Bâbamı temize çıkarmalarını) istedi. Fakat alacaklılar bu teklîfi kabulden çekindiler. Rasûlüllah da onlara hurmalığımı vermedi ve onlar için hurma mahsûlünü de kestirmedi. Lâkin bana:
— “Yarın kuşluk vakti sana geleceğim” buyurdu.
Ertesi günü sabah olunca kuşluk vakti bana geldi, hurmalıkta dolaştı, mahsûl hakkında bereketle duâ etti. Akabinde ben hurma mahsûlünü kestim. Alacaklıların haklarını tamamen verdim. Bize de bahçenin mahsûlünden bir bakıyye kaldı. Bundan sonra ben Rasûlüllah’a geldim, O oturmuş hâldeydi. Ben kendisine bunları (yani borçları ödeme, fazladan bir mikdârın artması, Rasûlüllah’ın duası bereketinin meydana gelmesi işlerini) haber verdim. Bunun üzerine Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), yakında oturmakta olan Omer’e hitaben:
“Yâ Omer! Câbir’in söylemekte olduğunu işit” buyurdu.
Omer de hemen:
Dikkat! Bunlar olur. Biz Senin Allah’ın Rasûlü olduğunu bilmişizdir. Vallahi Sen muhakkak Allah’ın Rasûlüsün, dedi.
