İmam Hüseyinin oğlu olan dördüncü İmam Zeynel Abbidin, bir söylentiye göre miladi 656, diğerine göre ise 658 tarihinde doğmuştur. Annesinin, Şehrbanu olduğu söylenir.
Kerbelada hasta olup savaşa girmesine babası İmam Hüseyin izin vermediği için katliamdan kurtulabilmiştir. İmam Hüseyin soyu kendisinden yürüdüğü için, kendisi Adem-i Sani (ikinci Adem) veya Adem-i Al-i Aba (Peygambersoyunun başı) adları ile de anılır.
Adalete ve edebe son derece uymasıyla tanınan Zeynel Abbidin; geceleri yoksul evlerine yüzünü kapatıp yiyecek götürürdü. Kölelik sistemine karşı olduğu için, satın aldığı köleleri özgür bırakırdı. Yemeğini yetimlerle, yoksullarla yerdi.
İmam Zeynel Abbidin, bilgide dönemin en ileri gelen kişisi durumuna yükselmişti. Halktan büyük saygı görüyordu. Onun etkinliğinden, Emevi yönetimi çekiniyordu. Bu nedenle; İmam Zeynel Abbidin, 713 yılında, Emevilerden Velidsaltanatı sırasında zehirlenerek şehit edildi.