Bugün Anadolu Alevilerinin en kutsal merkezi olan Hacıbektaş Ilçesinde bulunan Pir Dergahında bir karakazan bulunur. Kurban pişirilen bu kazanın bilinen ilk örnekleri Macaristanda yapılan kazılarda bulunmuştur. Tören yerlerinde karakazan kullanan bu halk da Türk halklarından birisi olan Avarlardır. Avar Türkleri; ölenlerin mezarlarına yiyecek ve su bırakıyorlardı. Ölenin öbür dünyada bu maddeleri yiyeceklerini düşünenAvarların torunları Anadoluda karşımıza çıkıyor. Bu yöntem; günümüzde Ağaçeri (Tahtacı) Türkleri arasında devam ediyor. Balıkesir Altınoluka bağlı Alevi köylerinden olan Tahtakuşlar Köyünün mezarlığında mezarlarının başına su, yiyecek, çiçek bırakılmaktadır.
Bu davranışın sebebi; ruhun ölümsüzlüğüne olan inançtır. Islam öncesi Türk inanışında; kişinin öbür dünyada yaşadığına inanılıyordu. Bu yüzden ölenin yanına silahları da gömülüyordu. Atı da ona kurban edilip yanı sıra bulunması sağlanmak isteniyordu. Ataya bağlılık ve onun ölümsüzlüğü, kuvvetli bir inanç modeli oluşturmuştu.
Ataları kutsallaştırma (atalar kültü) Sünni Islamda yokken, Anadolu Aleviliği Atalar kültünü bugün de sürdürüyor. Her Alevi büyüğü, kutsallaştırılıyor; çebresinde bir tekke, külliye oluşturuluyor. Hacı Bektaş Veliden Karaca Ahmet Sultana ve Abdal Musadan Pir Sultan Abdala, hatta Aşık Mahzuni Şerife kadar bu atalar kültü yaşatılıyor. Bugün Aleviliği yaşayan ve yaşatan taban kitle de bu mekanlarla bütünleşerek inancını buralarda ortaya koyuyor.
Alevi dergahlarının yapılışı, kurban kesilmesi,karakazan olgusu; aynı zamanda Büyük Türk Hakanlığı diye adlandırılan Kök Türk Imparatorluğunun büyük kahramanı Kül Tiginin tapınak mezarında da karşımıza çıkıyor. (Bkz: Yabancı Kaynaklara Göre Türk Kimliği, Kül Tigin bölümü)
Anadolu Aleviliğinin yaşatıldığı ve üretildiği temel okullar olan, Alevi dergahları, Kül Tigin tapınağında da görüldüğü üzere; köken olarak eski Türk tapınaklarının devamı durumundadırlar.