Müslim, buraya yerleşir yerleşmez, artık imam Hüseyine haber göndermek için araç aramaya başlamıştı. Fakat, İbni Ziyad, Kufeye büyük bir dekşet salmıştı. Bunun için, kasabadan bir adam çıkarılamıyor ve imam Hüseyine bir mektup yollanamıyordu.
Müslim, bu çaresizlik karşısında kalınca, artık iki evladını Haniye bırakarak, her ne pahasına olursa olsun, kuşatma hatını yarıp şehirden çıkmayı göze almıştı. Böylece şehirden çıkacak ve imam Hüseyinin geleceği yollara düşerek, onu arayıp bulacaktı. Kufede cereyan eden hal ve durumu anlatacaktı. Yezidin zülmunden korunabilecek bir yere imam Hüseyini yöneltecek, büyük bir felaketin önünü almaya çıkacaktı. Fakat, Müslim, daha ilk teşebüsünde, bunu başaramıyacağını anlamıştı.
Çünkü, Darülemareye yerleşir yerleşmez, derhal soruşturmaya girişen İbni Ziyad, Kufe halkını ayaklandıran adamın. Müslim, Emirülmüminin halife Yezidin aleyhine düzenlenen fesadın başıdır. Onu tanıyan, bilen ve gören her fert, derhal haber vermek zorundadır.her kim bunun aksine hareket ederse, ölüme mahküm edilecek; işkenceler altında can verecektir. Müslimi teslim edene veyahut yerini haber verene ise, Müslimin diyeti kadar ihsan verilecektir…. diye telallar çağırmakla beraber; her tarafa kol kol adamlar çıkartmış, Müslimi aratmaya başlamıştı.
Müslim, bu durum karşısında, artık yerinden kımıldamamıştı. Ehl-i Beyte karşı kalbinde içten bir aşk ve bağlılık hisseden Hani ise, her şeyi gözüne almış, Müslimi evinden çıkarıp sokağa atmamıştı. Tam tersine, onu evinin en kuytu bir köşesine saklamıştı.
Aradan yirmi dört saat geçtiği halde, Müslimin ortaya çıkarılmaması, İbni Ziyadı öfkelendirmişti. Ahaliye karşı bir kat daha tazyiki artırmakla beraber; Muğfil adlı kölesini bu işe memur etmişti.
Muğfil, son derece zeki bir adamdı. Kavuşacağı servetinaşkıyle, derhal işe girişmişti. Önce, Ehl-i Beyte şiddetle sevgisi olanların kimler olduğu öğrenmiş; birer suretle bunlara sokularak: Şimdi, gizlice Mekkeden geldim, imam Hüseyinden Müslime gizli bir mektup getirdim. Kendisini nerede görebilirim?… demişti; ve onlara inanç verecek suretle sözler söylemişti….
Ama baş vurduğu kişiler, gerçektenMüslimin nerede olduğunu bilmedikleri için hepsi de: Onun nerede olduğunu biliyorsunuz…. cevabını vermişlerdi.
Sonunda, sıra Haniye gelmişti. Muğfil, usullacık onun da yanına sokularak aynı suretle sorusunu tekrar etmişti.
Yetmiş iki yaşında bulunan temiz yürekli Hani, bu sözlere inanmış: Uzaktan arkam sıra gel… İhtiyatlı bulun, Yezidler bizi görmesinler…. demişti ve Muğfili arkasına takarak, evine, Müslimin saklandığı yere kadar götürerek: Ya Müslim!… imam tarafından gelmiş olan bu adamı sana getirdim… demişti.
Muğfil, o derece riyakarca bir tavır takınmıştı ki, Müslim bile bu adamın gercekten imam Hüseyin tarafından geldiğine inanmış, imam Hüseyin tarafından getirdiği mektubu istemişti.
Muğfil: Mektubu yanımda taşımaya korktum. Konuk olduğum evde sakladım. Gidip getiriyorum… diye, oradan çıkmış, doğruca Darülemareye giderek, Müslimin bulunduğunu İbni Ziyada haber vermişti.