1890. ez-Zühri
Adı, Muhammed b. Müslim b. Ubeydullah b. Abdullah el-Asğar b. Şihab b. Abdullah el-Haris b. Zühre b. Kilab b. Mürredir. Annesi, Ayşe bt. Abdullah el-Ekber b. Şihabdır. Künyesi Ebu Bekirdir. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bize Abdurrahman b. Abdülaziz anlattı; dedi ki: ez-Zühriyi şöyle derken işittim: Ben çocuk iken Divanda benim için ayrılmış bir pay [mali bir yardım hakkı] bulunmuyordu. O zamanlar Abdullah b. Salebe b. Suayr el- Adeviden kabilemin nesebini öğreniyordum. Abdullah, kabilemin nesebini iyi bilen bir alimdi ve onların kız kardeşlerinin oğlu ve halifiydi. Bir adam kendisine gelip talakla ilgili bir mesele sordu. O meseleyi çözmekten aciz kaldı ve ona Said b. el-Müseyyebi işaret etti. Ben kendi kendime, “Bu yaşlı adamla ne işim var? Resulallahın başını okşadığını hatırlıyor; ama bu sorulanı anlayamıyor!” Sonra meseleyi soran adamla birlikte Said b. el-Müseyyebe gittim. O sorusunu sordu, Said de ona cavap verdi. Sonra ben, Abdullah b. Salebeyi bırakarak ilim tahsili için Said b. el- Müseyyebin yanında oturmaya başladım. Daha sonra Urve b. ez-Zübeyr, Ubeydullah b. Abdullah b. Utbe ve Ebu Bekir b. Abdurrahman b. el-Haris b. Hişam ile da oturdum, [onlardan ilim tahsil ettim.] Sonunda bir fakih oldum. Daha sonra Şama gittim. Seher vaktinde Dımaşk mescidine girdim. Önemli insanlardan oluştuğu anlaşılan büyük bir halkaya yöneldim. Orada oturdum. Oradaki topluluk hangi kabileden olduğumu sordu. Kureyş kabilesinden Medinede oturan bir adam olduğumu söyledim. Oradakiler bana, “Senin ümmü veledlerin hükmü hakkında bir bilgin var mı?” diye sordular. Onlara Ömer b. el-Hattabın ümmü veledlerle ilgili kavlini söyledim. O topluluk bana, “Bu, Kabisa b. Züeybin meclisidir. O sana gelecek. Çünkü bu konuyu ona Abdülmelik sordu. Bize de bu konuda bir rivayet ve bir görüş olup olmadığını sordu. Fakat bizde o konu hakkında bir bilgi bulamadı.” dediler. Kabisa geldi. Onlar durumu Kabisaya anlattılar. O bana hangi kabileden olduğumu sordu. Ben de kabilemi söyledim. Said b. el-Müseyyeb ve benzerlerini sordu. Ben de ona bildiklerimi anlattım. Sonra, “Ben seni Müminlerin Emirinin yanına götüreceğim.” dedi. Sabah namazını kıldı. Çıkıp giderken ben de onunla birlikte gidiyordum. Sonra Abdülmelik b. Mervanın huzuruna çıktı. Ben güneş yükselinceye kadar kapının önünde oturdum. Kabisa dışarı çıktı ve “O Medineli Kureyşli adam nerede?” diye sordu. Ben, “İşte, buradayım!” dedim. Kalktım ve onunla birlikte Emirul-Mümininin huzuruna çıktım. Önünde Mushaf vardı. Onu kapamıştı. Onun kaldırılmasını emretti. Yanında Kabisadan başka oturan bir kimse yoktu. Onu halife olarak selamladım. Bana, “Kimsin?” diye sordu. Ben, “Muhammed b. Müslim b. Ubeydullah b. Abdullah b. Şihab b. Abdullah b. el-Haris b. Zühre.” dedim. “Eyvah! Fitnenin içine çekilip aldatılmış bir kabile!” dedi. Müslim b. Abdullah, ez-Zübeyrin yanında yer almıştı. Sonra sözüne devam etti: “Ümmü veledler hakkında sende nasıl bir bilgi var?” diye sordu. Ben de ona bildiğimi anlatmaya başladım ve “Said b. el-Müseyyeb bana rivayet etti.” dedim. Abdülmelik, “Said nasıldır? Hali, durumu nasıldır?” diye sordu. Onun hakkında bildiğimi anlattım. Sonra, “Bana Ebu Bekir b. Abdurrahman b. el-Haris b. Hişam rivayet etti.” Onun da durumunu sordu. “Bana Urve b. ez-Zübeyr rivayet etti:” dedim. Onun da durumunu sordu. “Bana Ubeydullah b. Abdullah b. Utbe rivayet etti.” dedim. Onun da durumunu sordu. Sonra Ömer b. el-Hattabdan rivayetle ümmü veledler hakkındaki hadisi anlattım. Sonra Kabisa b. Züeybe yöneldi ve ona, “Bu husus, uzaktaki memleketlere [valilere] yazılsın.” dedi. Kendi kendime, “Bu saatten daha uygun bir zaman bulamam. Belki bundan sonra Halifenin huzuruna çıkma imkanım olmaz.” diye düşündüm. “Emirül-Müminin uygun görürse akrabalık bağlarını gözetir ve benim ev halkım için Divanda takdir edilen payı bana da verir. Çünkü Divandan pay almayan birisiyim.” dedim. Halife bana, “Bu kadar yeter! Haydi şimdi git, işine bak!” dedi. Ben huzurundan çıktım. Allaha yemin olsun ki, ona haber verdiğim hadis sebebiyle çok sevinçliydim. Yine Allaha yemin olsun ki, ben o zaman fakir ve muhtaç durumda idim. Kabisa çıkıncaya kadar kapıda oturdum. Bana doğru yöneldi ve beni azarlayarak, “Benim emrim olmadan bu işi yapmaya seni sevkeden şey nedir? Niçin benimle istişare etmedin?” dedi. “Allaha yemin olsun ki, ben, bir daha onun huzuruna çıkamayacağımı zannettim.” dedim. Kabisa, “Niçin böyle zannettin? Onun huzuruna çıkabilirdin. Haydi, beni takip et! (veya Benimle beraber eve gel!)” dedi. Ben onun bineğinin arkasından yürüyordum. Bir taraftan insanlar da onunla konuşuyorlardı. Eve girdi. Bir müddet sonra yanıma bir hizmetçi geldi. Hizmetçinin elinde bir kağıt vardı. Bana, “Bu yüz dinardır. Bunu sana vermem emredildi. Ayrıca binmen için bir katır, sana hizmet etmek için bir köle ve giymen için on elbise verilecektir.” dedi. Elçiye, “Bunları kimden isteyeceğim?” dedim. Elçi, “O kağıtta, sana onları vermesi emredilen kişinin ismini görmüyor musun?” dedi. Kağıdın ucuna baktım. Orada, “Falan kişiye gidip ondan şunu alacaksın.” diye yazıyordu. O kişinin kim olduğunu sordum. Bana, “İşte o, şu kişidir. O Halifenin özel vekilidir.” denildi. Kağıdı ona götürüp verdim. Bana, “Evet!” dedi. Kağıtta yazılı olanların hemen verilmesini emretti. Ben de oradan ayrıldım. O kişi benim bütün ihtiyaçlarımı karşıladı. Sabah olunca yanına gittim. Ben onun katırı üzerinde bulunuyordum. Katıra semer vurdu. Onun yanına kadar gittim. Bana, “Seni Emirül- Müminine götürebilmem için onun kapısında hazır ol!” dedi. Ben de dediği vakitte orada hazır bulundum. Beni Emirül-Müminine götürdü ve bana, “O söze başlamadıkça sen onunla konuşmaktan kaçın. Ben senin, onun emrettiği ihtiyaçlarını giderdim.” dedi. Onu halife olarak selamladım. Bana oturmamı işaret etti. Oturunca Abdülmelik konuşmaya ve bana Kureyşin nesebini sormaya başladı. O Kureyşin nesebini benden daha iyi biliyordu. Neseb konusunda benden daha bilgili olduğu için bana verdiklerini keseceğini düşünmeye başladım. Sonra bana, “Ailene verilen payın sana da verilmesini uygun gördüm.” Sonra Kabisaya döndü; ona bunun Divana kaydedilmesini emretti. Sonra, “Divanının nerede olmasını istersin? Burada Müminlerin Emiri ile birlikte mi? Yoksa onu memleketinde mi almak istersin?” diye sordu. Ben, “Ey Müminlerin Emiri! Biz sizinle birlikteyiz. Siz Divandan kendiniz ve aileniz için aldığınız zaman, ben de alırım.” dedim. Sonra benim Divana yazılmamı, bunun bir nüshasının da Medinede kaydedilmesini emretti. Medineliler için Divan çıktığı zaman, Abdülmelik b. Mervan ve ailesi Divanlarını Şamda alırlardı. Ben de böyle yaptım. Bazen Divanımı Medinede alırdım. Ondan vazgeçmedim. Bundan sonra Kabisa çıktı ve bana, “Emirül-Müminin onunla sohbet eden arkadaşları arasında olmanı, Sahabe hayatını anlatanlar için takdir edilen payın sana da verilmesini ve onlar içinde maaşının en yüksek seviyeye çıkarılmasını emretti. Emirül-Mümininin kapısında devamlı hazır ol.” dedi. Sahabe hayatını anlatan bir adam vardı. O da kötü kalpli ve kaba birisiydi. Kaba konuşuyordu. Sonra ben sohbete bir-iki gün gitmedim. Bu yüzden bana çok şiddetli bir şekilde kızdı. Bir daha geç kalmadım. Bu konuda işin başında Kabisaya bir şey söylemekten hoşlanmadım. Abdülmelikin ordusundan ayrılmamaya başladım. Onun huzuruna sıkça çıkıyordum. Abdülmelik bana sormaya devam ediyordu: “Kimlerle karşılaştın?” Ben de Kureyşten karşılaştığım kimselerin isimlerini ve bunlarla ilgili haberleri ona söylüyordum. Fakat Kureyşin dışına çıkmıyordum. Bana, “Ensar ile ilişkin nedir? Onların nezdinde de ilim [hadis] bulabilirsin. Onların seyyidinin oğlu olan Harice b. Zeyd b. Sabitden rivayet ettiklerin nerede? Abdurrahman b. Yezid b. Hariceden rivayet ettiklerin nerede?” Bu minval üzere onlardan pek çok kişinin ismini saydı. Sonra Medineye gittim. Onları arayıp sordum. Onların yanında çok ilim ve hadis olduğunu gördüm. Abdülmelik b. Mervan vefat edince el-Velid b. Abdülmelikin yanına gidip gelmeye devam ettim. Daha sonra aynı şekilde Süleyman b. Abdülmelik, Ömer b. Abdülaziz ve Yezid b. Abdülmelikin yanına gidip geldim. -Yezid b. Abdülmelik yargı işlerinde ez-Zühri ile Süleyman b. Habib el-Muharibiyi birlikte görevlendirmişti.- Daha sonra Hişam b. Abdülmelikin yanına gidip geldim. Hişam 106 senesinde hacca gitti. Onunla birlikte ez-Zühri de haccetti. Hişam onu çocuklarıyla birlikte kendilerine gerekli bilgileri sunmak, fıkıh ve hadis öğretmek ve onlarla birlikte haccetmek için görevlendirdi. Medinede vefat edinceye kadar ez-Zühri onlardan ayrılmadı. Bize Süleyman b. Harb haber verdi; dedi ki: Bize Hammad b. Zeyd anlattı. O da Mamerden şöyle dediğini rivayet etti: ez-Zühri, bir şeyi Abdülmelikin huzurunda ilk olarak bilen kişi olarak tanınır. Abdülmelik b. Mervan bir mecliste, “Hüseynin öldürüldüğü gün, Beyt-i Makdisin taşlarının ne yaptığını kim biliyor?” diye sordu. Orada bulunanlardan hiç kimse bu konu hakkında bilgi sahibi değildi. Sadece ez- Zühri, “Bana ulaştığına göre, o gün Beyt-i Makdisten hangi taş çevrilse altında taze kan olduğu görülmüş.” dedi. ez-Zühri bu rivayeti ilk olarak bilmekle tanındı. Bize Haccac b. Minhal haber verdi; dedi ki: Bize Hammad b. Seleme anlattı. O Yahya b. Saidden, o da ez-Zühriden şunu rivayet etti: Bir adam Ömer b. el-Hattaba, “Allahı bırakıp başkasının kınamasından korkan kişi durumunda olmamak için ne yapmalıyım?” diye sordu. Ömer, “Eğer insanların bir işini üzerine alırsan [idareci olursan] o zaman Allahı bırakıp kınayanın kınamasından korkma. Eğer onların işlerinden [idarecilikten] uzak olursan o zaman da kendi nefsinle meşgul ol, iyiliği emret, kötülükten sakındır.” dedi. Yahya dedi ki: ez-Zühri bu hadisi Ömer b. Abdülazize rivayet etti. O da hutbede insanlara şöyle dedi: ez-Zühri bana şöyle şöyle rivayet etti. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bana Muhammed b. Abdullah anlattı. O da ez-Zühriden şunu rivayet etti: Hişam, 106 senesinde oğlu Ebu Şakiri, yani Mesleme b. Hişamı hac işleriyle görevlendirdi. ez-Zühriye de onunla birlikte Mekkeye gitmesini emretti. ez-Zühriye Divanından Allah rızası için ayrılan paydan 17.000 dinar verdi. Ebu Şakir Medineye gelince, ez-Zühri ona Medinelilere bir iyilikte bulunmasını hatırlatarak onu buna teşvik etti. Ebu Şakir Medinede yarım ay kaldı ve humusu [beşte bir] Medinelilere taksim etti. Başka hayırlı işler de yaptı. ez-Zühri ona, devesi kendisini Zülhuleyfe mescidinin yanına getirdiği zaman, orada ihrama girmesini emretti. Muhammed b. Hişam b. İsmail el-Mahzumi ona el-Beydadan ihrama girmesini emretti. O da Beydadan ihrama girdi. Sonra Hişam b. Abdülmelik 123 senesinde hac işleriyle oğlu Yezid b. Hişam b. Abdülmeliki görevlendirdi. ez-Zühriye de o sene onunla birlikte hac yapmasını emretti. Abdurrahman b. Mehdi dedi ki: O Malik b. Enesten, o da ez- Zühriden şöyle dediğini rivayet etti: Said b. el-Müseyyeb ile geçirdiğim yirmi sene bir gün gibiydi. Bize Affan b. Müslim rivayet etti; dedi ki: Bize Hammad b. Zeyd anlattı. O Mamerden, o da ez-Zühriden şöyle dediğini rivayet etti: Bir gece Ömer b. Abdülaziz ile birlikte gece sohbetinde bulundum. Ona hadis rivayet ettim. O, “Bu gece bana anlattığın her şey kulaklarımdan girdi. Fakat sen ezberledin, ben unuttum.” dedi. