Haccac, bin sekiz yüz kişilik seçkin bir atlı grubunu öbür askerlerden ayrı olarak Zahr bin Kays komutasında gönderdi ve Ona şöyle dedi: “Şebibi bulup çarpışıncaya kadar takip etmeğe devam et. Ancak O, senin üzerine. -önelmediği yahut da durmadığı sürece hücum etmeyeceksin.” Bunun üzerine Zahr yola koyuldu ve Seylhine kadar vardı. Şebib de ona doğru gelince birbirleriyle karşılaştılar. Şebib atlılarını bir araya topladıktan sonra onların safları arasında Zahrın yanına varıncaya kadar ilerledi. Zahr yere düşürülünceye kadar çarpışmasına devam etti, yanındakiler ise bozguna uğradı. Şebib ile beraberindekiler Onu öldürdüklerini zannettiler, ancak seher vakti yaklaşıp soğuk kendisini etkilemeğe başlayınca kalkıp yürümeğe başladı ve kasabaya kadar ulaştı. Bir süre kaldıktan sonra oradan alınıp Köfeye götürüldü. Yüzünde ve başında ondan fazla yara vardı. Bir kaç gün kaldıktan sonra Haccacın yanına gitti. Haccac Onu yanında oturttu ve çevresindekilere şöyle dedi: “Kim cennet ehlinden olduğu halde ve şehit düşmesine rağmen halk arasında dolaşan bir kişi görmek istiyorsa bu adama baksın.”