Budizm, Hindistanda Budanın fikirlerinden oluşan bir dindir.
Asıl ismi Siddharda olan Buda, MÖ. 483 yılında ölmüştür. O incir ağacı (Bodhi ağacı) altına gelerek düşünmeye başlamış, yedi senelik bir süreçten sonra gerçeğe ulaşmıştır. Budistler ona ruhsalilkeler gözüyle bakıp Tatha gatha demişlerdir. Budistlere göre Buda, evrende sayısız biçimde oluşların mükkemel örneğidir. Buda ilkin M.Ö. 563 yılında dünyaya gelmış olsa bile daha sonra o yine gelecektir, gelmiştir.
Budizmde Tanrı inancı yerine ahlak ilkeleri temel olmuştur. Dünyanın yaratılışı veya Tanrı olayı Buda için geri plandadır. Budizmde dünyayı yöneten tek güç “Karma”dır ve bu da Ebedi Evren Kanunudur.
Daha önceleri ruhun maddeden maddeye devrettiği inancı egemendi. Ruh, insanda, hayvanda, bitkide, madende tutsak kalıyor du. Sansara denilen bu tutsaklığa engel olan da karma denilen eylem-düşünce bütünüdür. Madde, hile ile ruhu tutsak alır, karma ise onu özgürleştirir. Amaç da ruhun özgürleştirilmesidir.
Budizm, bireysel kurtuluşu mümkün gören bir dindir. Canlıyı öldürmemek, dürüst olmak, hırsızlıktan, yalandan uzak durmak, uyuşturucu kullanmamak temel ilkelerdendir. Doğruluk ilkesi ile şekillenen Budizm, kişinin bu yolla kurtuluşa (Nirvana) erebileceğini savunur.
Dünyacıl olanı önemsemeyen Budizm, Islamda tasavvuf ile dile getirilen felsefenin ana kaynağını oluşturmuştur.
Bu dinin zamanla Orta Asyada yayıldığı anlaşılıyor. 3. ve 4. yüzyıllarda Taşkent, Merv gibi Türk kentlerinde bunların tapınaklarının olduğu saptanmıştır.
Manastırlarına vihara, din adamlarına Toyin denilen Budizm Türkler arasında Mahayana ve Lamaizm biçiminde yayılmıştır.
Arap istilacıları Türk bölgelerini ele geçirince Budist tapınaklarında altın heykeller bulmuşlardır.