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi. O da Abdurrahman b. Ebüz- Zinaddan şöyle dediğini rivayet etti: Ben İbn Şihab ile birlikte tavaf ediyordum. İbn Şihabın elinde bazı levhalar ve sahifeler vardı. Biz ona gülüyorduk. ez-Zühri dedi: “Eğer Doğudan, muttali olmadığımız ve bilmediğimiz hadisler fışkırıp gelmeseydi, hiçbir hadis yazmaz, onu yazmak için izin de almazdım.” Bize Affan haber verdi; dedi ki: Bize Bişr b. el-Mufaddal anlattı; dedi ki: Bize Abdurrahman b. İshak anlattı. O da ez-Zühriden şöyle dediğini rivayet etti: “Aldığım hadislerden sadece birisi hakkında şüpheye düştüm, onu arkadaşıma sordum. O hadisin de ezberlediğim gibi olduğunu gördüm.” Bize Abdülaziz b. Abdullah el-Evsi haber verdi; dedi ki: Bana İbrahim b. Sad anlattı. O da babasından şöyle dediğini rivayet etti: Allah Resulünün vefatından sonra İbn Şihabın topladığı hadisleri başka bir kimsenin topladığını görmedim. Bize Süfyan b. Uyeyne haber verdi; dedi ki: Ebu Bekir el-Hüzeli bana şöyle dedi: -O, el-Hasan ve İbn Sirinin meclislerinde bulunmuştu- “Benim için şu hadisi ezberle. O, ez-Zührinin rivayet ettiği bir hadistir.” Ebu Bekir, ez-Zühriyi kastederek “Asla onun gibisini görmedim.” dedi. Bize Mutarrif b. Abdullah el-Yesari haber verdi; dedi ki: Malik b. Enesi şöyle derken işittim: “Bir kişinin dışında hem fakih, hem muhaddis olan bir zata ulaşmadım.” Ben, “Kim o?” diye sordum. “İbn Şihab ez-Zühri.” dedi. Bana Abdürrezzaktan rivayetle haber verildi: dedi ki: Bize Mamer haber verdi; dedi ki: Bana Salih b. Keysan haber verdi; dedi ki: Ben ve ez-Zühri bir araya geldik. Biz ilim talep ediyorduk. “Sünnetleri yazalım.” dedik. Sonra Peygamberden gelen rivayetleri yazdık. Sonra ez-Zühri, “Ashabından gelenleri de yazalım. Çünkü o da Sünnettir.” dedi. Ben, “Hayır. O, Sünnet değildir. Onu yazmıyoruz.” dedim. Ashabdan gelenleri (ashabın sözlerini) o yazdı, ben yazmadım. O başarılı oldu; ben ise kaybettim. Yakup b. İbrahim b. Sad, babasından şöyle dediğini rivayet etti: İlimde İbn Şihabı geçemedik. Biz derse geldiğimiz zaman gençleri küçümserken, o öne geçer; elbisesini göğsünün üzerine bağlar ve arzu ettiği her şeyi sorardı. Bize İshak b. Ebu İsrail haber verdi. O da Abdürrezzaktan rivayet etti; dedi ki: Bize Mamer anlattı. O da ez-Zühriden şöyle dediğini rivayet etti: Şu emirler, bizi hadisi yazmaya zorlayıncaya kadar, biz hadis yazmayı mekruh görürdük. Sonra Müslümanlardan hiç kimsenin bizi bundan menetmediğini gördük. Bana Abdürrezzaktan rivayetle haber verildi: dedi ki: Bize Mamer haber verdi; dedi ki: ez-Zühriye, “İnsanlar, senin mevaliden hadis almadığını zannediyorlar.” denildi. O, “Ben onlardan da hadis alıyorum. Muhacir ve Ensarın çocuklarını bulunca onlara güveniyorum, fakat onlardan başkaları hakkında bu kadar güvenim olmuyor.” dedi. Mamer dedi ki: el-Velid b. Yezid öldürülünceye kadar biz ez-Zühriden çok hadis rivayet ettiğimizi zannederdik. Ancak el-Velidin ölümünden sonra, -ez-Zührinin [derlediği] hadisleri kastederek- kütüphanesinden hayvanlar üzerine yüklenen defterlerin çokluğunu görünce yanlış düşündüğümüzü anladık. [Mamer] dedi ki: ez-Zühri dedi ki: “Urve b. ez-Zübeyrin kapısına gider, orada oturur, sonra ona olan hürmetimden dolayı geri dönerdim. Eğer eve girmemi isterse girerdim.” [Mamer] dedi ki: ez-Zührinin arkadaşları arasında konumu, el-Hakem b. Uteybenin arkadaşları arasındaki konumu gibiydi. Urve ve Salim de ondan bazı şeyleri rivayet etmiştir. [Mamer] dedi ki: Rusafede ez-Zührinin yanına geldim, kimse ondan hadis sormuyordu. [Mamer] dedi ki: O bana hadis rivayet etmişti. [Mamer] dedi ki: ez-Zühri dedi ki: “İki dizim, Said b. el-Müseyyebin dizine sekiz sene değdi.” [Mamer] dedi ki: Ömer b. Abdülaziz haccetti. Ben de onunla birlikte idim. Bir gece Ömerden korkan Said b. Cübeyr evime geldi ve bana, “Arkadaşının bana zarar vermesinden korkuyor musun?” dedi. Ben, “Hayır! Bilakis, emniyet ve güven duyuyorum.” dedim. [Mamer] dedi ki: ez-Zühri dedi ki: “Biz hadisi bir karış kadar rivayet ediyoruz. -Irakı kastederek- o bize bir arşın olarak geri dönüyor. -Eliyle de bir taraftan orasını işaret etti.- Oradan hadis gelirse dikkatli ol.” [Mamer] dedi ki: Onun alanında asla ez-Zühri gibisini görmedim. Hammadın da alanında asla onun gibisini görmedim. Mamer dedi ki: Beni Ümeyyeden bir adam olan İbrahim b. el-Velidin ez-Zühriye bazı şeyler sorduğunu işittim. O zaman ona bir hadis kitabı arzetmişti. Ona, “Ey Ebu Bekir! Senden, bu kitapta olan hadisleri rivayet edeyim mi?” dedi. ez-Zühri, “Evet. O kitabı benden size başka kim rivayet edebilir ki?” dedi. [Mamer] dedi ki: Eyyubu gördüm; ez-Zühriye hadis arzetti. O da ona icazet verdi. Mansur b. el-Mutemir, arz yoluyla hadis rivayetinde bir sakınca görmüyordu. Bize Enes b. İyad haber verdi. O da Ubeydullah b. Ömerden şöyle dediğini rivayet etti: İbn Şihabı gördüm: Ona onun kitaplarından birisi getirilir ve kendisine şöyle denirdi: “Ey Ebu Bekir! Bu senin kitabın ve hadisindir. Onu senden rivayet ediyoruz.” O da “Evet.” diyordu. O kitabı ne kendisi okudu, ne de ona okundu! Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bize ez-Zührinin erkek kardeşinin oğlu olan Muhammed b. Abdullah anlattı; dedi ki: Sayısını bilmediğim kadar çoklukta amcamın şöyle dediğini işittim: Bir hadisi hadisçiye okumuş olmam ile hadisçinin onu bana okuması arasında bir fark görmüyorum. Ben bunda da “Bize rivayet etti ki:” diyorum. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bize Abdurrahman b. Abdülaziz anlattı; dedi ki: Ubeydullah b. Ömer ile Malik b. Enes, ez-Zührinin yanına gittiler. ez- Zührinin her iki gözünde yaşlık ve kırmızılık vardı. Yüzünün üzerinde de siyah bir hırka bulunuyordu. “Ey Ebu Bekir! Nasıl sabahladın?” dediler. “Gözüm hastalanmış olarak sabahladım.” dedi. Ubeydullah, “Senin hadisini sana arzetmek için geldik.” dedi. ez-Zühri “Şu anda hastayım.” dedi. Ubeydullah, “Allahım! Affet! Allaha yemin olsun ki, Salim b. Abdullaha gittiğimiz zaman, sana bunu yapmıyoruz!” dedi. Sonra, “Neyse Ubeydullah! Ey Malik oku! Ben Malikin ona okuduğunu gördüm.” dedi. ez-Zühri dedi ki: “Sen bununla yetin. Allah seni affetsin.” Sonra Ubeydullaha döndü, o da okudu. Abdurrahman dedi ki: Ben ez-Zühriye okuyan kişinin Malik olduğunu gördüm. Bana Süfyan b. Uyeyneden rivayetle haber verildi; dedi ki: Amr b. Dinar dedi ki: Hadisi ez-Zühriden daha çok bilen birisini görmedim. Süfyan dedi ki: ez-Zühriye zaman zaman hadis arzolunurdu. Bir seferinde İbn Cüreyc ona geldi ve “Ben sana bir kitap arzetmek istiyorum.” dedi. ez-Zühri, “Sad oğlu hakkında benimle konuştu ve Sad mutlu oldu.” dedi. İbn Cüreyc bana dedi ki: “Ondan korktuğunu gördüm. ez-Zühri Ebül- Ahvas hadisini zikretti. Sad ona, “Ebül-Ahvas kimdir?” diye sordu. ez- Zühri “Şu yerdeki yaşlı zatı görmedin mi?” deyip onun özelliklerini saydı. Süfyan dedi ki: ez-Zühri, Ali b. Zeydi kendisiyle birlikte minderine oturttu. ez-Zührinin üzerinde yeni yıkanmış iki elbise vardı. Onlardan çöven kokusu geliyordu. Ali, “Emretseniz de bu elbiselere güzel koku sürülse!” dedi. Akşam vakti olunca ez-Zühri geldi, Mescid-i Harama girdi. Tavaf edip etmediğini hatırlamıyorum. Bir köşeye oturdu. Sütunların yanıbaşında da Amr (b. Dinar) vardı. Bir kişi ez-Zühriye, “Bu, Amrdır.” dedi. Sonra onun yanına gidip oturdu. Amr ona, “Senin yanına gelemememin sebebi kötürüm oluşumdur.” dedi. Sonra bir müddet birbirlerine hadis rivayet ettiler ve birbirlerine sorular sordular. ez-Zühri hadis rivayet ettiği zaman şöyle dedi: “Bana falan kişi rivayet etti.” O, hadisi en iyi ezberleyenlerdendi. Abdurrahman b. Mehdi, Vüheybden rivayetle dedi ki: Eyyubu şöyle derken işittim: ez-Zühriden daha iyi hadis bilen birini görmedim. Sahr b. Cüveyriye dedi: “el-Hasan da dahil mi?” diye sordu. Abdurrahman, “ez-Zühriden daha iyi hadis bilen birini görmedim.” dedi. Abdurrahman b. Mehdi, Hammad b. Zeydden, o Bürdden, o da Mekhulden rivayetle dedi ki: Geçmiş Sünneti ez-Zühriden daha bilen birisini görmedim. Şuayb b. Harb dedi ki: Malik b. Enes şöyle dedi: Biz ez-Zühri ve Muhammed b. el-Münkedirin yanına gider otururduk. ez-Zühri “İbn Ömer dedi ki: Şöyle şöyle.” derdi. Daha sonra yine onunla oturduğumuzda ona, “İbn Ömerden rivayet ettiğin hadisi sana kim rivayet etti?” dedik. “Oğlu Salim.” dedi. el-Velid b. Müslim, Seleme b. el-Ayyardan ez-Zühriden şöyle dediğini rivayet etti: Bunlar, yuları [senedi] olmayan hadisler değildir. Bana Abdullah b. Salih rivayetle haber verildi: O da Muaviye b. Salihten şunu rivayet etti: Ebu Cebele, ez-Zühri b. Şihab ile evinde selef (selem) akdi yapmıştı. Anlaşma otuz dinar üzerinden yapıldığı halde ez-Zühri, Ebu Cebeleye on dinar fazla verdi. Bunun üzerine Ebu Cebele, “Bu fazlalık sebebiyle bir günah hasıl olmasından korkmuyor musun?” dedi. ez-Zühri gülerek, “Bu otuz dinar senin hakkındır, onu ödedik. Bu on dinarı da fazladan verdik.” dedi. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bana, Beni ed-Dilin Beni Nüfase kolundan ez-Zührinin dayılarından yaşlı bir zat haber verdi; dedi ki: ez-Zühri bir gece on beş kadın hizmetçi kullanmıştı. Her hizmetiçiye peşin olarak otuz dinar, on tanesine ise, onbeş [dinar] verdi. Bize Man b. İsa haber verdi; dedi ki: Bize Mahreme b. Bükeyr anlattı; dedi ki: Ben Mısıra giderken ez-Zühri de Şamdan dönüyordu. Yolda onunla karşılaştım. Onu, üzerindeki bir yağmurlukla namaz kılarken gördüm. Üzerinde rida yoktu. Bize Man b. İsa haber verdi. O da ez-Zenciden şöyle dediğini rivayet etti: ez-Zühriyi gördüm siyah boya kullanıyordu. Malik, “Ben de onun başına kına yaktığını gördüm.” dedi. Bize Man b. İsa haber verdi; dedi ki: Bana el-Münkedir b. Muhammed rivayet etti; dedi ki: ez-Zührinin iki gözünün arasında [alnında] secde izi vardı. Fakat burnunda secde izi bulunmuyordu. Bize Abdülaziz b. Abdullah el-Üveysi haber verdi; dedi ki: Bize İbrahim b. Sad anlattı. O da babasından şunu rivayet etti: Hişam b. Abdülmelik, İbn Şihabın 80.000 dirhemlik borcunu ödedi. Babamı, bu borç konusunda onu azarlarken ve ona şöyle derken işittim: “Hişam b. Abdülmelik, senin 80.000 dirhemlik borcunu ödedi. Halbuki sen, borç konusunda Peygamberin ne dediğini de biliyorsun.” İbn Şihab babama, “Ben malıma güveniyorum. Allaha yemin olsun ki, şu benim maşrapam [su tası] tepesine kadar altın ve gümüşle dolsa -İbrahim dedi ki: Burada şüpheye düştüm. (Altın ve gümüş konusunu kastediyor.)- onu, malımın bedeli olarak görmem.” dedi. İbrahim, “Onların ikisi de (altın ve gümüş) o zaman maşrapanın içindeydi.” dedi. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bize Abdurrahman b. Ebüz-Zinad anlattı. O da babasından şöyle dediğini rivayet etti: ez-Zühri, el-Velidin veliahtlıktan düşürülmesi için daima Hişam b. Abdülmelikin yanında onun hakkında kötüleyici sözler söyler ve onu ayıplar, söylenmemesi gereken büyük sözler söyler, hatta çocukların kına yakılmasından dahi bahsederdi. Hişama şöyle derdi: “Senin için helal olan ancak onu azletmendir.” Fakat yapılan akit ve anlaşma sebebiyle Hişamın gücü buna yetmedi. Ayrıca Hişam, insanların kalbini kazanmayı düşündüğünden, ez-Zührinin yaptığı gibi onu kötülemiyordu. Ebüz-Zinad “Bir gün Fustat taraflarında iken Hişamın yanında bulunuyordum. ez-Zührinin el-Velid hakkındaki konuşmalarını işitiyordum. Fakat durumu bilmemezlikten geliyordum. Hacip gelip, “el- Velid kapıda bekliyor.” dedi. Hişam “Gelsin!” dedi. el-Velid içeri girdi. Hişam minderinde oturması için ona yer açtı. Ben el-Velidin yüzünde kızgınlık ve kötülük alametleri olduğunu görüyordum. el-Velid halife olunca bana, Abdurrahman b. el-Kasıma, İbnül- Münkedire ve Rebiaya birer adam gönderdi. Bir gece bana da bir adam gönderdi. Benimle yalnız başına görüşmek istediğini söyledi. Bana akşam yemeği ikram etti. Biraz konuştuktan sonra bana dedi ki: “Ey İbn Zekvan! el-Ahvelin [Hişam] yanına girdiğimde sen orada idin. Hatırlıyor musun ez- Zühri beni kötülüyordu? Onun o günkü sözünden bir şey hatırlıyor musun?” Ben, “Ey Müminlerin Emiri! Geldiğiniz günü hatırlıyorum. Yüz ifadelerinizden o gün sizin çok kızgın olduğunuzu biliyorum.” dedim. el- Velid, “Hişamın başı ucunda gördüğün hizmetçi orada konuşulanların hepsini bana nakletti. Ben de yanınıza girmeden önce kapıda bekliyordum. Hizmetçinin bana haber verdiğine göre sen bu konuda hiçbir şey söylemedin.” dedi. Ben, “Evet! Ey Müminlerin Emiri! Ben o konuda hiçbir şey söylemedim.” dedim. el-Velid, “Allah Tealaya bana imkan vermesi halinde ez-Zühriyi öldüreceğime söz vermiştim; fakat [ben halife olmadan önce] öldü.” dedi. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bize ez-Zührinin kardeşinin oğlu Muhammed b. Abdullah haber verdi; dedi ki: Amcam ez-Zühri, Hişam ile şöyle konuşuyorlardı: Eğer Hişam b. Abdülmelik vefat ederse, Duhan dağına sığınacaklar. ez-Zühri, Hişam b. Abdülmelikin vefatından birkaç ay önce, 124 senesinde vefat etti. el- Velid b. Yezid, onu yakalayıp cezalandıramadığı için üzgündü. Muhammed b. Ömer dedi ki: ez-Zühri, Muaviye b. Ebu Süfyanın hilafetinin sonunda 58 yılında doğdu. Resulallahın hanımı Ayşe bu yılda vefat etmişti. ez-Zühri, 124 yılında oradaki malları için Şağb ve Bedadaki Selbeye gitti ve orada ikamet etti. Orada hastalandı ve öldü. Yolun ortasına defnedilmesini vasiyet etti. 124 yılının Ramazan ayının 17sinde vefat etti. Vefatı sırasında altmışaltı yaşındaydı. Bize el-Hüseyn b. el-Mütevekkil el-Askalani haber verdi; dedi ki: Ben, ez-Zührinin Edamadaki kabrini gördüm. Orası Şağb ve Bedanın arkasında bulunuyordu. Orası Hicazın çıkışı, Filistinin de girişi sayılır. Orada kendisinin bir çiftliği vardı. Kendisinin kabri de burada bulunuyordu. Kabri tepeliydi ve üzerinde beyaz kireç bulunuyordu. [Raviler] dediler ki: ez-Zühri, çok hadis rivayet eden sika ve güvenilir bir ravi idi. Ayrıca fakih bir zattı. Her konuda geniş bir bilgisi vardı.
1891. Kardeşi Abdullah b. Müslim
[Abdullah b. Müslim] b. Ubeydullah b. Abdullah el-Asğar b. Şihab b. Abdullah el-Haris b. Zühre. Annesi, Bintü Ühban b. Lud b. Urve b. Sahr b. Yamur b. Nüfase b. Adi b. ed-Dil b. Abdümenat b. Kinanedir. Abdullahın çocukları şunlardır: Muhammed, İbrahim ve Ümmü Muhammed: Bunların anneleri, Beni el-Akşer b. Malik b. Hıslden Habib b. Huveytıb b. amirin annesidir. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bize Muhammed b. Abdullah el-Ensari, ez-Zührinin kardeşinin oğlundan şunu anlattı: Babası ez-Zühriden daha yaşlı idi. Künyesi de Ebu Muhammed idi. ez- Zühriden önce vefat etti. İbn Ömere yetişti. Ondan ve diğer Sahabilerden hadis rivayet etti. Az hadis rivayet eden sika ve güvenilir bir zattı.
