İsa Kefernahuma gitti ve şehire yaklaştığında bak ki kabirlerden cinlere tutulmuş birinin çıkıp geldiğini ve ne yapılırsa yapılsın hiç bir zincirin kendisini zapt edemediğini ve adama büyük zarar verdiğini gördü. Cinler ağzıyla bağırdılar, “Ey Allahın mukaddesi, vaktinden önce bizi incitmek için neden gelirsin?” ve kendilerini fırlatıp atmaması için yalvardılar. İsa, kaç tane olduklarını sordu, cevap verdiler, “Altı bin altı yüz altmışaltı.” Havariler bunu duyunca korktular. Ve İsaya gitmesi için ricada bulundular. Sonra İsa dedi, “Sizin imanınız nerede? Cinlerin gitmesi gerekir, benim değil.” Cinler, bunun üzerine bağırıştılar, “Çıkacağız fakat bize izin ver de şu domuzların içine girelim.” Deniz kenarında Kenanilere ait on bin kadar domuz otluyordu. İsa dedi, “Çıkın ve domuzların içine girin.” Büyük bir gürültüyle cinler domuzların içine girerek, onları baş aşağı denize düşürdüler. Bunun üzerine domuzlara bakanlar şehre kaçarak, İsanın yaptığı her şeyi anlattılar. Bunun üzerine, kent halkı hemen ileri çıkıp, İsayı ve iyileştirilen adamı buldu. Halk korkuya kapıldı ve İsaya sınırlarının dışına çıkmasını rica ettiler. İsa, buna uyarak onlardan ayrıldı ve Sur ve Sayda bölgelerine gitti… İşe bakın, İsayı bulmak için memleketinden ayrılan Kenani bir kadın iki oğluyla birlikte gelmiyor mu? İsanın havarileriyle birlikte karşıdan geldiğini görünce, bağırdı. “İsa, Davudun oğlu, kızıma merhamet et, cinler kendisine işkence ediyor!” İsa, bir kelimeyle olsun cevap vermed: çünkü onlar sünnet olmayan insanlardandı. Havarilerin acıma duyguları harekete geçip, dediler, “Ey muallim, onlara acı! Bak, nasıl da ağlayıp çığrışıyorlar!” İsa cevap verdi, “Ben ancak İsrail kavmine gönderildim.” Bunun üzerine, kadın iki oğluyla birlikte İsanın önüne gelip, ağlayarak dedi. “Ey Davudun oğlu, bize merhamet et.” İsa cevap verdi; “Ekmeği çocukların ellerinden alıp, köpeklere vermek doğru değildir.” Ve İsa bunu, onların temiz olmaması nedeniyle söyledi. Çünkü onlar, sünnet olmayan insanlardandı. Kadın cevap verdi, “Ey Rab, köpekler, sahiplerinin sofralarından düşen kırıntıları yerler.” İsa, kadının sözüne hayran kalarak, dedi, “Ey kadın, senin imanın çok hoş.” Ve ellerini gökyüzüne kaldırıp, Allaha dua etti ve ardından dedi, “Ey kadın, kızın kurtulmuştur, var, huzurla yoluna git.” Kadın ayrıldı ve eve döndüğünde, kızını Allahı tesbih ederken buldu. Bunun üzerine şöyle dedi, “Bildim ki, İsrail kavminin Tanrısından başka Tanrı yoktur.” Ardından, tüm yakınları, Musanın kitabında yazılan kanuna göre Allahın kanununa teslim oldular.