Resulallah Amr bin Ası Veda Haccından döndükten sonra Ceyfer üzerine göndermişti. Resulallah, Amr Umanda iken vefat etti. Amr Bahreyne vardığı sırada el-Münzir bin Saviyi ölüm döşeğinde gördü. Daha sonra oradan ayrılıp AmirOğulları yurduna giderek Kurra bin Hübeyrenin misafiri oldu. Kurra ise yanında Amiroğullarından askerler de bulunduğu halde, mütereddit davranıyordu. Bununla birlikte Amra ikram olmak üzere hayvan kesti ve ona misafirperverlik gösterdi. Ayrılmak istediğinde Kurra Amr ile başbaşa kalarak: “Ey adam! Araplardan bu şekilde vergiler almakla onları sizden hoşnut etmiyorsunuz. Şayet onların mallarını almaktan vazgeçecek olursanız o zaman sizlere itaat edip emirlerinizi dinleyeceklerdir. Bunu yapmayacak olursanız size itaat etmezler.” diye söyledi.
Bunun üzerine Amr Ona: “Ey Kurra! Sen kafir mi oldun? Bizleri diğer Araplarla mı korkutuyorsun? Allaha yemin ederim senin başına o kadar çok atlı toplar getiririm ki bunlar senin annenin lohusa olarak bulunduğu evi bile doldururlar.” Daha sonra Amr, Medinede Müslümanların yanına giderek durumu haber verdi. Müslümanlar etrafını sarıp Ona sorular sormaya başlayınca,DeMdan Medineye kadar her tarafın askerle dolup taştığını bildirdi. Etrafındakiler ayrılıp çeşitli halkalar oluşturdu. Diğer taraftan Ömer, Amra selam vermek amacıyla aralarında Ali, Osman, Talha, Zübeyr, Abdurrahman ve Saad Hazretlerinin bulunduğu bir grubun yanından geçti. Ömer onlara yaklaşınca, konuşmayı kestiler. Onlara: “Neden söz ediyordunuz?” diye sorunca, cevap vermediler. Bu sefer onlara: “Sizler, galiba Kureyşin Araplardan korktuğu konusunu dile getiriyordunuz?” deyince, onlar: “Doğru söylüyorsun” dediler. Bunun üzerine Ömer onlara: “Hayır, onlardan korkmayınız. Allaha yemin ederim, sizlerin diğer Araplardan korktuğunuzdan daha çok ben Araplar için korkuyorum. Allaha yemin ederim, sizler Kureyşliler bir deliğe bile girecek olursanız Araplar peşinizden o deliğe girecektir. Bu bakımdan onlar hakkında Allahtan korkunuz.” dedi.
Daha sonra Ömer yoluna devam etti. Kurra bin Hübeyre, Ebu Bekirin yanına esir olarak getirilince, Müslüman olduğuna dair Amrı şahit gösterdi. Ebu Bekir, Amrı huzuruna getirtip sorunca, Amr Kurranın söylediklerini haber verdi. Zekat konusuna gelince, Kurra: “Yavaş ol ya Amr!” dedi. Amr: “Hayır, Allaha yemin ederim, hepsini anlatacağım” diye karşılık verdi. Daha sonra Ebu Bekir kendisini affetti ve Müslüman olduğunu kabul etti.