1892. Muhammed b. el-Münkedir
[Muhammed b. el-Münkedir] b. Abdullah b. el-Hüdeyr b. Abdüluzza b. amir b. el-Haris b. Harise b. Sad b. Teym b. Mürre. Annesi ümmü veleddir. Künyesi Ebu Abdullahtır. Muhammed b. el-Münkedirin çocukları şunlardır: Ömer, Abdülmelik, el- Münkedir, Abdullah, Yusuf, İbrahim ve Davud: Bunların annesi ümmü veleddir. Bize Ahmed b. Ebu İshak el-Abdi haber verdi; dedi ki: Bize el-Haccac b. Muhammed anlattı. O da Ebu Maşerden şöyle dediğini rivayet etti: el-Münkedir, Ayşenin huzuruna girdi ve “Benim bir ihtiyacım ortaya çıktı, bana yardım et.” dedi. Ayşe, “Benim yanımda sana yardım edecek bir şey yok. Eğer yanımda 10.000 dirhem bulunsaydı, onu da sana gönderirdim.” dedi. el-Münkedir onun yanından çıkınca, Halid b. Üseyd yanında bulunan 10.000 dirhemi getirip Ayşeye verdi. Ayşe, “Ne çabuk imtihan edildim?” dedi. Hemen bu parayı el-Münkedirin arkasından gönderip ona verdi. el-Münkedir çarşıya gitti, 2.000 dirheme bir cariye aldı. O cariye kendisine üç çocuk doğurdu. Onlar Medinenin abidleriydiler: Muhammed, Ebu Bekir ve Ömer. Bunlar, el-Münkedirin çocuklarıdır. Bize Ahmed b. Ebu İshak haber verdi; dedi ki: Bize Ebüs-Seri Sehl b. Mahmud anlattı; dedi ki: Bize Süfyan anlattı; dedi ki: Muhammed b. el-Münkedir daha çocuk iken ibadet etmeye başladı. Onlar ailece ibadet ehli idi. Annesi ona, “Çocuklara şaka yapma.” derdi. Ona, “Hangi amel daha faziletlidir?” diye soruldu. “Mümini sevindirmek.” dedi. Ona “Lezzet alınan şeyden geriye ne kaldı?” denildi. O, “Mümin kardeşlere iyilik etmek.” dedi. Kendisine Bakara [inek] denilen bir kişinin cenaze namazını kıldı. O ahmak ve cahil bir adamdı. el-Münkedire, “Bir inek üzerine mi cenaze namazı kıldın?” diye soruldu. el-Münkedir, “Allah Tealanın, benim kalbimden “Allah rahmetini bir ineğe vermekten acizdir.” şeklinde şeklinde bir şey geçtiğini bilmesini kerih görürüm. Veya “herhangi bir kişiye” dedi. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bize İbn Ebüz-Zinad anlattı; dedi ki: Muhammed b. el-Münkedir, Safvan b. Süleym, Ebu Hazim, Süleyman b. Sühaym ve Yezid b. Husayfe namaz ve ibadet ehlidirler. İkindiden ve yatsıdan sonra toplanırlar, birbirleriyle sohbet ederler, birbirlerine hadis rivayet ederler ve onlardan her biri bir söz söylemedikçe birbirlerinden ayrılmazlar, birbirlerine çeşitli dualar ederlerdi. Onlar birbirleriyle iyi arkadaşlık ederler ve her sene hac mevsiminde haclarını da birlikte ifa ederlerdi. abidlerden olan Ebu Sahr el-Eyli de onlarla birlikte olurdu. Sonra Ömer b. Zere giderler. O da onlara kıssa anlatır ve ahiret ahvalinden bahsederdi. Hac mevsimi bitinceye kadar halleri böyleydi. İkinci senenin hac mevsiminde tekrar bir araya gelirlerdi. Bize Ahmed b. Ebu İshak haber verdi; dedi ki: Bana Ebu Seleme anlattı; dedi ki: Bize Cafer b. Süleyman anlattı. O da Muhammed b. el-Münkedirden şöyle dediğini rivayet etti: Kendisi yanağını yere koyar, sonra annesine şöyle derdi: “Ey kavmimin annesi! Ayağını yanağımın üzerine koy.” Bize Ahmed b. Ebu İshak haber verdi; dedi ki: Bize Said b. amir anlattı. O da İbnül-Mübarekten şöyle dediğini rivayet etti: Muhammed b. el-Münkedir dedi ki: Geceleyin Ömer namaz kılıyordu. Ben de annemin iki ayağını ovalıyordum. Ömere onun gecesi nasıl sevimli geliyorsa, bana da gecem öyle sevimli geliyordu. Bize Ahmed b. Ebu İshak haber verdi; dedi ki: Bize el-Ala b. Abdülcebbar anlattı; dedi ki: Bize Süfyan anlattı; dedi ki: İbnül-Münkedir bazı geceler kalkıp namaz kılar ve şöyle derdi: “Şu anda benden rızık bekleyen nice uykusuz gözler vardır!” Onun hasta bir komşusu vardı. Gece sesini bağırma seviyesinde yükseltirdi. Muhammed de sesini hamd ederek yükseltirdi. Ona bu durum hatırlatıldı: “O sesini bela sebebiyle yükseltiyor, ben ise sesimi nimet sebebiyle yükseltiyorum.” dedi. Bize Süfyan b. Uyeyne haber verdi. O da Muhammed b. Sukadan şöyle dediğini rivayet etti: Muhammed b. el-Münkedire, “Sen haccediyorsun, fakat üzerinde borç var.” denildi. Muhammed, “Hac, ödenmesi önde gelen bir borçtur.” dedi. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bize Yusuf b. Muhammed b. Muhammed b. el-Münkedir anlattı. O da babasından şöyle dediğini rivayet etti: Ben dua ile sağlam oldum. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bize Münkedir b. Muhammed b. el-Münkedir anlattı. O da babasından şöyle dediğini rivayet etti: Yemenli bir adam bana yüz dinar emanet bıraktı. Sonra Sağra [liman şehri] gitti. Muhammed Yemenliye, “Eğer bizim ona ihtiyacımız olursa, sen dönünceye kadar ondan nafakamız için harcayabilir miyiz?” diye sordu. Yemenli, “Evet.” dedi. Muhammed de ondan nafakası için harcama yaptı. Adam geldi. Hemen Yemene gitmek istiyordu. Muhammedin yanında paranın tamamı yoktu. Ona, “Ne zaman gitmek istiyorsun?” diye sordu. Adam, “İnşaallah yarın sabah.” dedi. Muhammed mescide çıktı. Seher vakti oluncaya kadar bu dinarlarla ilgili olarak Allaha dua etti. Onun kimden ve nasıl olursa olsun gelmesini istiyordu. Birisi geldi. Kendisi secde halinde iken bir kese altını onun ayakkabılarının içine koydu. Sonra Muhammed keseyi yokladı. İçinde tam yüz dinar vardı. Allaha hamd etti. Evine döndü. Sabah olunca onu Yemenliye verdi. Muhammed b. Ömer dedi ki: Bizim arkadaşlarımız şöyle konuşurdu: O keseyi koyan kişi amir b. Abdullah b. ez-Zübeyr idi. O çoğu zaman bu gibi hareketleri yapardı. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bana el-Hur b. Yezid el-Hazza anlattı; dedi ki: Muhammed b. el-Münkedir [bir sıkıntısı sebebiyle] mescide gidip dua etti. Gece yarısında Safvan b. Süleym de mescide gidip namaz kıldı ve onun ayakkabısının içine elli dinar koydu. Muhammed onu aldı ve Allaha hamdetti. Safvan çıkıp evine gitti. Mevlası Sellameye şöyle dedi: “Kardeşim Muhammed çok zor bir durumda akşamladı. Bu dinarları ona götür. Bizim onlardan dört-beş dinar almamız yeterlidir.” Cariye, “Bu saatte mi?” diye sordu. Safvan, “Evet. Şimdi sen onu mihrapta Allaha Onu bana dilediğin şekilde nereden ve nasıl verirsen ver. diyerek dua ederken göreceksin.” dedi. Cariye kırk dört, kırk beş veya kırkaltı dinarı alıp çıktı. Mescide gitti. Bir müddet Muhammedi dinledi. Onun şöyle dediğini işitti: “Allahım! Onu bana dilediğin şekilde nereden ve nasıl verirsen ver. Bu saatte ya İlahi!” Sonra kendisine gelen bu para sebebiyle Allaha hamdetti. Bize Muhammed b. Ömer anlattı. O Abdurrahman b. Ebüz- Zinaddan veya başka bir arkadaşından şöyle dediğini rivayet etti: Muhammed b. el-Münkedir her sene haccederdi. Onunla birlikte bazı arkadaşları da hacca giderdi. Bir gün Mekke evlerinden birinde bulunuyordu. Kendi kölesine, “Git, bize şunu satın al!” dedi. Köle, “Allaha yemin olsun ki, yanımızda dirhem olsun, dinar olsun az veya çok hiçbir şey bulunmuyor.” dedi. “Haydi git! Allah onu verir.” dedi. Köle, “Nereden?” diye sordu. Muhammed, “Sübhanallah!” dedi. Sonra sesini yükseltip telbiye getirdi. Kendisiyle birlikte bulunan arkadaşları da telbiye getirdi. İbrahim b. Hişam da o haccedenler arasındaydı. Onların sesini işitti ve “Şunlar nedir?” diye sordu. Ona, “Muhammed b. el-Münkedir ve arkadaşları hac için buradalar. Muhammed onların masraflarını karşılıyor ve onların [maddi] sorumluluklarını üstleniyor.” denildi. İbrahim, “Bu işleri yapan Muhammede yardımcı olmak lazım.” dedi. Hemen o an, Muhammede 4.000 dirhem gönderdi. Muhammed onu kölesine verdi ve “Vay haline! Sana emrettiğim şeyi satın al demedim mi? Allah onu bize bu şekilde verdi. Gördüğün gibi Allah onu bize verdi. Haydi git! Almanı emrettiğim şeyeleri satın alıp getir.” dedi. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bize Münkedir b. Muhammed b. el-Münkedir anlattı. O da babasından şöyle dediğini rivayet etti: Medinede çok şiddetli bir kıtlığa maruz kaldık. Kıtlık senelerce sürdü. Muhammed dedi ki: Allaha yemin olsun ki, ben gece yarısından sonra mescitteyim. Gökte bulut yoktu. Ben de mescidin önünde bulunuyordum. Önümde ridasını üzerine örtmüş bir adam bulunuyordu. Onun dua etmeye devam ettiğini ve şöyle dediğini duydum: “Ey Rabbim! Sana kasem ederim ki!” Bu sözü tekrar ediyordu. “Ey Rabbim!..” sözünü bir saatten fazla tekrar etti. Allaha yemin olsun ki, biz o zamana kadar bir bela ve musibet içinde idik. Bir de baktık bulutlar ortaya çıktı. Halbuki gökte buna dair bir işaret yoktu. Sonra yağmur yağdı, su bulutlardan aşağıya döküldü. Gök yarılmış gibiydi. O zamana kadar asla görmediğim kadar vadiler su ile doldu. Sonra onun şöyle dediğini duydum: “Ey Rabbim! Onda yıkma olmasın. Onda boğma olmasın. Onda bela olmasın. Onda eksiltme ve yok etme olmasın.” Sonra sabah namazını kıldıran imam selam verdi. Dua eden adam da örtünerek çekip gitti. Ben onu Lebbadin [Keçeciler] Sokağına kadar takip ettim. Kendisine ait cumbalı bir eve girdi. Sabah olunca bu adamın kim olduğunu sordum. Bana, “Bu Ziyad en-Neccardır. O yatağı olmayan bir adamdır. Geceleri namaz kılmak ve dua etmek suretiyle her türlü zorluğa karşı koyar. O, çokça dua edenlerdendir. Hangi işi yapsa, onu gizli tutar.” dediler. Muhammed b. el-Münkedir dedi ki: Burada Allah Resulünün şu sözünü hatırladım: “İnsanlardan kendisini gizleyen ve eski elbiseler giyen nice kimseler vardır ki, Allahadına bir şey isterlerse, Allah onların isteğini kabul eder.” Muhammed b. Ömer dedi ki: Daha sonra beni ziyaret etti ve benimle özel dostluk kurdu. Ancak onun hakkında zikrettiğim bazı şeylerden hoşlanmadı ve “Ey Ebu Abdullah! Şunu zikretmeden geç. Onun karşılığı, kendisi hakkında bilgi sahibi olduğumuz zatın katındadır.” dedi. Muhammed el- Münkedir dedi ki: “Adını vererek bana yasak koyduktan sonra ben de ondan söz etmedim. Ancak dua etmek isteyen kişi dua etsin ve insanlar arasında salih kişilerin de bulunduğunu bilsin diye Şöyle bir adam! dedim.” Bize Man b. İsa haber verdi; dedi ki: Bize Malik b. Enes şunu anlattı: Ben Muhammed b. el-Münkediri gül kokusuyla kokulanmış iki elbise ve zaferanla kokulanmış iki elbise giymiş olarak gördüm. Ancak iki elbise de temiz değildi. Bize İsmail b. Abdullah b. Ebu Üveys ve Abdullah b. Mesleme b. Kanebin dayısı olan Abdurrahman b. Mukatil el-Kuşeyri haber verdiler; dediler ki: Bize Abdülmelik b. Kudame rivayet etti; dedi ki: Muhammed b. el-Münkediri gömleğinin düğümleri çözülmüş halde namaz kılarken gördüm. Bize Muhammed b. Ömer dedi ki: Münkedir b. Muhammed b. el- Münkedir, Cabir b. Abdullah, Ümeyye bt. Rukayka, Urve b. ez-Zübeyr, Abdurrahman b. Said b. Yerbu, -amcası- Rebia b. Abdullah b. el-Hüdeyr, el-Hasan el-Basri ve Said b. Cübeyrden hadis dinledi. Muhammed, vera sahibi, abid, sika ve güvenilir bir zattı. Az hadis rivayet etmiştir. Rivayet ettiği hadislerin çoğunu Cabir b. Abdullahtan rivayet etmiştir. Muhammed, 130 veya 131 senesinde Medinede vefat etti.
1893. Ömer b. el-Münkedir
[Ömer b. el-Münkedir] b. Abdullah b. el-Hüdeyr b. Abdüluzza b. amir b. el-Haris b. Harise b. Sad b. Teym b. Mürre. Annesi ümmü veleddir. O Ümmü Muhammed b. el-Münkedirdir. Ömerin çocuğu olmadı. abid ve müctehid bir zattı. Bize el-Ala b. Abdülcebbar el-Mekki el-Attar haber verdi; dedi ki: Bize Nafi b. Ömer el-Cümahi anlattı; dedi ki: Ümmü Ömer b. el- Münkedir dedi ki: Seni uyurken görmeyi seviyorum. Ömer, “Ey anneciğim! Ben geceyi karşılıyorum. O beni korkutuyor. Bir de baktım sabah olmuş, yapmak istediğimi yapamamışım.” dedi. Bize Ahmed b. Ebu İshak haber verdi. O da el-Ala b. Abdülcebbardan şöyle dediğini rivayet etti: Bize Nafi b. Ömer anlattı; dedi ki: Medineye Beytülmal görevlisi olan bir adam geldi; dedi ki: Bana bir adamı gösterin, bu malı [yardımı] ona vereceğim. Ona Ömer b. el- Münkediri gösterdiler. O malı ona vermek istedi, fakat Ömer kabul etmekten kaçındı. Adam, “Bu adam malı almaktan kaçındı. Ondan sonra başkasını gösterin.” dedi. Medineliler, “Ondan sonra Ebu Bekir b. el- Münkedire benzeyen başka bir adam bilmiyoruz.” dediler. Adam o malı Ebu Bekire vermek istedi. O da malı almaktan kaçındı. Adam, “Bu iki kişiden sonra kimi gösterirsiniz?” diye sordu. Onlar, “Muhammed b. el- Münkedir.” dediler. Adam gelip malı ona vermek istedi. Fakat o da malı almaktan kaçındı. Adam, “Ey Medineliler! Eğer hepiniz el-Münkedir doğurma gücüne sahipseniz, haydi bunu yapın!” dedi. Bize Ahmed b. Ebu İshak haber verdi; dedi ki: Bize Said b. amir anlattı. O da Muhammed b. Leysten şöyle dediğini rivayet etti: Ömer b. el-Münkedirin evinde bir şeyden bahsettiler. Annesi, “O şöyle şöyle bir şeydi.” dedi. Ömer ona muhalefet etti. Sonra gidip konuyu araştırdıkları zaman Ömerin görüşünün doğru olduğu ortaya çıktı. O hadisi daha iyi ezberler ve muhafaza ederdi. Ömer, “Ey Anneciğim! Ben, senin ayaklarını yanağımın üstüne koymandan hoşlanıyorum.” dedi. Anne, “Ey oğlum! Ne diyorsun?” dedi. Annesi ayaklarını onun yanakları üstüne koyuncaya kadar Ömer bu talepte bulunmaya devam etti. Bize Ahmed b. Ebu İshak haber verdi; dedi ki: Bize Said b. amir anlattı; dedi ki: Bana Abdullah b. el-Mübarek anlattı; dedi ki: Ebu Hazim mescidde kıraat ehli bazı kimseleri toplayıp Ömer b. el- Münkedire getirdi. Ebu Hazim onunla, kişiye yüklenen ibadetin nefse hafif gelmesi konusunu konuştu. Ömer, “Ben geceyi karşılıyorum, fakat o beni korkutuyor. Kuran okuduğum veya başka bir şeyi vird edindiğim zaman isteğime ulaşıyorum. Bunları yapmadığımda, bir de bakıyorum gece sona ermiş, isteğime kavuşamamışım.” dedi. Bize Ahmed b. Ebu İshak haber verdi; dedi ki: Bana el-Ala b. Abdülcebbar anlattı; dedi ki: Nafiin şöyle dediğini işittim: Ömer b. el-Münkedirin ağrısı şiddetlenince, insanlar Ebu Hazimi çağırırlardı. O olgun bir adamdı. Durum böyle iken Ebu Hazim ona bazı şeyler söylerdi. Ömer, “Ben, Allahın karşıma hiç hesap etmediğim bazı şeyleri çıkaracağından korkuyorum.” dedi. Nafi, “ayet onun uykusunu kaçırıyor veya manen üzüyordu.” dedi. O vera sahibi ve ibadet ehli bir kişiydi.
1894. Ebu Bekir b. el-Münkedir
[Ebu Bekir b. el-Münkedir] b. Abdullah b. el-Hüdeyr b. Abdüluzza b. amir b. el-Haris b. Harise b. Sad b. Teym b. Mürre. Annesi ümmü veleddir. el-Münkedirin iki oğluna nisbetle Ümmü Muhammed ve Ümmü Ömer olmak üzere iki künye ile anılır. Ebu Bekir b. el-Münkedirin çocukları şunlardır: Abdullah ve İbrahim: Bu ikisinin annesi, Abde bt. Abdullah b. Rebia b. Abdullah b. Abdullah b. el-Hüdeyr b. Abdüluzzadır. Bize Ahmed b. Ebu İshak haber verdi. O da Gassan b. el- Mufaddaldan şöyle dediğini rivayet etti: Bize Said b. amir anlattı; dedi ki: Bedevi bir Arap Medineye gelip orada el-Münkediroğullarının durumunu, faziletini ve insanlar arasındaki yerini gördü. Sonra şehri terk etti. Bir adam onun arkasından gidip ona yetişti ve “İnsanları hangi halde terk ettin? Medine ahalisini hangi halde terk ettin?” diye sordu. Arabi, “Hayır üzere terk ettim. Eğer senin el-Münkedir ailesinden olma imkanın varsa, bunu kullan ve o aileden ol.” dedi. Muhammed b. Ömer dedi ki: Ebu Bekir b. el-Münkedir, kardeşi Muhammed b. el-Münkedirden daha yaşlı idi. O, az hadis rivayet eden sika ve güvenilir bir ravi idi.
