Bu savaştan sonra imam Ali, asi Muaviyeye bir ders vermek için, Şama doğru ilerlemiş Muaviye de imam Aliye karşı büyük bir ordu ile hareket ederek, iki hasım ordu, Şam yolu üzerinde, Fırat nehri kenarında Saffeyn mevkiinde karşı karşıya gelmişti. (Muaviye ordusu, imam Aliden daha önce, Saffeyne gelmiş ve Fırat suyu kıyılarını işgal ederek imam Ali ordusunun su içmesine engel olmuştu. İmam Ali suya engel olmaması için Muaviyeye haber göndermişse de, Muaviye bunu da kabul etmediği cihetle, imam Alinin gönderdiği asker, Muaviye askerlerini yenerek, Fırat kıyılarını zaptetmişti. İmam Ali, suyu ele elegeçirdikten sonra Muaviye gibi yapmamış, düşman ordusunun serbestçe su içmesine müsade etmişti.)
İmam Ali, burada dabirdenbire savaşa girişmemiş ve isyandan vazgeçmesi için, Muaviyeye mektup göndermişti. Ama Muaviye, bu teklifi redetmişti.
İmam Ali, ikinci defa olarak: Ben biliyorum ki, Muaviyenin bize olan düşmanlığı tamamen şahsidir. Şu halde, ümmeti Muhammedin boş yere kanını dökmekte ne anlam var? ikimiz de meydana çıkalım. Bir birimizle çarpışalım. Aramızdaki anlaşmazlığı, bu suretle fasletmiş olalım… demişti. Muaviye, bu teklifi de katiyen kabul etmemişti.
İmam Alinin bu alicenabane hareketi, Muaviyenin ordusunda bazı dedikodular meydana getirmişti. İşte fenaya varacağını gören Amr As, şu hileyi düşündü: Bir gümüş sandık içinde savaş meydanına getirilmiş olan Osmanın kanlı gömleği ile zevcesi Nailenin kesilmiş parmakları orduya karşı teşhir edilecek ve halkın taassubu körüklenecekti. (Naile: Osmanın üzerine saldıran ihtilalcilere karşı eşini savunurken, kılıçla parmakları doğranmıştı. Bu doğranan ve kopan parmaklar, Osmanın adamları tarafından, onun kanlı gömleği ile Muaviyeye yollanmıştı.)
Amr Asın söylediği gibi yapılmış ve Muaviye ordusunda, intikam ateşleri alevledirilmişti. Bir çok savaşlardan sonra, sonunda imam Alinin ordusu zaferi kazanmış, Muaviyenin askerlerinde de bozgunluk başgöstermişti.