2636-….. Ebû Humeyd es-Sâidî (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) Ezd kabilesinden İbnu’l-Utbiyye -yahut İbnu’l-Lutbiyye- denilen bir adamı zekât me’mûru ta’yîn etti. Bu adam zekât mallarını tahsil edip geldiğinde:
– (Yâ Rasûlallah!) Bu sizin zekât malınızdır. Bu da bana hediye verilmiştir, dedi (ve kendine de bir pay ayırdı). Bunun üzerine Rasûlüllah:
— “Bu adam (bir mal memuru olmayıp da) Bâbasının veyahut anasının evinde otursaydı da baksaydı, kendisine hediye verilir miydi, yoksa verilmez miydi? Nefsim elinde olan Allah’a yemin ederim ki, zekât me’mûrlarından herhangi bir kişi zekât malından haksız bir şey alırsa, kıyâmet gününde muhakkak o kimse o çaldığı malı boynunda yüklenerek getirir. Çaldığı bir deve ise inleyip bağırarak; eğer sığır ise böğürerek; koyun ise meleyerek getirir” buyurdu. Sonra Rasûlüllah elini, biz koltuk altının bozumtırak rengini görünceye kadar kaldırdı ve üç defa:
— “Yâ Allah! Emirlerini tebliğ ettim mi?” dedi.
