7504 Abdullah ibnu Mes’ûd (radıyallahü anh) şöyle dedi: Kitâb ehlinden bir adam Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’e geldi ve:
— Yâ Ebâ’l-Kaasım! Şübhesiz Allah gökleri bir parmağında, yer tabakalarını bir parmağında, bütün ağaçlan bir parmağında, suları ve toprakları bir parmağında, öbür mahlûkları da (beşinci) parmağında tutar, sonra: Melik ancak benim, Melik ancak benim! buyurur, dedi.
(İbn Mes’ûd dedi ki:) Bu söz üzerine ben Peygamber’i gördüm ki, O son dişleri görülünceye kadar güldü, sonra: “Allah’ın kadrini, O’na lâyık olacak bir surette hakkıyle takdir etmediler…” (ez-Zümer: 67, El-Enâm: 91) âyetini okudu.