1895. Muhammed b. el-Müzir
[Muhammed b. el-Münzir] b. ez-Zübeyr b. el-Avvam b. Huveylid b. Esed b. Abdüluzza b. Riyah b. Kurt b. Rezah b. Adi b. Kab. Muhammed b. el-Münzirin çocukları şunlardır: Said: Bu çocuğun annesi Ensardan Naile bt. Abdullah b. Hanzale el- Gasil b. Ebu amir er-Rahibdir. ez-Zübeyr b. Muhammed ve atike: Bu iki çocuğun annesi Beni Ebu Bekir b. Kilabdan el-Faria bt. Müslim b. Züraredir. Füleyh ve Füleyha: Bu iki çocuğun annesi Fahıte bt. Abdullah ez-Zübeyr b. el-Avvamdır. Ubeyde b. Muhammed, Ömer, Ubeydullah, el-Münzir, Amr ve Ümmü Amr: Bunların annesi ümmü veleddir. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bize Abdurrahman b. Ebüz-Zinad haber verdi. O da babasından şöyle dediğini rivayet etti: Muhammed b. el-Münzir b. ez-Zübeyr b. el-Avvam insanların en yumuşak huylu olanı ve en şereflisiydi. O, yoldan geçtiği zaman ona hürmeten insanlar lambalarını söndürürler ve şöyle derlerdi: “Bu zat, Muhammed b. el-Münzirdir; dumanınızı ona doğru bırakmayınız.” [Ravi] dedi ki: Bir gün onu gördüm; ayakkabısının bağı kopmuştu. Diğer ayakkabısını da çıkardı ve bu şekilde yürüdü. O iki ayakkabıyı da bıraktı ve onlara karşı bir meyli olmadı. Halid b. ez-Zübeyr ailesinden ona kızan bir adamın şöyle dediğini işittim: Ona dönüp, “Hakir görülmedikleri sürece bir kavmin sefihleri asla azalmaz.” dedi.
1896. Salih b. İbrahim
[Salih b. İbrahim] b. Abdurrahman b. Avf b. Abduavf b. el-Haris b. Zühre. Annesi, Ümmü Külsum bt. Sad b. Ebu Vakkas b. Üheyb b. Abdümenaf b. Zühredir. Salih b. İbrahimin çocukları şunlardır: Salim, Sad, Ümmü Külsum, Ümmü Amr ve Useyme: Bunların annesi ez- Zeum bt. Ubeydullah b. Abdurrahman b. Huveytıb b. Abdüluzza b. Ebu Kays b. Abdüvüd b. Nasr b. Malik b. Hısl b. amir b. Lüeydir. atike bt. Salih: Bu kızın annesi Ümmü İshak bt. Ömer b. Abdullah b. Avf b. Abduavf b. Abdülharis b. Zühredir. Muhammed b. Ömer dedi ki: ez-Zühri ve Amr b. Dinar, Salih b. İbrahim b. Abdurrahman b. Avftan hadis rivayet ettiler. Salih, az hadis rivayet eden bir ravi idi. İbrahim b. Hişam Medine valisi iken, Hişam b. Abdülmelikin halifeliği zamanında Medinede vefat etti.
1897. Kardeşi Sad b. İbrahim
[Sad b. İbrahim] b. Abdurrahman b. Avf b. Abduavf b. el-Haris b. Zühre. Annesi Ümmü Külsum bt. Sad b. Ebu Vakkas b. Üheyb b. Abdümenaf b. Zühredir. Sad b. İbrahimin çocukları şunlardır: İshak ve amine: Bu ikisinin annesi Ümmü Külsum bt. Muhammed b. Abdullah b.Ebu Sad el-Hakemidir. İbn Ebu Sad, Affan b. Ebül-asın halifidir. İbrahim ve Sevde: Bu ikisinin annesi Emetürrahman bt. Fülan b. Abd b. Zema b. Ebu Kays b. Abdüvüd b. Nasr b. Malik b. Hısl b. amir b. Lüeydir. Muhammed ve İsmail: Bunların annesi ümmü veleddir. Sad b. İbrahimin künyesi Ebu İshaktır. Medine kadılığı yaptı. Çok hadis rivayet eden sika ve güvenilir bir ravi idi. Bize Man b. İsa haber verdi; dedi ki: Bize Said b. Müslim b. Banek anlattı; dedi ki: Sad b. İbrahimi mescitte kaza işleriyle meşgul iken gördüm. Bize Amr b. el-Heysem Ebu Katn haber verdi. O da Şubeden şöyle dediğini rivayet etti: Sad b. İbrahim b. Abdurrahman her gün Kuranı hatmederdi. Bize Haccac b. Muhammed haber verdi. O da Şubeden şöyle dediğini rivayet etti: Sad b. İbrahim bütün seneyi oruçla geçirir ve her gün Kuranı hatmederdi. Bize Abdülaziz b. Abdullah el-Evsi haber verdi; dedi ki: Bana İbrahim b. Sad anlattı; dedi ki: Ben babamı hatırlıyorum; şöyle şöyle birkaç sarığı vardı. Fakat sayısını hatırlamıyorum. O kendisi sarık sarar ve ben küçük iken bana da sarık sarardı. Çocukları gördüm; onlara da sarık sarılmıştı. Yine hatırlıyorum; insanlar ikindeden sonra dağılırlardı. Akşam vakti olunca gömleklerini çıkarırlar, iki elbise giyerlerdi. Bize İbrahim b. Sad b. İbrahimin iki oğlu Sad ve İbrahim haber verdiler; dediler ki: Sad b. İbrahim yetmiş iki yaşında iken 127 senesinde Medinede vefat etti.
1898. Abdülmelik b. Ebu Bekir
[Abdülmelik b. Ebu Bekir] b. Abdurrahman b. el-Haris b. Hişam b. el- Muğire b. Abdullah b. Ömer b. Mahzum. Annesi Sare bt. Hişam b. el-Velid b. el-Muğire b. Ömer b. Mahzumdur. Abdülmelik b. Ebu Bekirin çocukları şunlardır: Rubeyha: Süheyl b. Abdülaziz b. Mervan b. el-Hakem ile evlenmiştir. Annesi Ümmü Hakem bt. Ömer b. Abdurrahman b. el-Haris b. Hişamdır. Abdülmelik b. Ebu Bekir eli açık ve cömert bir insandı. Sika ve güvenilir bir ravi olup kendisinden bazı hadisler rivayet edilmiştir. Hişam b. Abdülmelikin halifeliğinin ilk yıllarında vefat etti.
1899. Abdurrahman b. Ebu Bekir
[Abdurrahman b. Ebu Bekir] b. Abdurrahman b. el-Haris b. Hişam b. el- Muğire. Annesi Sare bt. Hişam b. el-Velid b. el-Muğiredir. Abdurrahman vefat ettiğinde onun neslini devam ettirecek çocukları bulunmuyordu. Kardeşi Abdülmelik gibi ondan da hadis rivayet edilmiştir.
1900. Kardeşleri el-Haris b. Ebu Bekir
[el-Haris b. Ebu Bekir] b. Abdurrahman b. el-Haris b. Hişam. Annesi Sare bt. Hişam b. el-Velid b. el-Muğiredir. el-Haris b. Ebu Bekirin çocukları şunlardır: Abdullah, el-Muğire ve Sare: Bunların annesi Külsum bt. Said b. Nevfel b. Müsahik b. Abdullah b. Mahreme b. Abdüluzza b. Ebu Kays b. Abdüvüd b. Nasr b. Malik b. Hısl b. amir b. Lüeydir.
1901. Kardeşleri Ömer b. Ebu Bekir
[Ömer b. Ebu Bekir] b. Abdurrahman b. el-Haris b. Hişam. Annesi Kureybe bt. Abdullah b. Zema b. el-Esved b. el-Muttalib b. Esed b. Abdüluzza b. Kusaydır. Ömer b. Ebu Bekirin çocukları şunlardır: İsa, Abdullah -nesli devam etmemiştir- ve Zeyneb. Bunların annesi Ümmü asım bt. Süleyman b. Süleyman b. asım b. Ömer b. el-Hattabdır. Ömerden hadis rivayet edilmiştir.
1902. Abdurrahman b. Eban
[Abdurrahman b. Eban] b. Osman b. Affan b. Ebül-as b. Ümeyye b. Abdüşems b. Abdümenaf b. Kusay. Annesi Ümmü Sad bt. Abdurrahman b. el-Haris b. Hişam b. el-Muğiredir. Ümmü Sadın annesi Ümmü Hasan bt. ez-Zübeyr b. el-Avvam b. Huveyliddir. Ümmü Hasanın annesi de Esma bt. Ebu Bekir es-Sıddıktir. Abdurrahman b. Ebanın çocukları şunlardır: Küçük bir çocukken ölen Eban, Osman, atike: Bunların annesi Hanteme bt. Muhammed b. Abdurrahman b. el-Haris b. Hişamdır. el-Velid: Bu çocuğun annesi ümmü veleddir. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bana Musa b. Muhammed b. İbrahim b. el-Haris anlattı; dedi ki: Ben Abdurrahman b. Ebandan başka dindarlığı, güzel idareyi ve cömertliği kendi şahsında toplayan birisini görmedim. Muhammed b. Ömer dedi ki: Ebu Bekirin iki oğlu Muhammed ve Abdullah, Bekir b. Muhammed b. Amr b. Hazm ve Medinelilerden daha başkaları ondan hadis rivayet etti. O az hadis rivayet eden bir ravi idi. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bana Musa b. Muhammed b. İbrahim b. el-Haris anlattı; dedi ki: Abdurrahman b. Eban b. Osmanı, o babasından, o da Osmandan şöyle dediğini haber verdiğini işittim: Düşmanlık yok: Sınırlar belli olduğu zaman şufa hakkı yoktur. Bize Musab b. Abdullah ez-Zübeyri haber verdi. O da Musab b. Osmandan şöyle dediğini rivayet etti: Abdurrahman b. Eban evdeki (kölelerin) giymesi için bir şeyler satın alır ve ev halkına onlara bu elbiseleri giydirmelerini emreder. Onlar da bu elbiseleri onlara giydirirler ve onları yağlarlar, sonra bunlar onun huzuruna çıkarlar. Abdurrahman onlara şöyle derdi: Siz Allah rızası için hürsünüz. Ölümün şiddetine karşı sizin vasıtanızla Allahtan yardım diliyorum. [Musab] dedi ki: “O, kendi mescidinde uyurken vefat etti.” Gece, nafile namazdan sonra vefat ettiğini kastediyor. Musab dedi ki: İlim sahibi bir zatın şöyle dediğini işittim: Ali b. Abdullah b. Abbasın çokça ibadet etmesinin sebebi şuydu: O, Abdurrahman b. Ebana bakmış ve şöyle demişti: “Allaha yemin olsun ki, Ben Allah Resulüne ondan daha çok yakınım ve benim ondan daha çok ibadet etmem gerekir.” Sonra her şeyden el-etek çekip kendini ibadete verdi.
1903. Ebu Bekir b. Abdullah el-Asğar
[Ebu Bekir b. Abdullah el-Asğar] İbn Ebu Cehm. Ebu Cehmin ismi, Ubeyd b. Huzeyfe b. Ganim b. amir b. Ubeydullah b. Ubeyd b. Avic b. Adi b. Kabdır. Annesi ümmü veleddir. Ebu Bekir onun künyesi değil ismidir. Ebu Bekir b. Abdullahın çocukları şunlardır: Abdullah, Ubeydullah, Ebu Osman, Muhammed, Rebah, Abde, Leyla ve Ümmü Seleme: Bunların annesi Ümmü Ebiha bt. Abdurrahman b. Ebu Cehmdir. Said b. Ebu Bekir: Bunun annesi ümmü veleddir. Kesir, Eban, Ömer ve Abdurrahman: Bunların annesi farklı ümmü veledlerdir. Ebu Bekir, Süleyman b. Ebu Hasmeden hadis rivayet etti. Az hadis rivayet edenlerdendir.
1904. Abdülmelik b. Ubeyd
[Abdülmelik b. Ubeyd] b. Said b. Yerbu b. Ankese b. amir b. Mahzum. Annesi Ümmüs-Seffah bt. Semüre b. Halid b. Ubeydullah b. Abdullah b. Yamur b. el-Muhteris b. Huleyl el-Huzaidir. Abdülmelik b. Ubeydin çocukları şunlardır: el-Misver ve Davud: Bu ikisinin annesi Ümmü Hakim bt. Davud b. Kays b. es-Saib b. Uveymir b. aiz b. İmran b. Mahzumdur. Abdülmelik b. Ubeyd b. Said b. Yerbuun künyesi Ebül-Misverdir.
1905. Ebül-Esved
[Urvenin Yetimi] Adı, Muhammed b. Abdurrahman b. Nevfel b. el-Esved b. Nevfel b. Huveylid b. Esed b. Abdüluzza b. Kusaydır. Annesi ümmü veleddir. Muhammed b. Abdurrahmannın çocukları şunlardır: Abdurrahman, Ümmü Kesir, Ümmü Hakim, Ümmü Abdullah ve Ümmüz-Zübeyr: Bunların annesi ümmü veleddir. Muhammed, Emevi saltanatının sonlarına doğru vefat etti. Soyu devam etmemiştir. Az hadis rivayet eden sika bir ravi idi. Malik b. Enes ve diğer bazılarından hadis rivayet etmiştir. el-Esved b. Nevfel b. Huveylid Habeşistana hicret edenlerden olup orada vefat etmiştir.
1906. Abdurrahman b. el-Kasım
[Abdurrahman b. el-Kasım] b. Muhammed b. Ebu Bekir es-Sıddık. Ebu Bekir es-Sıddıkın ismi Abdullah b. Ebu Kuhafedir. Ebu Kuhafenin ismi Osman b. amir b. Amr b. Kab b. Sad b. Teym b. Mürredir. Annesi Karibe bt. Abdurrahman b. Ebu Bekir es-Sıddıktir. Abdurrahman b. el-Kasımın çocukları şunlardır: İsmail ve Esma: Bu ikisinin annesi Ensarın Evs kabilesinden Habbane bt. Abdurrahman b. Abdullah b. Abdurrahman b. Sehl b. Zeyd b. Kab b. amir b. Adi b. Mecdea b. Harise b. el-Haristir. Abdurrahman b. Abdullah: Ebu Cafer el-Mansurun halifeliği zamanında Hasan b. Zeyd b. Hasan b. Ali b. Ebu Talibin talebi üzerine Medinede kadılık görevinde bulundu. Abdurrahman b. Abdullahın annesi atike bt. Salih b. İbrahim b. Abdurrahman b. Avftır. Abdurrahman b. el-Kasımın künyesi Ebu Muhammeddir. Bize arim b. el-Fadl haber verdi; dedi ki: Bize Hammad b. Zeyd anlattı; dedi ki: Bana Eflah b. Humeyd anlattı; dedi ki: Abdurrahman b. el-Kasımın yüzüğünün süsü kendisinin ve babasının isminden ibaretti. Bize Man b. İsa haber verdi; dedi ki: Bize Malik b. Enes anlattı; dedi ki: Ben Abdurrahman b. el-Kasımın üzerinde sarı renkli Herevi [Herat işi] bir gömlek ve güllü bir rida gördüm. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi. O da Abdurrahman b. Ebüz- Zinaddan şöyle dediğini rivayet etti: el-Velid b. Yezid b. Abdülmelik halife olunca beni, babama yani Ebüz- Zinada, Abdurrahman b. el-Kasıma, Muhammed b. el-Münkedire ve Rebiaya gönderdi. Onlar Şama gelmek üzere yola koyuldular. Fakat Abdurrahman b. el-Kasım yolda hastalandı ve Şam bölgesinde el-Füdeyn mevkiinde vefat etti. Onlar Abdurrahmanın cenazesinde hazır bulundular. Çok hadis rivayet eden vera sahibi bir zattı.
1907. İsmail b. Amr
[İsmail b. Amr] b. Said b. el-as b. Ebu Uhayha Said b. el-as b. Ümeyye b. Abdüşems b. Abdümenaf. Annesi, Ümmü Habib bt. Hureys b. Süleym b. as b. Lebid b. Adda b. Ümeyye b. Abdullah b. Rizah b. Rebia b. Haram b. Danne b. Abd b. Kesir b. Uzre b. Kudaadır. İsmail b. Amr b. Said b. el-asın çocukları şunlardır: Abdurrahman, Ubeydullah ve Ümmü İsmail: Bunların annesi ümmü veleddir. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: İsmail b. Amrın künyesi Ebu Muhammed idi. Medineden on bir mil uzaklıkta Irak yolu üzerinde el- Avas denilen yerde ikamet ediyordu. Kendisini Allaha vermiş abid bir zattı. Ömer b. Abdülaziz dedi ki: Eğer halife atama konusunda yetkim olsaydı, hilafete el-Kasım b. Muhammedi veya el-Avasın sahibini, yani İsmail b. Amri getirirdim. İsmail, Abbasi devletinin kuruluş zamanına kadar yaşadı. Davud, Haremeyn üzerine vali tayin edilip de Medineye geldiği gecelerde İsmaile, “Keşke kaybolsaydın.” denildi. O, “Vallahi, hayır! Göz açıp kapama süresi kadar dahi kaybolmam!” dedi. Davud onu öldürmek istemişti. Davuda, “İsmailin sana beddua etmek için zaman harcamasına ihtiyacı yok.” denildi Böylece Davud onu bıraktı ve ona karşı harekete geçmedi. Fakat İsmail b. Ümeyye b. Amr b. Said ve Eyyub b. Musa b. Amr b. Saidin üzerlerine gitti ve bu ikisini hapsetti. İsmail b. Amr bundan sonra az bir süre yaşadı, sonra vefat etti. Süleyman b. Bilal, Ebu Bekir b. Abdullah b. Ebu Sebre ve daha başkaları ondan hadis rivayetinde bulunmuştur. O, az hadis rivayet eden bir ravi idi.
1908. İsmail b. Ümeyye
[İsmail b. Ümeyye] b. Amr b. Said b. el-as b. Ebu Uhayha Said b. el-as b. Ümeyye b. Abdüşems. Annesi ümmü veleddir. İsmail b. Ümeyyenin çocukları olmamıştır. 144 senesinde vefat etti. Çok hadis rivayet eden sika bir ravi idi.
1909. Eyyub b. Musa
[Eyyub b. Musa] b. Amr b. Said b. el-as b. Ebu Uhayha Said b. el-as b. Ümeyye b. Abdüşems. Annesi ümmü veleddir. Eyyub b. Musanın Muhammed adında bir oğlu vardır. Bu çocuğun annesi Ümmü Habib bt. Ümeyye b. Amr b. Said b. el-astır. Eyyub, bazı Emevi halifelerinin Taif valiliğini yapmıştı. Sika bir ravidir. Ondan rivayet edilen bazı hadisler vardır.
1910. Abdullah b. İkrime
[Abdullah b. İkrime] b. Abdurrahman b. el-Haris b. Hişam b. el-Muğire b. Abdullah b. Ömer b. Mahzum. Künyesi Ebu Muhammeddir. Abdullah b. İkrimenin çocukları şunlardır: Abdurrahman: Nesli devam etmemiştir. Zeyneb, Ümmü Hakim, Ümmü Seleme ve Fatıma: Bunların annesi Ümmü Amr bt. Ebu Bekir b. Abdurrahman b. el-Haris b. Hişamdır. İkrime b. Abdullah: Bunun annesi Habibe bt. İbrahim b. Abdurrahman b. Abdullah b. Ebu Rebia b. el-Muğiredir. İshak: Annesi Sare bt. el-Müsenna b. Hakim b. Nücbe b. Rebiadır. Ebu Bekir, Ömer, Osman, Hişam, Ümmü Seleme ve Ümmül-Kasım: Bunların annesi Müleyke bt. Hucr b. Habib b. el-Haris b. Yezid b. Sinan b. Ebu Harisedir. el-Muğire: Bunun annesi Ümmü Osman bt. Bistam b. Kabisa b. Bişr b. Hulme b. Nücbe b. Rebia el-Fezaridir. Abdülmelik ve Halid: Bu ikisinin annesi ümmü veleddir. Abdullah az hadis rivayet eden bir ravi idi.
1911. Kardeşi el-Haris b. İkrime
[el-Haris b. İkrime] b. Abdurrahman b. el-Haris b. Hişam b. el-Muğire. Annesi Bintü Abdullah b. Ebu Amr b. Hafs b. el-Muğiredir. el-Haris b. İkrimenin çocukları şunlardır: el-Muğire: Annesi Salime bt. Humeyd b. Ebu Cehm b. Hüzeyfedir. Abdullah ve Ümmü Hakim: Bu ikisinin annesi Seleme bt. Muhammed b. Ömer b. Ebu Seleme b. Abdüleseddir. İsmi bilinmeyen başka bir erkek çocuk: Bunun annesi Ümmü Hakim bt. Hucr b. Habib b. el-Haris b. Yezid b. Sinan b. Ebu Harisedir. el-Haris cidden çok az hadis rivayet etmiş olan bir ravi idi.
1912. Ebu Bekir b. Ubeydullah
[Ebu Bekir b. Ubeydullah] b. Abdullah b. Ömer b. el-Hattab b. Nüfeyl b. Abdüluzza b. Riyah b. Abdullah b. Kurt b. Rezah b. Adi b. Kab. Annesi, Ayşe bt. Abdurrahman b. Ebu Bekir es-Sıddıktir. Ebu Bekir b. Ubeydullahın çocukları şunlardır: Muhammed, Halid, Bilal, Übeyye ve Ayşe; Bunların annesi Ensarın Hazrec kabilesinden Ümmü Hüseyn bt. Halid b. el-Münzir b. Ebu Üseyd b. Rebia b. el-Beddi b. amir b. Avf b. Harise b. Amr b. el-Hazrec b. Saidedir. Ebu Bekir, İbn Ömerden hadis rivayetinde bulundu. ez-Zühri de Ebu Bekir b. Ubeydullahtan hadis rivayet etti. Ebu Bekir, iyice yaşlandıktan sonra vefat etti. O, az hadis rivayet eden sika bir ravi idi.
1913. el-Kasım b. Ubeydullah
[el-Kasım b. Ubeydullah] b. Abdullah b. Ömer b. el-Hattab b. Nüfeyl. Annesi, Ümmü Abdullah bt. el-Kasım b. Muhammed b. Ebu Bekir es- Sıddıktir. Mervan b. Muhammedin halifeliği zamanında vefat etti. Az hadis rivayet eden bir ravi idi.
1914. Ömer b. Abdullah
[Ömer b. Abdullah] b. Abdullah b. Ömer b. el-Hattab. Annesi, Ümmü Seleme bt. el-Muhtar b. Ebu Ubeyd b. Mesud b. Amr b. Umeyr b. Avf b. Sakiftir. Ömer b. Abdullahın çocukları şunlardır: Abdullah, Abdurrahman ve Ubeydullah: Bunların anneleri farklı ümmü veledlerdir. Esma: Bunun da annesi ümmü veleddir. Ömer az hadis rivayet eden bir ravi idi. Ebüz-Zinad ondan rivayette bulunmuştur.
1915. Abdülaziz b. Abdullah
[Abdülaziz b. Abdullah] b. Abdullah b. Ömer b. el-Hattab b. Nüfeyl. Annesi, Ümmü Abdullah bt. Abdurrahman b. Zeyd b. el-Hattabdır. Abdülaziz b. Abdullahın çocukları şunlardır: Muhammed: Annesi Emetül-Hamid bt. Seleme b. Abdullah b. Seleme b. Rebia b. Ebu Ümeyyedir. Ömer b. Abdülaziz: Annesi Keyyise bt. Abdülhamid b. Abdullah b. Abdullah b. amir b. Küreyz b. Rebia b. Habibdir. Abdullah b. Abdülaziz: Bu abid bir zattı. Bunun annesi Ensarın Evs kabilesinden Emetül-Hamid bt. Abdullah b. İyad b. Amr b. Büleyl b. Bilal b. Uhayha b. el-Cülah b. el-Hariş b. Cahceba b. Külfe b. Avf b. Amr b. Avftır. İshak b. Abdülaziz: Bunun annesi el-Faria bt. Abdurrahman b. el-Muğire b. Humeyd b. Abdurrahman b. Avftır. amine bt. Abdülaziz: Muhammed b. Abdullah b. Amr b. Osman b. Affan ile evlendi. Daha sonra Abdullah b. Muhammed b. Ali b. Abdullah b. Cafer b. Ebu Talib ile ikinci evliliğini yaptı. aminenin annesi Ümmü Seleme bt. Makıl b. Nevfel b. Müsahık b. Abdullah b. Mahreme b. Abdüluzza b. Ebu Kays b. Abdüvüddür. Ömer, Ebu Bekir ve Abdülhamid: Bunların annesi ümmü veleddir. Ömer b. Abdülaziz, Abdülaziz b. Abdullahı Medine, Kirman ve Yemame valiliklerinde görevlendirdi. Hüseyn b. Ali b. el-Hüseyn ayaklandığında Ömer b. Abdülaziz Medine valisiydi. Erkek kardeşi abid olan Abdullah b. Abdülaziz, Ömerin, kendisinin cenaze namazını kıldırmamasını vasiyet etmişti. Çünkü ölünceye kadar Abdullah, Ömere dargındı.
1916. Abdullah b. Vakıd
[Abdullah b. Vakıd] b. Abdullah b. Ömer b. el-Hattab. Annesi Emetüllah bt. Abdullah b. Ayyaş b. Ebu Rebia b. el-Muğiredir. Abdullah b. Vakıdın çocukları şunlardır: Vakıd, Ümmü Osman, Rukayye, Sevde ve atike: Bunların annesi Ümmü Cemil bt. Ebu Bekir b. Abdullah b. Ömer b. el-Hattabdır. İbn Ömerden hadis rivayet etti. Ondan da Yahya b. Said ve Üsame b. Zeyd hadis rivayet etmişlerdir. Hişam b. Abdülmelikin halifeliği zamanında 117 senesinde ilerlemiş bir yaşta vefat etti.
1917. Ebu Ubeyde b. Ubeydullah
[Ebu Ubeyde b. Ubeydullah] b. Abdullah b. Ömer b. el-Hattab b. Nüfeyl b. Abdüluzza b. Riyah b. Abdullah b. Kurt b. Rezah b. Adi b. Kab. Annesi Ümmü Abdullah bt. el-Kasım b. Muhammed b. Ebu Bekir es-Sıddıktir. Ebu Ubeydenin çocukları şunlardır: Muhammed ve el-Kasım: Bu ikisinin annesi Kinane kabilesinin Beni Müdlic kolundan Cüveyriye bt. Ubeydullah b. Nadledir.
1918. Cafer b. Salim
[Cafer b. Salim] b. Abdullah b. Ömer b. el-Hattab b. Nüfeyl. Annesi ümmü veleddir. Cafer, babasından ve el-Kasım b. Muhammedden hadis rivayet etti. Ondan da Abdullah b. Ömer rivayette bulundu.
1919. Ebu Bekir b. Salim
[Ebu Bekir b. Salim] b. Abdullah b. Ömer b. el-Hattab b. Nüfeyl. Annesi Ümmül-Hakem bt. Yezid b. Abdükaystır. Ebu Bekir b. Salimin çocukları şunlardır: Salim ve Hüşeyme: Bu ikisinin annesi Büreyhe bt. el-Mücebbir b. Abdurrahman b. Ömer b. el-Hattabdır. Muhammed b. Ebu Bekir ve Emetül-Hamid: Bu ikisinin annesi ümmü veleddir. Ömer b. Ebu Bekir: Bunun annesi Sevde bt. el-Mücebbir b. Abdurrahman b. Ömer b. el-Hattabdır. Ondan hadis rivayet edilmiştir.
1920. Ömer b. Salim
[Ömer b. Salim] b. Abdullah b. Ömer b. el-Hattab b. Nüfeyl. Annesi Ümmül-Hakem bt. Yezid b. Abdükaystır. Ömerin Hafs adında bir oğlu vardı. Bu çocuğun annesi ümmü veleddir.
1921. Muhammed b. Zeyd
[Muhammed b. Zeyd] b. Abdullah b. Ömer b. el-Hattab. Annesi Ümmü Hakim bt. Ubeydullah b. Ömer b. el-Hattabdır. Muhammed b. Zeydin çocukları şunlardır: Vakıd, Ömer, Ebu Bekir, Zeyd, asım, Ümmü Hakim ve Fatıma: Bunların annesi ümmü veleddir. Abdurrahman b. Muhammed el-Ekber, Bilal ve Abdurrahman b. Muhammed el-Asğar: Bunların annesi Kurretül-Ayn bt. Huvey b. Şemmas b. Safvan b. Subah b. Tarif b. Zeyd b. Amr b. Rebia b. Kab b. Rebia b. Salebe b. Sad b. Dabbedir. Ebu Ubeyde b. Muhammed: Bunun annesi ümmü veleddir.
1922. asım b. Ubeydullah
[asım b. Ubeydullah] b. asım b. Ömer b. el-Hattab b. Nüfeyl. Annesi Beni Esed b. Huzeymeden Ümmü Seleme bt. Abdullah b. Ebu Ahmed b. Cahş b. Riabdır. Abbasi devletinin kuruluşuna ulaştı. Ebül- Abbas Abdullah b. Muhammed b. Ali b. Abdullah b. Abbasa elçi olarak gönderilmiştir. Ebül-Abbas, el-Abbas b. Abdülmuttalibin neslinden halife olan ilk kişidir. asım çok hadis rivayet etmiş, ancak rivayetleri hüccet olarak kullanılmamıştır.
1923. Ömer b. Hafs
[Ömer b. Hafs] b. asım b. Ömer b. el-Hattab. Annesi Meymune bt. Davud b. Küleyb b. İsaf b. Utbe b. Amr b. Hadic b. amir b. Cüşem b. el-Haris b. el-Hazrecdir. Ömer b. Hafsın çocukları şunlardır: Ebu Bekir, Ubeydullah, Zeyd, Abdullah, Abdurrahman, Muhammed, asım, Ümmü asım, Ümmü Humeyd, Ümmü İsa ve Ümmü Miskin: Bunların annesi Fatıma bt. b. Ömer b. asım b. Ömer b. el-Hattabdır.
1924. Abdullah b. Urve
[Abdullah b. Urve] b. ez-Zübeyr b. el-Avvam b. Huveylid b. Esed b. Abdüluzza b. Kusay. Annesi, Fahıte bt. el-Esved b. Ebül-Bahteri b. Hişam b. el-Haris b. Esed b. Abdüluzza b. Kusaydır. Abdullah b. Urvenin çocukları şunlardır: Ömer, Salih ve Ayşe: Bunların annesi Ümmü Hakim bt. Abdullah b. ez- Zübeyr b. el-Avvamdır. Seleme, Salim, Müsalim, Hatice ve Safiyye: Bunların annesi Ümmü Seleme bt. Hamza b. Abdullah b. ez-Zübeyr b. el-Avvamdır. Abdullah b. Urvenin künyesi Ebu Bekirdir. ez-Zühri ondan hadis rivayet etti. Abdullah az hadis rivayet edenlerdendir. Bize Muhammed b. Süleym haber verdi; dedi ki: Süfyan b. Uyeyneyi şöyle derken işittim: Abdullah b. Urveye “Hicret ve Sünnet yurdu olan Medineyi terk ettin. Oraya dönsen de sen insanlarla, insanlar da seninle buluşsa?” denildi. Abdullah, “Hangi insanlar? İnsanlar iki adamdan ibaret olmuş; Ya birisinin başına gelen musibetten dolayı güler ve sevinir, ya da birisine isabet eden nimet sebebiyle hasetçilik eder.” dedi. Bize Muhammed b. Süleym haber verdi; dedi ki: Yusuf b. Yakup el- Macişunu şöyle derken işittim: Bir ihtiyaç için babamla birlikteydim. İhtiyacımızı görüp döndükten sonra babam bana Abdullah b. Urveyi kastederek şöyle dedi: “Bu yaşlı zat senin ilgini çekmiyor mu? O Kureyşin geride kalan en yaşlılarındandır. Dilediğin her hadisi, güzel ve sağlam görüşleri onun yanında bulabilirsin.” dedi. Sonra babamla birlikte onun yanına gittik. Babam onunla uzun uzun konuştu. Sonra babam Ümeyyeoğullarından, kötü icraatlarından ve insanların kendilerinden gördükleri muameleden bahsetti ve “İnsanların Kureyşten ümitleri kesildi.” dedi. Abdullah, “Kısa kes ey ihtiyar! Falanoğulları idareye gelmediği müddetçe insanlar için Kureyşte doğru bir iş devam etmez. Ne zaman Falanoğulları idareye gelirse o zaman ümitleri kesilir.” dedi. Arkadaşımız Seleme el-Aver ona, “Onlar Haşimoğulları mıdır?” diye sordu. Başıyla “Evet!” işareti yaptı.
1925. Yahya b. Urve
[Yahya b. Urve] b. ez-Zübeyr b. el-Avvam. Künyesi Ebu Urvedir. Annesi, Ümmü Yahya bt. el-Hakem b. Ebül-as b. Ümeyye b. Abdüşemstir. Yahya b. Urvenin çocukları şunlardır: Urve: Bunun annesi Zeynep bt. Ubeyde b. el-Münzir b. ez-Zübeyr b. el- Avvamdır. Mervan el-Ekber, Muhammed el-Ekber ve ez-Zübeyr: Bunların nesillerinden kimse yoktur. Ümmü Yahya ve Esma: Bunların annesi Ümmü İbrahim bt. İbrahim b. Abdullah b. Nuaym b. en-Nahhamdır. Abdülmelik, Mervan ve Muhammed: Bunların annesi ümmü veleddir. ez-Zühri, Yahya b. Urveden hadis rivayet etmiştir. Yahya az hadis rivayet edenlerdendir.
1926. Muhammed b. Urve
[Muhammed b. Urve] b. ez-Zübeyr b. el-Avvam. Annesi Ümmü Yahya bt. el-Hakem b. Ebül-as b. Ümeyyedir. Muhammed b. Urvenin Ümmü Yahya adlı bir kızı vardır. Bu kızın annesi Hafsa bt. Abdurrahman b. Amr b. Sad b. Muazdır.
1927. Osman b. Urve
[Osman b. Urve] b. ez-Zübeyr b. el-Avvam. Annesi, Ümmü Yahya bt. el- Hakem b. Ebül-as b. Ümeyyedir. Osman b. Urvenin çocukları şunlardır: Urve, Ebu Bekir, Abdurrahman, Yezid, Ümmü Yahya, Külsum ve Hafsa: Bunların annesi Kureybe bt. Abdurrahman b. el-Münzir b. ez-Zübeyr b. el- Avvamdır. Yahya ve Hişam: Bu ikisinin annesi ümmü veleddir. Hatice, Übeyye ve Fatıma: Bunların annesi Evs kabilesinden Ümmü Habib bt. Abdullah b. Abdullah b. Hanzale b. Ebu amir er-Rahibdir. Osman az hadis rivayet eden bir ravidir. Ondan hadis rivayet edenler olmuştur. Ebu Caferin halifeliğinin ilk senelerinde vefat etti.
1928. Hişam b. Urve
[Hişam b. Urve] b. ez-Zübeyr b. el-Avvam. Annesi ümmü veleddir. Hişam b. Urvenin çocukları şunlardır: ez-Zübeyr, Urve ve Muhammed: Bunların annesi Fatıma bt. el-Münzir b. ez-Zübeyr b. el-Avvamdır. Hişamın künyesi Ebül-Münzirdir. Bize Amr b. asım el-Kilabi haber verdi; dedi ki: Bize Hemmam b. Yahya anlattı. O da Hişam b. Urveden şöyle dediğini rivayet etti: Babam dedi ki: Bir kitap yazdım, fakat sonradan onu imha ettim. Ailemi ve malımı feda etseydim de o kitabı imha etmeseydim. Muhammed b. Ömer dedi ki: Hişam b. Urve, Abdullah b. ez-Zübeyrden hadis dinlemiştir. Hişamı Fatıma ile evlendiren odur. Hişam, babasından, hanımı Fatıma bt. el-Münzirden ve Vehb b. Keysandan hadis rivayetinde bulunmuştur. Hişam, güvenilir, sika, hüccet ve delil sayılan bir kişiydi. Rivayet ettiği hadisler delil olarak kullanılmıştır. [Muhammed b. Ömer] dedi ki: Yahya b. Said el-Kattan dedi ki: Şube dedi ki: Hişam b. Urve, babasının Büsre bt. Safvandan rivayet ettiği zekere dokunmakla ilgili hadisi babasından işitmemiştir. Yahya dedi ki: Ben bunu Hişam b. Urveye sordum. O “Babam onu bana rivayet etti.” dedi. Hişam b. Urve Bağdatta vefat etti. Yüz kırk altı senesinde el-Hayzüran mezarlığına defnedildi.
1929. Ubeydullah b. Urve
[Ubeydullah b. Urve] b. ez-Zübeyr b. el-Avvam. Annesi Esma bt. Seleme b. İmran b. Ebu Seleme b. Abdülesed el-Mahzumidir. Ubeydullah b. Urvenin çocukları Urve, asım, Musab ve Hafsadır. Bunların annesi Bintü Ribah b. Hafs b. asım b. Ömer b. el-Hattabdır. Ubeydullah b. Urve, Urvenin en küçük çocuğuydu. Ubeydullah babasından sadece bir rüya rivayet etmiş olup, ondan hadis rivayetinde bulunmamıştır. Ubeydullah uzun yaşadı. Öyle ki Muhammed b. Ömer el- Vakıdi dahi kendisine ulaşmıştır. Ona, “Ubeydullah b. Urve vefat ettiği zaman sen kaç yaşındaydın?” diye sordum. “Dokuz yaşında idim.” dedi.
1930. Ömer b. Abdullah b. Urve
[Ömer b. Abdullah b. Urve] b. ez-Zübeyr b. el-Avvam. Annesi Ümmü Hakim bt. Abdullah b. ez-Zübeyr b. el-Avvamdır. Büyük yaşta vefat etmiş olmakla birlikte kendisinin neslini devam ettiren kimse olmamıştır. Urve b. ez-Zübeyr ve el-Kasım b. Muhammedden hadis rivayet etti. Ondan da İbn Cüreyc rivayette bulundu. Az hadis rivayet edenlerdendir.
1931. Yahya b. Abbad
[Yahya b. Abbad] b. Abdullah b. Urve b. ez-Zübeyr b. el-Avvam. Annesi Ayşe bt. Abdurrahman b. el-Haris b. Hişam b. el-Muğire b. Abdullah b. Ömer b. Mahzumdur. Yahya b. Abbadın çocukları şunlardır: Yakub, İshak, Abdurrahman ve Abdülvehhab: Bunların annesi Esma bt. Sabit b. Abdullah b. ez-Zübeyr b. el-Avvamdır. Abdülmelik: Bunun annesi ümmü veleddir. Ayşe ve Sevde: Bu ikisinin annesi Esma bt. Urve b. ez-Zübeyrdir. Esmanın annesi ise Sevde bt. Abdullah b. Ömer b. el-Hattabdır. Sevdenin annesi Safiyye bt. Ebu Ubeyd b. Mesud es-Sekafidir. Safiyyenin annesi atike bt. Üseyd b. Ebül-as b. Ümeyyedir. atikenin annesi de Zeynep bt. Ebu Amr b. Ümeyyedir. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bana Abdurrahman b. Ebüz-Zinad anlattı; dedi ki: Yahya b. Abbad mürüvvet sahibi bir insandı. Nimet olarak gençliğin ona yakıştığı kadar bir başka kimseye bu derece yakıştığını görmedim. Abdullah b. Ebu Bekir b. Hazm ve Muhammed b. İshak ondan hadis rivayet etmişlerdir. Çok hadis rivayet eden sika ve güvenilir bir ravi idi. Otuz altı yaşında iken vefat etti.
1932. Seleme b. Ebu Seleme
[Seleme b. Ebu Seleme] b. Abdurrahman b. Avf b. Abduavf b. Abd b. el- Haris b. Zühre. Annesi ümmü veleddir. Seleme b. Ebu Selemenin çocukları şunlardır: Mervan, Ömer, Muhammed ve Ümmü Seleme: Bunların annesi Ümmü Abbad bt. İbrahim b. Abdurrahman b. Avftır. Emetül-Vahid: Bu kızın annesi Berberi bir ümmü veleddir. Seleme b. Ebu Selemeden ez-Zühri rivayette bulunmuştur. Seleme az hadis rivayet edenlerdendir.
1933. Kardeşi Ömer b. Ebu Seleme
[Ömer b. Ebu Seleme] b. Abdurrahman b. Avf b. Abduavf b. Abd b. el- Haris. Annesini tespit etmemiz mümkün olmamıştır. Ömer b. Ebu Selemenin çocukları şunlardır: Yahya, -küçük yaşta ölenİbrahim, Ümmü Muhammed ve Tümadır: Bunların annesi Habbabe bt. Muhammed b. Musab b. Abdurrahman b. Avftır. Bana Yakup b. İbrahim b. Sad b. İbrahim şunu haber verdi: Abdullah b. Ali b. Abdullah b. Abbas b. Abdülmuttalib, Şama ayaklandıkları gecelerde Ömer b. Ebu Selemeyi öldürdü. Ömer, Beni Ümeyyeden kız kardeşinin oğulları ile beraberdi. Abdullah onların hepsini katletti. Ebu Avani ve Hüşeym, Ömerden hadis rivayet etmiştir. O, çok hadis rivayet edenlerdendi. Ancak genel olarak rivayetleri delil olarak kullanılmamıştır.
1934. Abdülmecid b. Sehl
[Abdülmecid b. Sehl] b. Abdurrahman b. Avf b. Abduavf b. Abd b. el- Haris b. Zühre. Annesi ümmü veleddir. Abdülmecid b. Sehlin çocukları şunlardır: Süheyl, Sevde ve Emetül- Aziz: Bunların annesi Ümmü Amr bt. Abdülaziz b. Abdurrahman b. Zema b. Ebu Kays b. Abdüvüd b. Nasr b. Malik b. Hısl b. amir b. Lüeydir.
1935. el-Hasan b. Osman
[el-Hasan b. Osman] b. Abdurrahman b. Avf b. Abduavf b. Abd b. el- Haris b. Zühre. Annesi Ümmül-Hakem bt. Sad b. Ebu Vakkastır. el-Hasan b. Osmanın çocukları şunlardır: Cabir, Yahya ve Said: Bunların annesi Ensarın iki büyük kabilesinden biri olan Hazrecin Beni Malik b. en-Neccar kolundan Ümmü Yahya bt. Yahya İbn Ebu Umeyr b. Ebu Talhadır. İbrahim ve Ümmül-Hakem: Bu ikisinin annesi ümmü veleddir. Fatıma: Bu kızın annesi Beni amir b. Sasaanın Beni el-Bekka kolundan atike bt. Yezid b. el-Furat b. Muaviyedir.
1936. Abdurrahman b. Humeyd
[Abdurrahman b. Humeyd] b. Abdurrahman b. Avf b. Abduavf b. Abd b. el-Haris b. Zühre. Annesi ümmü veleddir. Abdurrahman b. Humeydin çocukları şunlardır: İbrahim ve Humeyd ve Ümmü Humeyd: Bunların annesi Emetür- Rahman bt. Muhammed b. Abdurrahman b. Avftır. el-Kasım b. Abdurrahman ve Said: Saidin diğer adı Küradır. Bu ikisinin annesi Ümame bt. el-Kasım b. Muhammed b. Abdurrahman b. Avftır. Abdurrahman sika ve güvenilir bir ravi idi. Onu rivayet ettiği bazı hadisler vardır. Babasından, Said b. el-Müseyyebden, İbrahim b. Abdurrahman b. Avftan ve el-Arecden hadis rivayetinde bulunmuştur. Abdurrahman, Ebu Caferin halifeliğinin başlarında vefat etti.
1937. Gureyr
Adı, Abdurrahman b. el-Muğire b. Humeyd b. Abdurrahman b. Avf b. Abduavftır. Annesi Humeyde bt. Abdullah b. Ebu Osman b. el-Ahnes b. Şerik es-Sekafidir. Şerik, Sakifin halifi idi. Gureyrin çocukları şunlardır: Muhammed, İbrahim el-Ekber, Yakub, Humeyd, Ümmü Hakim ve el- Faria: Bunların annesi Beni Abdüleşhelden Hind bt. Mervan b. el-Haris b. Amr b. Sad b. Muazdır. Süleyman ve İbrahim el-Asğar: Bu ikisi küçük iken vefat etmiştir. Anneleri Kinde kabilesinden Ümmü Kesir bt. Muhammed b. ez-Zübeyr b. Kesir b. es-Salttır. Yahya ve er-Rağum: Bu ikisinin annesi Bintü Salih b. İbrahim b. Abdurrahman b. Avftır. İsa ve Gureyr b. Gureyr: Bu ikisinin annesi Berberi bir ümmü veled olan kadının atike ismindeki kızıdır.
1938. Ebu Bekir b. Hafs
[Ebu Bekir b. Hafs] b. Ömer b. Sad b. Ebu Vakkas b. Üheyb b. Abdümenaf b. Zühre b. Kilabdır. Annesi Gassan kabilesinden Hüneyde bt. Ömer b. Muhriz b. Şihab b. Ebu Şemrdir. Ebu Bekir b. Hafsın çocukları şunlardır: Abdülmelik, Muhammed ve Hafsa: Bunların annesi Büreyhe bt. Muhammed b. el-Esved b. Avf b. Abduavf b. Abd b. el-Haris b. Zühredir. el-Muhayyat ve Ümmü Seleme: Bu ikisinin annesi Suda diye çağrılan bir ümmü veled idi.
1939. el-Eşas b. İshak
[el-Eşas b. İshak] b. Sad b. Ebu Vakkas. Annesi, Şecere bt. Küleyb b. Rafi b. Cez b. Müdlic b. İyas b. Abd b. Ganm b. Cihaş b. Becale b. Mazin b. Salebe b. Saddır. el-Eşasın çocukları şunlardır: Hamza, Muhammed, Ümmü İsmail, Ubeyde ve Ümmü Hişam: Bunların annesi Hafsa bt. amir b. Sad b. Ebu Vakkastır.
1940. İsmail b. Muhammed
[İsmail b. Muhammed] b. Sad b. Ebu Vakkas. Künyesi Ebu Muhammeddir. Annesi ümmü veleddir. İsmail b. Muhammedin çocukları şunlardır: Ebu Bekir, Ümmü Muhammed, Ümmü Külsum ve Ümmül-Kasım: Bunların annesi Ümmü Süleyman bt. Abdullah b. Ubeydullah b. asım b. Ömer b. el-Hattabdır. Hafsa: Bu kızın annesi Ümmü Amr bt. Ubeydullah b. Abdullah b. Ömer b. el-Hattabdır. Ümmü Amrın annesi Ayşe bt. Abdurrahman b. Ebu Bekir es-Sıddıktir. İsmail, sika ve güvenilir bir ravi olup rivayet ettiği bazı hadisler vardır. Ebül-Abbasın halifeliği zamanında 134 senesinde vefat etti.
1941. İbrahim b. Muhammed
[İbrahim b. Muhammed] b. Sad b. Ebu Vakkas. Annesi ümmü veleddir. Ondan hadis rivayet edilmiştir. Çocuğu olmamıştır.
1942. Davud b. amir
[Davud b. amir] b. Sad b. Ebu Vakkas. Annesi Ümmü Ubeydullah bt. Abdullah b. Mevheb b. Rebah b. Ganm b. Naciyedir. Naciye, Eşarilerin haliflerinden idi. Davud b. amirin çocukları şunlardır: Abdullah: Bu çocuğun annesi Ümmü Seleme bt. İshak b. Sad b. Ebu Vakkastır. İbrahim -Şair Kerdem olarak bilinir-, Muhammed, İshak ve Emetül- Hamid -Hamade ismiyle de bilinir-: Bunların annesi Ümmü Hişam bt. Mesleme b. el-Ala b. Haris b. Abdullah b. Selemedir. Sakiften olup Beni Zührenin halifi idi.
1943. Kureyn b. el-Muttalib
[Kureyn b. el-Muttalib] b. es-Saib b. Ebu Vedaa. Ebu Vedaanın ismi el- Haris b. Subeyra b. Suayd b. Sad b. Sehmdir. Annesi Zebibe isimli bir ümmü veleddir. Kureyn b. el-Muttalibin çocukları şunlardır: Muhammed, İbrahim ve Ümmü İshak: Bunların annesi Ümmü Abdullah bt. Ömer b. Abdullah b. Avf b. Abduavf b. Abd b. el-Haris b. Zühredir. el-Muttalib, kızını Said b. el-Müseyyeb ile evlendirmişti. Kureyn de Saidden hadis rivayet etmiştir. O, az hadis rivayet eden bir ravi idi.
1944. Kesir b. Kesir
[Kesir b. Kesir] b. el-Muttalib b. Ebu Vedaa b. Subeyra b. Subeyra b. Suayd b. Sehm. Annesi Ayşe bt. Amr b. Ebu Akrebdir. Ebu Akreb de Huveylid b. Abdullah b. Büceyr b. Hımas b. Ureyc b. Bekir b. Abdümenat b. Kinanedir. Süfyan b. Uyeyne, Kesiri görmüş ve ondan hadis rivayet etmiştir. Onun çocuğu olmamıştır. Ayrıca şair bir zattı.
1945. Cafer b. Kesir
[Cafer b. Kesir] b. el-Muttalib b. Ebu Vedaa b. Subeyra b. Suayd b. Sad b. Sehm. Annesi Ayşe bt. Amr b. Ebu Akrebdir. Cafer b. Kesirin Abdullah isimli bir oğlu vardır. Bunun annesi Ayşe bt. Hamza b. el-Muttalib b. Ebu Vedaadır.
1946. Kardeşleri Said b. Kesir
[Said b. Kesir] b. el-Muttalib b. Ebu Vedaa b. Subeyra b. Suayd b. Sad b. Sehm. Annesi Ayşe bt. Amr b. Ebu Akrebdir. Said b. Kesirin çocukları şunlardır: Abdullah -diğer adı Rebah-, İsmail – diğer adı Salim- ve İbrahim: Bunların annesi Humeyde bt. Abdullah b. el- Muttalib b. Ebu Vedaadır.
1947. Yakup b. Zeyd
[Yakub b. Zeyd] b. Talha b. Abdullah b. Ebu Müleyke b. Abdullah b. Cüdan b. Amr b. Kab b. Sad b. Teym b. Mürre. Annesi Halide bt. Muaz b. el-Muhacir b. Kunfuz b. Ümeyr b. b. Cüdan b. Amr b. Kab b. Sad b. Teymdir. Öldüğünde çocuğu bulunmuyordu. Künyesi Ebu Arafe idi. Vaiz ve kıssacı bir zattı. Az hadis rivayet etmiştir. Malik b. Enes ondan rivayette bulunmuştur. Ebu Caferin halifeliğinin ilk zamanlarında vefat etti.
1948. Kardeşi Muhammed b. Zeyd
[Muhammed b. Zeyd] Talha b. Abdullah b. Ebu Müleyke b. Abdullah b. Cüdan. Annesi Halide bt. Muaz b. b. el-Muhacir b. Kunfuz b. Ümeyr b. b. Cüdandır. Muhammed b. Zeydin Abdullah adlı bir oğlu vardır. Bu çocuğun annesi ümmü veleddir. Ondan hadis rivayet edenler olmuştur.
1949. Muhammed b. Ali
[Muhammed b. Ali] b. Abdullah b. el-Abbas b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf b. Kusay. Annesi el-aliye bt. Ubeydullah b. el-Abbas b. Abdülmuttalibdir. Muhammed b. Alinin çocukları şunlardır: Abdullah el-Asğar: Bu çocuk Abbasilerden halifelik yapan Ebül- Abbastır. Davud, Ubeydullah ve Rayta: Rayta ölmüş ve cesedi ortaya çıkmamıştır. Bunların annesi Beni el-Haris b. Kabdan Rayta bt. Ubeydullah b. Abdullah b. Abdülmeddan b. ed-Deyyandır. Abdullah el-Ekber: Bu kişi Ebu Cafer el-Mansurdur. Kardeşi Ebül- Abbastan sonra halifeliğe o geçti. Annesi ümmü veleddir. İbrahim: Bu zat da Abbasoğullarının davetçilerinden idi. Ona gelirler ve konuyla ilgili görüşleri ondan alırlardı. Annesi bir ümmü veled idi. Yahya ve el-aliye: Bu ikisinin annesi Ümmül-Hakem bt. Abdullah b. el- Haris b. Nevfel b. el-Haris b. Abdülmuttalibdir. Musa: Annesi ümmü veleddir. el-Abbas: Annesi ümmü veleddir. İsmail, Yakup -Ebül-Esbat olarak da bilinir- ve Lübabe: Lübabe, Cafer b. Süleyman b. Ali ile evlenmiş ve onun yanında iken ölmüştür. Çocuğu da olmamıştır. İsmail, Yakup ve Lübamenin anneleri farklı ümmü veledlerdir. el-Abbas b. Muhammed b. Ali şunu anlattı: Muhammed b. Ali b. Abdullah b. Abbas, el-Velid b. Yezid b. Abdülmelik b. Mervanın halifeliği zamanında 125 senesinde Şam bölgesinde eş-Şerat denilen yerde altmış yaşında iken vefat etti. Ebu Haşim Abdullah b. Muhammed İbnül- Hanefiyye, Muhammed b. Aliye vasiyette bulunmuş ve kitaplarını ona vermişti. Muhammed b. Ali de Ebu Haşime vasiyette bulunmuştu. Ebu Haşim ona dedi ki: “Bu iş (halifelik) senin çocuklarında olacaktır.” Şia önce Ebu Haşime gelmiş, fakat onunla anlaşamamış, daha sonra da Muhammed b. Aliye yönelmişlerdir. Ebu Haşim alim bir zattı. Hadis dinlemiş ve çeşitli kitapları okumuştu. Muhammed b. Ali b. Abdullah da hadis dinlemişti. Said b. Cübeyr ondan telbiyenin ne zaman kesileceğini sormuştu.
1950. Davud b. Ali
[Davud b. Ali] b. Abdullah b. el-Abbas b. Abdülmuttalib. Annesi ümmü veleddir. Ebül-Abbas Abdullah b. Muhammed galib gelince insanlara hitap etmek için Kufede minbere çıktı. Fakat dili tutuldu, konuşamadı. Davud b. Ali hemen minberin önünde sıçradı ve insanlara hitap etmeye başladı. Durumu ve Emevilere karşı olan isyanlarını anlattı. İnsanlara karşı minnettar olduğunu söyledi ve adaletle hükmedeceklerine dair söz verdi. Hutbeden sonra insanlar dağılıp gittiler. Ebül-Abbas da onu Mekke ve Medineye vali tayin etti. 132 senesinde insanlara hac yaptırdı. Bu, Abbasoğullarının yaptırdığı ilk hac idi. Davud b. Ali daha sonra Medineye geldi ve orada birkaç ay kaldı ve 133 senesinde burada vefat etti. Vefat ettiğinde elli iki yaşında idi. Kendi devletlerinin sekiz ayını görmüştü. Muhammed b. Abdurrahman b. Ebu Leyla ve diğerleri ondan hadis rivayet ettiler. Davud da babasından rivayette bulunmuştu.
1951. İsa b. Ali
[İsa b. Ali] b. Abdullah b. el-Abbas b. Abdülmuttalib b. Haşim. Annesi, Ümmü Davud b. Ali diye bilinen bir ümmü veleddir. İsa b. Ali, selamet ve afiyet ehli bir adamdı. Ölünceye kadar oymağı için bir görev üstlenmedi. Ondan hadis rivayet edildi. el-Mehdinin halifeliği zamanında vefat etti.
1952. Süleyman b. Ali
[Süleyman b. Ali] b. Abdullah b. el-Abbas b. Abdülmuttalib. Annesi ümmü veleddir. 142 senesinde elli dokuz yaşında iken Basrada vefat etti.
1953. Hüseyn b. Abdullah
[Hüseyn b. Abdullah] b. Ubeydullah b. el-Abbas b. Abdülmuttalib b. Haşim. Annesi Esma bt. Abdullah b. el-Abbastır. Hüseyn b. Abdullahın Abdullah isimli bir oğlu vardı. Başka çocuğu olmadı. Muhammed b. Halid b. Abdullah el-Kasri, Ebu Caferin Medine valisi olduğu sırada 140 senesinde vefat etti. Hüseynin cenaze namazını Medine valisi Muhammed b. Halid kıldırdı. Vefat ettiği zaman seksen iki yaşında idi. Babasından ve İkrimeden hadis rivayetinde bulundu. Ondan da Muhammed b. İshak, İbn Cüreyc, el-Haccac b. Ertat, Şerik b. Abdullah, Süleyman b. Bilal, Abdullah b. el-Mübarek ve Ebu Bekir b. Ebu Sebre hadis rivayet ettiler. O, çok hadis rivayet eden bir ravi idi. Fakat bu zevatı, ondan rivayet ettikleri hadisleri delil olarak kullanırken görmedim. Ebu Cafer el-Mansur, Hüseynin oğlu Abdullaha haber gönderip en kısa zamanda Medineye gelmesini istedi. Medineye gelince onu halası Ümmü İsa bt. Ali b. Abdullah b. el-Abbas ile evlendirdi. Fakat çocuğu olmadı. Abdullah b. el-Hüseyn vefat ettiği zaman Ümmü İsa bt. Ali de ona mirasçı oldu.
1954. el-Abbas b. Abdullah
[el-Abbas b. Abdullah] b. Mabed b. Abbas b. Abdülmuttalib b. Haşim. Annesi, Ümmü Muhammed bt. Ubeydullah b. Abbas b. Abdülmuttalibdir. el-Abbas b. Abdullahın Muhammed adlı bir çocuğu vardır. Bu çocuğun annesi Ümmü Ebiha bt. Muhammed b. Ali b. Ebu Talibdir. Süfyan b. Uyeyne, el-Abbas b. Abdullahtan hadis rivayet etmiştir.
1955. İbrahim b. Abdullah
[İbrahim b. Abdullah] b. Mabed b. Abbas b. Abdülmuttalib. Annesi ümmü veleddir. İbrahim b. Abdullahın çocukları şunlardır: Muhammed b. İbrahim b. Abdullah: Hirede ikamet ediyordu. Davud: Bu ikisinin annesi Meymune bt. el-Abbas b. Abdullah b. el-Abbas b. Abdülmuttalibdir.
1956. Muhammed b. Ömer
[Muhammed b. Ömer] b. Ali b. Ebu Talib b. Abdülmuttalib b. Haşim. Annesi, Esma bt. Akil b. Ebu Talibdir. Muhammed b. Ömerin çocukları şunlardır: Ömer, Abdullah ve Ubeydullah: Bunların annesi Hatice bt. Ali b. Hüseyn b. Ali b. Ebu Talibdir. Cafer b. Muhammed: Bu çocuğun annesi Ümmü Haşim bt. Cafer b. Cafer b. Cade b. Hübeyre b. Ebu Vehb b. Amr b. aiz b. İmran b. Mahzumdur. Ondan hadis rivayet edilmiştir. Kendisi de babasından ve Ali b. Hüseynden hadis rivayetinde bulunmuştur. Az hadis rivayet eden bir ravi idi. Abbasi hilafetinin ilk zamanlarını gördü.
1957. Muhammed b. Amr
[Muhammed b. Amr] b. Hasan b. Ali b. Ebu Talib. Annesi, Remle bt. Akil b. Ebu Talibdir. Muhammed b. Amrın çocukları şunlardır: Hasan ve Rukayye: Bu ikisinin annesi Humeyde bt. Muhammed b. Ebu Sad el-Ahvel İbn Akil b. Ebu Talibdir. Humeydenin annesi Fatıma es- Suğra bt. Ali b. Ebu Talibdir. Ömer, Abdullah ve Ubeydullah: Bunların annesi Hatice bt. Ali b. Hüseyn b. Ali b. Ebu Talibdir. Muhammed: Bunun annesi Beni Adi b. Kabdan Remle bt. Said b. Zeyd b. Amr b. Nüfeyldir. Cafer: Annesi ümmü veleddir. Davud: Annesi ümmü veleddir. Muhammed b. Ömer b. Hüseyn b. Ali b. Ebu Talibin soyu tükendi. Hepsi öldüler. Şimdi onlardan kimse yoktur.
1958. Abdullah b. Hasan
[Abdullah b. Hasan] b. Hasan b. Ali b. Ebu Talibdir. Annesi Fatıma bt. Hüseyn b. Ali b. Ebu Talibdir. Abdullah b. Hasann çocukları şunlardır: Muhammed: Ebu Cafer el-Mansurun halifeliği zamanında Medinede öldürülmüştür. İbrahim: Ebu Cafer el-Mansurun halifeliği zamanında Kufe topraklarında Bahamra denilen yerde öldürüldü. Musa b. Abdullah, İdris b. Abdullah el-Ekber -küçükken ölmüştür-, Harun -küçükken ölmüştür-, Fatıma bt. Abdullah, Zeyneb, Rukayye, Külsum ve Ümmü Külsum: Bunların annesi Hind bt. Ebu Ubeyde b. Abdullah b. Zema b. el-Esved b. el-Muttalib b. Esed b. Abdüluzza b. Kusaydır. İsa: Küçük iken ölmüştür. İdris el-Asğar -Sahibül-Endelüs vel-Berber- ve Davud: Bunların annesi atike bt. Abdülmelik b. el-Haris eş-Şair İbn Halid b. el-as b. Hişam b. el- Muğiredir. Süleyman ve Yahya -Sahibü Cebeli Deylem-: Bu ikisinin annesi Kureybe bt. Rukeyh b. Ebu Ubeyde b. Abdullah b. Zema b. el-Esved b. el-Muttalib b. Eseddir. Abdullah b. Hasanın künyesi Ebu Muhammeddir. Bize Abdullah b. Mesleme b. Kaneb b. Malik b. Enes haber verdi; dedi ki: Abdullah b. Hasanı namaz kılarken gördüm, elbisesi sarkmıştı. Bize Abdülzaziz b. Abdullah el-Evsi haber verdi; dedi ki: Bana İbrahim b. Sad anlattı; dedi ki: İnsanların mestlerini soğuk günlerde giydiklerini görüyordum. Abdullah b. Hasan ise o günlerde de sadece ayakkabısını giyerdi. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bana Abdullah b. Hasanın mevlası Hafs b. Ömer haber verdi; dedi ki: Abdullah b. Hasanı gördüm. Abdest aldı ve iki mesti üzerine meshetti. Ona, “Sen de meshediyor musun?” dedim. “Evet! Ömer b. el-Hattab da meshetmişti. Kim kendisi ile Allaharasına Ömeri koyarsa işi sağlama bağlamıştır.” dedi. Muhammed b. Ömer haber dedi ki: Abdullah b. Hasan abidlerdendi. Onun yüksek bir şerefi, heybetli bir duruşu, güçlü bir direnişi ve keskin bir dili vardı. Abbasi devletinin kuruluşunu da idrak etmişti. Enbarda Ebül-Abbası ziyaret etti. Ebül-Abbas ona iki oğlu İbrahim ve Muhammedi sordu. Abdullah da ona, çocuklara badiyede yalnız kalmanın sevdirildiğini söyledi. Muhammed b. Ömer dedi ki: Bana Hafs b. Ömer haber verdi; dedi ki: Abdullah b. Hasan, Enbarda Ebül-Abbasın huzuruna çıktı. Ebül- Abbas ona ikramda bulundu ve ona yakınlık gösterdi. Başka hiç kimseye yapmadığı şeyleri ona yaptı. Bazen Abdullah b. Hasan ile gece sohbeti yapardık. Bir gece Ebül-Abbas da onunla gece yarısına kadar sohbet etmişti. Bu sohbet esnasında Ebül- Abbas kendisine bir mücevher kutusunun getirilmesini istedi. Kutuyu açınca Ebül-Abbas, “Allaha yemin olsun ki, Ey Ebu Muhammed! Bu, Beni Ümeyyenin elinde olup da bana ulaşan bir mücevherdir.” dedi. Sonra o mücevheri ikiye böldü. Yarısını Muhammede verdi, diğer yarısını da kendi hanımı Ümmü Selemeye gönderdi. Ebül-Abbas, Muhammede, “Bu, senin yanında emanettir.” dedi. Sonra bir müddet daha sohbete devam ettiler. Ebül-Abbası uyku bastı, başı eğildi. Abdullah b. Hasan şu beyitleri okuyarak onun durumu için bir temsil getirdi: Görmez misin; karnı büyük adamlar saraylar inşa ederler? Fakat bu sarayların faydası kendilerine değil, Beni Bukayleyedir. Bu adamlar kendilerine Nuh gibi ömür verileceğini zannederler. Halbuki Allahın emri (ecel) her gece kapılarını çalmaktadır. Birden Ebül-Abbas kendine geldi. Muhammedin dediğini anlamıştı. Ona, “Ey Muhammed! Benim yanımda böyle bir şiirle mi temsil getiriyorsun? Senin şerefini ne kadar yüksek tutmaya çalıştığımı gördün. Ben seni külçültmedim, küçümsemedim.” dedi. Muhammed, “Ey Müminlerin Emiri! Bir yanlış anlama oldu! Allaha yemin olsun ki, ben bu şiiri okumakla kötü bir şeyi kastetmedim. Bunlar, şu anda hatırıma gelen beyitler olup onlarla temsil getirmiş oldum. Eğer Emirul-Müminin bu şiirden bir anlam çıkarmak istiyorsa, bunu yapabilir.” dedi. Ebül-Abbas, “Ben de yaptım.” dedi. Sonra Medineye döndü. Ebu Cafer halife olunca, Abdullah b. Hasanın çölde gizlenmeye devam eden oğulları Muhammed ve İbrahimin bulunup getirilmesi konusunda ısrarlı oldu. Ebu Cafer önce, Ziyad b. Ubeydullah el-Harisiye onları bulmasını emretti. Fakat Ziyad onları bulup getirme konusunda çok ciddi olmadı. Ebu Cafer onu Medine valiliğinden azlederek yerine Muhammed b. Halid b. Abdullah el-Kasriyi getirdi. Ona da Muhammed ve İbrahimi bulup getirmesini emretti. Muhammed b. Halid de bu konuda çok ciddi davranmadı. Aslında onların yerlerini biliyordu. Fakat onları aramak için atlıları başka tarafa görderiyordu. Durumun böyle olduğu Ebu Caferin kulağına kadar gitti; bu duruma çok sinirlendi; Muhammed b. Halidi de azlederek, yerine Riyah b. Osman b. Hayyan b. el-Mürriyi vali olarak tayin etti. Ona da Muhammed ve İbrahimi ciddiyetle aramasını ve bu konuda en ufak bir gaflete düşülmemesini emretti. Muhammed b. Ömer dedi ki: Bana Abdurrahman b. Ebül-Mevali haber verdi; dedi ki: Riyah b. Osman onları ciddiyetle aradı. Bu konuda gevşeklik göstermedi. Muhammed ve İbrahim, onun bu konuda çok istekli olduğunu öğrenince korkuya kapıldılar ve yer değiştirmeye başladılar. Onların hala bulunamamış olduklarından dolayı Ebu Cafer üzüldü ve Riyah b. Osmana şöyle bir mektup yazdı: “Muhammed ve İbrahimin babası Abdullah b. Hasanı, babalarının kardeşleri olan Hasan b. Hasanı, Davud b. Hasanı, İbrahim b. Hasanı ve Fatıma bt. Hüseynin çocukları olması hasebiyle onların anne-bir kardeşleri olan Muhammed b. Abdullah b. Amr b. Osmanı yakala. Onları iple sıkıca bağla. Onlarla görüşmem için onları Rebezeye gönder.” O sene Ebu Cafer hac yapmıştı. Riyaha da onları yakalayıp kendisine göndermesini emretmişti. [Ravi] dedi ki: Ben o seneye kavuştum. Hac için ihrama girdim. Fakat yakalandım. Zincire vuruldum. Yolu bu şekilde katettim ve Rebezede onlarla buluştum. Muhammed b. Ömer dedi ki: Abdullah b. Hasan ve ailesini ikindiden sonra zincire vurulmuş bir şekilde Mervanın evinden çıkarıldıklarını gördüm. Onlar çöle götürülüyorlardı. Altlarında yatak yoktu. O zaman bülüğ çağına yeni girmiş bir çocuktum. Gördüğümü hafızama alıyordum. Abdurrahman b. Ebül-Mevali dedi ki: Onlarla birlikte Cüheyne, Müzeyne ve diğer kabilelerden 400 kişi yakalanmıştı. Ben onları Rebezede güneşin altında ellerinin arkadan bağlı olduklarını gördüm. [Abdurrahman b. Ebül-Mevali] dedi ki: Abdullah b. Hasan ve aile fertleriyle birlikte ben de hapsolundum. Hac işini bitirdikten sonra Ebu Cafer, Rebezeye geldi. Abdullah b. Hasan, Ebu Caferin huzuruna çıkmak için izin istedi. Ebu Cafer kabul etmedi. Abdullah onu ölünceye kadar bir daha hiç görmedi. Sonra Ebu Cafer aralarından beni çağırdı. Onun huzuruna çıkarıldım. Yanında İsa b. Ali vardı. İsa beni görünce şöyle dedi: “Evet! O, Odur! Ya Emirül-Müminin! Bu işi sağlama bağlamak istemiştin. İşte ben sana onların yerini haber vereceğim.” Onlara yaklaştım ve selam verdim. Ebu Cafer, “Allahın selamı senin üzerine olmasın! O fasık adamın iki fasık oğlu, o yalancı adamın iki yalancı oğlu nerede?” dedi. Ben, “Ya Emirül-Müminin! Sizin yanınızda doğru söylemek bana bir fayda verir mi?” diye sordu. Ebu Cafer, “Nedir o doğru şey?” dedi. Ben, “Eğer ben onların yerini biliyorsam eşim boş olsun! Benim üzerime de şu ve şu gerekli olsun!” dedim. Ebu Cafer benim bu sözümü kabul etmedi ve “Kamçıcı gelsin.” dedi. İki kalasın üzerine bağlandım. Kamçıcı bana aralıksız 400 kamçı vurdu. Kamçılama işi bitinceye kadar ben işin farkında değildim. Sonra beni sürükleyip, bu şekilde arkadaşlarıma teslim edildim. Daha sonra ed-Dibac Muhammed b. Abdullah b. Amr b. Osmanı çağırdı. Muhammedin kızı İbrahim b. Abdullah b. Hasanın eşiydi. Ebu Caferin huzuruna çıkarılınca ona, “O iki yalancının ne yaptıklarını ve nerede olduklarını bana söyle.” dedi. Muhammed, “Ey Müminlerin Emiri! Allaha yemin olsun ki, benim onlar hakkında bir bilgim yoktur.” dedi. Ebu Cafer, “Bana haber ver.” dedi. Muhammed, “Ben sana söyledim. Allaha yemin olsun ki, doğruyu söyledim. Bugünden önce onlar hakkında bilgim vardı. Allaha yemin olsun ki, onlar hakkında bugün bilgim yok.” dedi. Ebu Cafer, “Elbiselerini soyun.” dedi. Elbiseleri soyuldu. Ona yüz kamçı vurdu. Boynunda demir halka vardı. Kamçılama işi bitince huzurdan çıkarıldı ve elbisesi giydirildi. Sonra yanımıza getirildi. Allaha yemin olsun ki, kanla birlikte vücuduna iyice yapıştığı için elbisesini çıkarmak mümkün olmadı. Bir koyunun sütü, üzerine sağıldı. Ancak bundan sonra elbisesi çıkarılabildi ve tedavi edilmeye çalışıldı. Ebu Cafer, “Onları en kısa zamanda Iraka götürün.” dedi. el-Haşimiyyeye getirilip burada hapsedildik. Burada hapiste ilk ölen Abdullah b. Hasan oldu. Gardiyan geldi ve şöyle dedi: “Onun en yakını kimse, çıksın cenaze namazını kıldırsın.” Kardeşi Hasan b. Hasan b. Hasan b. Ali çıktı ve onun cenaze namazını kıldırdı. Abdullahın arkasından Hasan b. Hasan da vefat etti. Bu sefer onun kardeşi Muhammed b. Abdullah b. Amr b. Osman çıktı ve onun cenaze namazını kıldırdı. Daha sonra Muhammed b. Abdullah b. Amr b. Osman da vefat etti. Başı alınıp bir Şia cemaatıyla birlikte Horasana götürüldü. Orada şöyle yemin etmeye başladılar: “Allaha yemin olsun ki, bu, Muhammed b. Abdullah b. Fatıma bt. Resulallahın başıdır.” Böyle demekle insanlara şunu demek istiyorlardı: Bu baş, rivayette Ebu Cafere karşı isyan edeceği bildirilen Muhammed b. Abdullah b. Hasanın başıdır. Abdurrahman b. Ebül-Mevali dedi ki: Hapiste bizimle birlikte Ali b. Hasan b. Hüseyn b. Hasan b. Ali b. Ebu Talib de vardı. Bu zat, Fah bölgesinin sahibi Ebu Hasan b. Ali idi. İbadet, zühd ve vera bakımından kendi zamanında yaşayan insanların en faziletlisiydi. O, Ebül-Abbas ve Ebu Caferin ikta olarak verdiği şeylerden, ev halkına bir hurma tanesi bile yedirmedi. Nikahı altında amcasının kızı Zeynep bt. Abdullah b. Hasan b. Hasan vardı. O da çok ibadet eden bir hanımdı. “Medinede ondan daha çok ibadet eden bir hanım yoktur.” denirdi. Bu sözle Ali b. Hasanı ve eşi Zeynep bt. Abdullah b. Hasanı kastederlerdi. Ali b. Hasanın ibadetini ve güzel görüşlerini bildikleri için el-Haşimiyyedeki gardiyanlar onu sever, ona ikramda bulunur ve nazik davranırlardı. Birisi ona bir yastık getirdi ve şöyle dedi: “Başını bunun üzerine koy ve ona yaslan.” O da bunu babası Hasana vermeyi tercih etti. Babası ona, “Oğlum! Amcan Abdullah b. Hasan buna daha çok layıktır.” dedi ve yastığı ona gönderdi. Abdullah b. Hasan da – Muhammed b. Abdullah b. Amr b. Osmanı kastederek- şöyle dedi: “Ey Kardeşim! Bizim yüzümüzden bu sıkıntıya düşen ve dayak yiyen şu kederli kardeşimiz buna daha layıktır.” dedi ve yastığı Muhammede gönderdi. Ona “Sen ince kalpli bir adamsın. Bu yastığın senin başının altında olması lazım.” dedi. O da yastığı aldı. Artık yastık onun başının altında idi. Muhammed b. Ömer dedi ki: Abdullah b. Hasan öldüğü gün yetmiş iki yaşındaydı. Oğlu Muhammed b. Abdullahın öldürülüşünden birkaç ay önce vefat etmişti. Muhammed b. Abdullah 145 senesinin sonlarında Ramazan ayında öldürülmüştü. Abdullah b. Hasanın rivayet ettiği bazı hadisler vardır.
1959. Hasan b. Hasan b. Hasan
[Hasan b. Hasan b. Hasan] b. Ali b. Ebu Talib b. Abdülmuttalib. Annesi, Fatıma bt. el-Hüseyn b. Ali b. Ebu Talibdir. Hasan b. Hasan b. Hasanın çocukları şunlardır: Abdullah: Künyesi Ebu Caferdir. Hapishanede öldü. Ali: es-Seccad lakabıyla bilinir. Çok ibadet ettiği için kendisine bu lakap verilmişti. Hapishanede öldü. Hasan b. Hasan: Bu üç çocuğun annesi Fatımadır. Fatıma, Beni amir b. Sasaadan Ümmü Habban bt. amir b. Abdullah b. Bişr b. amir Mülaıbül-Esinne [Dişleri oynatan] b. Malik b. Cafer b. Kilabdır. Abbas b. Hasan: Hapishanede öldü. Annesi Ayşe bt. Talha b. Ömer b. Ubeydullah b. Mamer b. Osman b. Amr b. Kab b. Sad b. Teym b. Mürredir. Ali el-Asğar ve Fatıma: Bu ikisinin annesi Ümmü Habib bt. Ömer b. Ali b. Ebu Talibdir. Ümmü Seleme ve Ümmü Külsum: Bu ikisinin annesi ümmü veleddir. Hasan b. Hasan b. Hasan Ebu Caferin el-Haşimiyyedeki hapishanesinde vefat etti. Az hadis rivayet edenlerdendir.
1960. İbrahim b. Hasan
[İbrahim b. Hasan] b. Hasan b. Ali b. Ebu Talib. Annesi, Fatıma bt. el- Hüseyn b. Ali b. Ebu Talibdir. İbrahim b. Hasanın çocukları şunlardır: İshak, Yakub, İsmail, Ümmü İshak -diğer adı Sühaykadır- ve Rukayye: Bunların annesi Rubeyha bt. Muhammed b. Abdullah b. Abdullah Ebu Ümeyye b. el-Muğire b. Abdullah b. Ömer b. Mahzumdur. Muhammed, İbrahim, Ali ve Hasene: Bunların anneleri farklı ümmü veledlerdir. İbrahim b. Hasan hapishanede vefat etti.
1961. Muhammed b. Abdullah
[Muhammed b. Abdullah] b. Amr b. Osman b. Affan b. Ebül-as b. Ümeyye b. Abdüşems. Annesi Fatıma bt. Hüseyn b. Ali b. Ebu Talibdir. Yakışıklı bir kişi oluşundan dolayı kendisine ed-Dibac ismi verilmiştir. Babası Abdullah b. Amr da yine güzelliğinden dolayı el-Mutarrif diye çağrılırdı. Muhammed b. Abdullahın çocukları şunlardır: Halid, Abdülaziz, Ubeydullah, el-Kasım ve Osman: Bunların annesi Ümmü Külsum bt. İbrahim b. Muhammed b. Talha b. Ubeydullahtır. Ümmü Külsumün annesi ise Lübabe bt. Abdullah b. el-Abbas b. Abdülmuttalib idi. Muhammed b. Ömer dedi ki: Muhammed b. Abdullah b. Amr b. Osman, Fatıma bt. Hüseynin en küçük çocuğuydu. Anne-bir kardeşleri onu çok severler ve ona rikkatle muamele ederlerdi. O da onlara çok meyilli olup onların yanından ayrılmazdı. Bize Ahmed b. Muhammed b. el-Velid el-Ezraki haber verdi. O da Davud b. Abdurrahman el-Attardan şöyle dediğini rivayet etti: Abdullah b. Hasan b. Hasanın, kardeşi Muhammed b. Abdullah b. Amr b. Osman b. Affanın yanına geldiğini gördüm. Onu uyurken bulmuştu. Eğildi ve onu öptü. Sonra onu uyandırmadan çekip gitti. Muhammed b. Ömer dedi ki: Muhammed b. Abdullah b. Amr da, Hasan b. Hasanın oğulları olan kardeşleriyle birlikte yakalandı. Ebu Cafer Rebezedeyken onun yanına götürüldüler. Onların her birine 100 sopa vurdu ve sonra onları Haşimiyyedeki hapishanede hapsetti. Muhammed bu hapis sırasında vefat etti. Çok hadis rivayet eden alim bir zattı.
1962. Kardeşi Ümeyye b. Abdullah
[Ümeyye b. Abdullah] b. Amr b. Osman. Annesi, Ümmü Abdülaziz bt. Abdullah b. Halid b. Üseyd b. Ebül-as b. Ümeyyedir. Ümeyye b. Abdullahın Osman adında bir oğlu vardı. Bu çocuğun annesi Habibe bt. İbrahim b. Abdurrahman b. Abdullah b. Ebu Rebia b. el-Muğire b. el-Mahzumidir. Ümeyyeden hadis rivayet edenler olmuştur. Çapulcuların saldırdığı günde Ümeyye b. Abdullah ile karşılaştım, o gün çapulcular kendisini perişan ettiler.
1963. Said b. Halid
[Said b. Halid] b. Amr b. Osman b. Affan b. Ebül-as b. Ümeyye. Annesi, Ümmü Osman bt. Said b. el-as b. Said b. el-as b. Ümeyyedir. Ümmü Osmanın annesi ise Ümeyme bt. Cerir b. Abdullah el-Becelidir. Said b. Halidin çocukları şunlardır: Abdullah ve Halid: Bu ikisinin annesi ümmü veleddir. Muhammed: Bunun annesi ümmü veleddir. Abdülmelik ve el-Velid: Bu ikisinin annesi de bir ümmü veleddir. Ümmü Abdülmelik: el-Velid b. Yezid b. Abdülmelik ile evlendi. Said adlı çocuğu bu evlilikten dünyaya gelmiştir. Ümmü Seleme: Bu kızla da Hişam b. Abdülmelik evlenmiş olup onların bu evlilikten çocukları olmuştur. Bu iki kızın annesi Ümmü Amr bt. Mervan b. el-Hakemdir.
1964. Abdullah b. Muaviye
[Abdullah b. Muaviye] b. Abdullah b. Cafer b. Ebu Talib. Annesi Ümmü Avn bt. Avn b. el-Abbas b. Rebia b. el-Haris b. Abdülmuttalibdir. Abdullah b. Muaviyenin Cafer adında bir oğlu vardı. Fakat Caferin çocuğu olmadı. Caferin annesi Beni Temimden Hennade bt. eş-Şarki b. Abdülmümin b. Şebes b. Ribi el-Yerbuidir. Mervan b. Muhammedin halifeliği zamanında Abdullah b. Muaviye Medineden çıkıp Kufeye gitti. Mervan onun yanına bir ordu verdi ve bu orduyla İsbahana gitti. O bölgelerde galip geldi, muzaffer oldu. Etrafında pek çok insan toplandı. Bu olay 131 senesinde meydana gelmişti. Sonra Ceyde öldürüldü. Şöyle de denilmiştir: Hayır, kaçıp Horasana gitti. Ebu Müslim orada Abbasiler adına da davette bulunuyordu. Ebu Müslim onun yerini öğrendi. Onu yakalayıp hapse attırdı; ölünceye kadar hapiste kaldı.
1965. Abdullah b. Muhammed
[Abdullah b. Muhammed] b. Akil b. Ebu Talib b. Abdülmuttalib b. Haşim. Annesi, Zeynep es-Suğra bt. Ali b. Ebu Talibdir. Zeynebin annesi ümmü veleddir. Abdullah b. Muhammedin çocukları şunlardır: Muhammed, Herim -küçük iken ölmüştür- ve Ümmü Hani: Bunların annesi Humeyde bt. Müslim b. Akil b. Ebu Talibdir. Müslim ve Akil: Bu ikisinin annesi ümmü veleddir. Abdullah b. Muhammedin künyesi Ebu Muhammeddir. et-Tufeyl b. Übey, Rubeyyi bt. Muavviz b. Afra ve Muhammed b. el-Hanefiyyeden hadis rivayet etti. Çok ilim sahibi olmakla birlikte hadisi kabul edilmemiş ve delil olarak kullanılmamıştır. Bize Abdullah b. Cafer haber verdi; dedi ki: Bana Ubeydullah b. Amr anlattı; dedi ki: Abdullah b. Muhammed b. Akil, Hişam b. Abdülmelike takdim edildi. O da 4.000 dirhem veya o civarda bir paranın Abdullaha verilmesini emretti. Abdullah bu parayla birlikte bir kiliseye geldi ve orada konakladı. Gece birisi gelip o parayı alıp götürdü. Ben, Ebül-Melih ve kendisine Muhammed b. Utbe denen Rakkalı bir adam, bu miktarda bir parayı toplayıp kendisine verdik. Muhammed b. Ömer dedi ki: Abdullah b. Muhammed b. Akil, Muhammed b. Abdullah b. Hasan henüz idareye başkaldırmadan önce Medinede vefat etti. Muhammed b. Abdullah b. Hasan 145 senesinde başkaldırmıştı.
1966. el-Kasım b. el-Abbas
[el-Kasım b. el-Abbas] b. Muhammed b. Muattib b. Ebu Leheb. Ebu Lehebin ismi Abdüluzza b. b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaftır. Annesi ümmü veleddir. el-Kasım b. el-Abbasın çocukları şunlardır: el-Abbas: Annesi Ümmü Seleme bt. Ebu Süfyan b. Muattib b. Ebu Lehebdir. Külsum, Useyme, Süleyman ve Ümmül-Kasım -asıl adı Kuseymedir-: Bunların annesi ümmü veleddir. Yahya, Sadaka, el-Fadl ve atike: Bunların annesi ümmü veleddir. Muhammed b. Ömer dedi ki: el-Kasım b. el-Abbas el-Lehebinin künyesi Ebül-Abbastır. O, Beni Hamnen b. Avftan el-Kasım b. el-Mutemirin dedesidir. Az hadis rivayet edenlerdendir. el-Kasım b. el-Abbas 130 senesinde Medineye gelen Harurilerin çıkardıkları olaylarda öldü.
1967. Sudeyk b. Musa
[Sudeyk b. Musa] b. Abdullah b. ez-Zübeyr b. el-Avvam b. Huveylid b. Esed b. Abdüluzza b. Kusay. Künyesi Ebu Bekirdir. Annesi, Beni Amr b. Avftan İshak bt. Mücemmi b. Yezid b. Cariye b. amir b. Mücemmi b. el-Attaftır. İbn Cüreyc, Sudeyk b. Musadan hadis rivayetinde bulunmuştur.
1968. Abdurrahman b. el-Haris
[Abdurrahman b. el-Haris] b. Abdullah b. Ayyaş b. Ebu Rebia b. el- Muğire b. Abdullah b. Amr b. Mahzum. Annesi ümmü veleddir. Abdurrahman b. el-Harisin çocukları şunlardır: Ayyaş, Abdullah, el- Haris, el-Muğire, Fatıma ve Ümmü Seleme: Bunların annesi Karibe bt. Muhammed b. Ömer b. Ebu Seleme b. Abdülesed el-Mahzumidir. Sika ve güvenilir bir ravi idi. Kendisinin rivayet ettiği bazı hadisler vardır. Ziyad b. Ubeydullah onu Tebale üzerine zekat memuru olarak görevlendirdi. Orada kendisine yeterli ölçüde mal isabet etti. Medineye gelip bir ev yaptırdı ve ona Tebale ismini verdi. O evi Abdurrahmanın varislerinden Musa b. Cafer b. Muhammed satın almıştı. Abdurrahman b. el-Haris b. Abdullah b. Ayyaş, Ebu Cafer el-Mansurun halifeliğinin ilk zamanında vefat etti.
1969. el-Haris b. Abdurrahman
[el-Haris b. Abdurrahman] b. el-Haris b. Ebu Zib. Ebu Zibin adı Hişam b. Şube b. Abdullah b. Ebu Kays b. Abdüvüd b. Nasr b. Malik b. Hısl b. amir b. Lüeydir. Künyesi Ebu Abdurrahmandır. O, Muhammed b. Abdurrahman b. Ebu Zib el-Medeninin dayısıdır. el-Haris b. Abdurrahman, Mervan b. Muhammedin halifeliğinin ilk zamanında 125 senesinde yetmiş üç yaşında iken Medinede vefat etti. Ondan, kız kardeşinin oğlu Muhammed b. Abdurrahman b. Ebu Zibin dışında herhangi bir kimsenin rivayette bulunduğunu bilmiyoruz. O, az hadis rivayet edenlerdendir.
1970. Yakup b. Utbe
[Yakub b. Utbe] b. el-Muğire b. el-Ahnes. el-Ahnesin ismi Übey b. Şerik b. Amr b. Vehb b. İlacdır. İlacin ismi de Ümeyr b. Ebu Seleme b. Abdüluzza b. Gayre b. Avf b. Sakiftir. Sakif de, Kasi b. Münebbih b. Bekir b. Hevazin b. Mansur b. İkrime b. Hasfa b. Kays b. Aylan b. Mudardır. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bize Abdurrahman b. Ebüz-Zinad anlattı. O da babasından şöyle dediğini rivayet etti: Onlar on kişi olup aynı mecliste otururlar; bu meclisleriyle tanınırlardı. Onlardan biri de Yakup b. Utbe idi. Mürüvvet sahibi biriydi. Asla evinde [yüksek] sesle bağırdığı duyulmamıştır. Muhammed b. Ömer dedi ki: Bu on kişi aynı yaşlarda olan şu fakihlerdi: Yakup b. Utbe, Osman b. Muhammed b. el-Ahnes, İkrime b. Abdurrahman b. el-Haris b. Hişamın oğulları Abdullah, Abdurrahman ve el-Haris, Sad b. İbrahim, es-Salt b. Zübeyd, Salih b. Keysan, Abdullah b. Yezid b. Hürmüz ve Abdullah b. Yezid el-Hüzeli. Yakub, sika ve güvenilir bir ravi idi. Kendisinin rivayet ettiği bazı hadisler vardır. Siyeri ve diğer bazı şeyleri iyi bilirdi.
1971. Osman b. Muhammed
[Osman b. Muhammed] b. el-Muğire b. el-Ahnes b. Şerik el-Ahnesi.
1972. Ebu Vecze es-Sadi
Adı, Yezid b. Ubeyd olup Beni Sad b. Bekir b. Hevzandanır. Az hadis rivayet eden şair ve alim bir zattı. Yüz otuz senesinde Medinede vefat etti.
1973. İmran b. Ebu Enes
[Bazı raviler] İmran b. Ebu Enesin Beni amir b. Lüeyden olduğunu iddia etmektedirler. Bazı kişiler de onların Beni amirin mevalisi olduklarını, daha sonra Yemene gittiklerini söylemişlerdir. İmran, Hişam b. Abdülmelikin halifeliği zamanında 117 senesinde vefat etti. Onun rivayet ettiği bazı hadisler mevcuttur.
1974. Abdullah b. es-Saib
[Abdullah b. es-Saib] b. Yezid b. Said b. Sümame b. el-Esved b. Abdullah b. el-Haris el-Vellade b. Amr b. Muaviye b. el-Haris el-Ekber b. Muaviye b. Sevr b. Müretti b. Kindedir. Kinde de en-Nemirin kız kardeşinin oğlu Yeziddir. Kindeyi sadece bu şekilde biliyorlar. en-Nemir ise Hadramidir. Abdullahın dedesi Said b. Sümame, Beni Abdüşems b. Menaf b. Kusayın Cahiliye dönemindeki halifidir. Abdullah b. es-Saibin künyesi Ebu Muhammeddir. el-Velid b. Yezid b. Abdülmelikin halifeliği zamanında 126 senesinde vefat etti. