Bu yıl içerisinde Abdullah bin ez-Zübeyr, el-Kuba diye bilinen Haris bin Ebi Rabiayı Basra Valiliğinden almış ve yerine kardeşi Musabı tayin etmişti. Musab Basraya yüzü örtülü olarak girdi ve mescide girip minbere çıktı. Herkes: “Emir, emir!” deyince Haris bin Ebi Rabianın kendisi geldi, çünkü emir olarak o bulunuyordu. Ancak Musab yüzündeki örtüyü aşağıya indirince Onu tanıdılar. Musab Harise kendisinin yanına çıkmasını emretti ve Onu kendisinden bir basamak aşağıda oturttuktan sonra ayağa kalktı, Allaha hamd ü sena ettikten sonra şunları söyledi:
Rahman ve Rahim olan Allahın adıyla… Ta-Sin-Mim, bunlar apaçık bildiren Kitabın ayetleridir. Musa ile Firavun haberlerinden bir kısmını iman edecek bir topluluk için hak olarak sana okuyacağız. (Kasas suresi, 2811-3). Musab aynı surenin dördüncü ayetinin sonundaki: “Çünkü o fesatçılardandı.” cümlesini okuyunca eliyle Şam tarafını işaret etti. Daha sonra okumasına şöyle devam etti:Biz ise diliyorum ki, o yerde zaafa uğratılanlara lütfedelim, onları kendilerine uyulan önderler yapalım. Onları (mülkün) varisleri kılalım. (Kasas suresi, 5). Bundan sonra da Hicaz tarafını işaret ederek şu ayeti okumaya devam etti:Firavuna, Hamana ve bunların ordularına da onlardan çekinip durdukları şeyi (başlarına getirip) gösterelim. (Kasas suresi, 6). Bu defa da eliyle Küfe tarafını gösterdi ve şunları ekledi: “Ey Basralılar! Ben sizlerin başınızdaki emirlere lakap takmış olduğunuzu haber aldım. Ben kendi kendime de Cezzar (kasap) lakabını takmış bulunuyorum.”