Haşimilerden, onunla beraber olanlar arasında kardeşi Musa b. Abdullah, Zeyd b. Ali b. Hüseyn b. Alinin iki oğlu Hüseyin ve Ali vardı. Mansür, Zeydin iki oğlunun kendisine karşı Muhammede yardım et, tiklerini haber alınca: «Ne garip! Babalarını öldüreni öldürüp onu astıkları, gibi asmamıza, onu yaktıkları gibi yakmamıza rağmen bize karşı isyan ediyorlar.» demiştir. el-Muhammedle beraber olan idiğer kişiler ise şunlardır: Hamza b. Abdullah b. Muhammed b. el-Huseyn, Hasan b. Zeyd b. Ali b. Ebi Talibin oğlu Ali ve Zeyd (Babaları; Mansürla beraberdi) Muaviye b. Abdullah b. Cafer b. Ebi Talibin oğulları Hasan, Yezid ve Salih, Kasım b. İshak b. Abdullah b. Cafer, (Babası Mansürun tarafındaydı) Muhammed b. Abdullah b. Amr b. Saïd b. Abbas. Muhammed b. Acdan, Abdullah b. Ömer b. Hafs b. asım, (Bu zat esir edilip Mansürun huzuruna getirildi, Mansür: «Sen bana karşı isyan mı ediyorsun?» diye sorunca: «Ya isyan edecektim veya Allahın Muhammede indirdiğini inkar edecektim. Başkaca seçeneğim yaktu.» cevabını vermiştir.) Ebu Bekir b. Abdullah b. Muhammed b. Ebi Sebre (veya Şübrüme) Ezdin azatlısı Abdülvahid b. Ebi Avn, Abdullah b. Cafer b. Abdurrahman b. Misver b. Mahreme, Abdülaziz b. Muhammed ed-Deraverdi, Abdülhamid b. Cafer, Beni Sibaın azatlısı Abdullah b. Ata b. Yaküb, Abdullah b. Atanın oğulları, İbrahim, İshak, Rabia, Cafer, Abdullah, Ata, Yaküb, Osman ve Abdulaziz, İsa b. Hudayr, Osman b. Hudayr, Osman b. Muhammed b. Halid b. Zübeyr (Bu zat Muhammedin öldürülmesinden sonra kaçıp Basraya gelmiş, orada yakalanıp Mansürun huzuruna getirilmişti. Mansür: «Ey Osman! Muhammedle beraber bana karşı isyan mı ediyorsun?» diye sormuş, «Ben ve sen ona Mekkede beyat etmiştik. Sen beyatına ihanet ettin, ben ise sadık kaldım.» demişti. Bunun üzerine Mansür: «Ey sünnetsizin oğlu!» diye hakargtte bulunmuş, o da: «Bu cariyelerin bile yüz çevirdiği adamdır.» diye karşılık vermişti. Bununla Mansüru kasdediyordu. Bunun üzerine öldürülmesini ll ve öldürüldü. Muhammedin yanında Abdülaziz b. Ubeydullah b. Abdullah b. Ömer b. el-Hattab —Esir edilmiş, fakat Mansür tarafından serbest bırakılmıştı) Abdülaziz b. İbrahim b. Abdullah b. Muti, Ali b. Abdülmuttalib b. Abdullah b. Cüntub, İbrahim b. Cafer b. Musab b. Zübeyr, Hişam b. Umare b. Velid b. Adiyy b. el-Hıyar, Abdullah b. Yezid b. Hürmüz ve daha önce adı geçen diğer kişiler de vardı.