Alevi inancında ikrar vermeyen bir kişi, Alevi değildir. Çünkü ikrar, Alevi inancının temelidir. Ikrar; Söz vermek, yemin etmek, biat etmek, akt dır.
Alevilikte, verilen ikrar; Allahın birliğine, Muhammedin peygamberliğine, Şahı Merdan Alinin Veliahtlığına itaat etmektir. Ehl-i Beyte muhabbet ve Mürşid, Pir, Rehber buyruğuna riayet etme sözüdür. Verilen ikrar, bilerek ve gönülden olmalıdır.
Ikrar erkanı, Adem peygamber öncesine dayanır. Allah ruhları yaratırken, Ruhlar Allahın varlığını ve birliğini tasdik ederek ikrar vermişlerdir. Onun illahi kuvvetine inanıp bağlılıklarını dile getirmişlerdir. Ilk ikrar, Allah ile melek Cebrail arasında olmuştur. Allah melek Cebraili yaratırken kendisine sorar “sen kimsin ben kimim?” ve melek Cebrail, “sen yaradansın ben ise yaradılan” demiştir. Işte ikrar vermenin temeli de, burda atılmıştır. Allah, aynı soruyu Şeytana da sormuş ama şeytan ikrar vermememiştir yani Allaha teslim olmamıştır.
Alevi erkanında ikrar vermedeki amaç; Kal-u Beladan beri verilen ikrarı hatırlatmaktır, tazelemek ve insanlığın ilk ikrarına göndermedir. Dolayısıyla yola girmek isetyen (talip olan) kişinin bilerek ve gönülden inanıp, cem ibadetinde toplum ve pir huzurunda söz verip, yolun kurallarını, ilkelerini yerine getirmekle mükelleftir. Burdaki amaç iyi insan, faydalı insan, uyumlu insan olmaktır.
Ikrar verip yola girmek isteyen kişi, pir huzurunda ikrar vermeden önce, başta eşi ile ve daha sonra diğer aile fertleriyle gönülbirliğine gidilmeli ve rızalıkları alınmalıdır. Bu gönülbirliğinden sonra Hakk meydanında Pir ve toplum huzurunda ikrar verilir.
Ikrar sözü, şöyledir:
Bismişah, Allah Allah!
„Allah bir, ya Muhammed, ya Ali, ya On İki Imamlar, Insan-i Kamil yoluna talibim, elime, dilime, belime sahibim. Rıza şehrine girmektir dileğim. Hakk meydanında, canlar şahidim olsun. Allah eyvallah nefes pirdedir“ diyerek ikrarını beyan etmiş olur. İkrar beyanından sonra bu kimse yol evladıdır, yol talibidir. Talip; Hakikati talep eden ve Hakka ulaşmayı hedefleyendir.
Pir huzurunda uzun süren bir deneme ve törenden sonra, kendisine tevbe telkin edilerek Alevi yolunun Dört Kapı Kırk Makam ile ilgili bilgiler verilir. Bunlara uyacağına, eline diline beline sahip olacağına söz vererek Alevi olur. Dolayısıyla eline beline diline sahip olma ilkesi Alevi ikrar inancının temelini oluşturur ve aynı zamanda Alevilerin uyması gereken, en temel etik-ahlaksal kuraldır.
Ikrar verme erkanı bittikten sonra, Pir kendisine öğüt ve nasihatta bulunur; Pir talibe, söylediğin bizim, sakladığın senin diyerek eline diline beline, aşına ve eşine sahip olması (edep), kendine reva görmediğini de başkasına uygulamıyacaksın, kendini bilip, Hakk Muhammed Aliye, Ehli Ebeyte, On İki Imamlara, 72 millete ve canlı varlıklara-Doğaya karşı sevgi ve saygıda kusur etmeyeceksin. Dört Kapı Kırk Makam, Kamil-i Insan öğretisi üzerine Enel Hakk(Tanrıyla bütünleşme, bir olmaya) olmaya çalışacaksın. Yolunu, Mürşüdini, Pirini, Rehberini bir bileceksin; Yalan söyleme, haram yeme, kötülük etme, arkada dedi-kodu yapma, kötlük ve kötüden yana olma, eline diline sahip ol, kin ve kibir tutma, kimseye kin, inat, kibirlik etme. Gördüğünü ört görmediğini söyleme, elinle koymadığını alma, elinin ermediği yere el uzatma, sözünün geçmediği yere söz söyleme, ibretle bakıp yumuşaklık ile söyle, küçüğüne izzet, büyüğüne hürmet ve hizmet eyle, erenlerin sırlarına eriş, Hakkın her yerde ve kendi özünde hazır bil, özünü bu yolda böylece tut.
Pir öğüt nasihat ettikten sonra, şöyle dua ederek ikrar erkanını bitirir:
Bismişah, Allah Allah!
Allaha, Muhammed Mustafaya, Aliyyel Murtezaya, Hatice-tül Kübra, Fatma-tüz Zöhre, Hasan-ül Mücteba, Hüseyini deşta Kerbela hakkı için ikrarlar daim ola, muradlar hasıl ola, Hakk Muhammed Ali yardımcınız, gözcünüz, bekçiniz ola. Canab-ı Hakk verdiğin ikrardan döndürmeye, mahşerde utandırmaya, ahirette ateşe yandırmaya.
Gerçeğin demine huu.