Sonra, İsaya Ferisiler yaklaşarak dediler, “İsa, Kaysere vergi vermek caiz midir?” İsa, Yahudaya dönerek, dedi, “Para yar mı yanında?” Ve eline bir kuruş alarak, Ferisilere döndü ve dedi; “Bu parada bir resim var; söyleyin bana, kimin resmidir o?” Cevap verdiler, “Kayserin.” “Öyleyse verin. Kayserin olanı Kaysere, Allahın olanı Allaha verin.” dedi. Şaşkınlık içinde çekip gittiler. Biraz sonra bir yüzbaşı yaklaşıp, dedi: “Rab, oğlum hastadır; yaşlılığıma acı!” İsa cevap verdi, “İsrailin Allahı Rab sana acır!” Adam gidiyordu; İsa seslendi, “Beni bekle, evine gelip, oğlun için dua edeceğim.” Yüzbaşı cevap verdi, “Rab, sen, Allahın bir peygamberi evime gelecek kadar değerli biri değilim ben, oğlumun iyileşmesi için söylediğin söz yeter bana; çünkü senin Tanrın, meleğinin uykumda bana söylediği gibi, seni her hastalığın hekimi yapmıştır.” İsa hayrete düştü ve kalabalığa dönerek, dedi, “Şu yabancıya bakın, onun imanı, İsrail kavminde gördüğüm imanların hepsinden daha fazla.” Ve yüzbaşıya dönerek, dedi, “Selametle git, çünkü Allah, sana verdiği büyük imandan dolayı oğluna sıhhat bahsetmiştir.” Yüzbaşı yoluna gitti ve yolda, oğlunun nasıl iyileştiğini bildiren hizmetçileriyle karşılaştı. Adam karşılık verdi, “Hangi saatte ateş kendisini terk etti?” Dediler ki, “Dün, altıncı saatte ateş kendisinden ayrıldı.” Adam, İsanın, “İsrailin Allahı Rab sana acır” dediği zaman oğlunun sıhhatine kavuştuğunu anladı. Bunun üzerine, adam bizim Allahımıza inandı ve evine girip, “Yalnızca İsrailin Allahı, gerçek ve yaşayan Allah vardır” diyerek, bütün kendi tanrılarını parça parça etti. Bundan sonra da, dedi, “İsrailin Allahına ibadet etmeyen kimse benim ekmeğimden yemeyecek.”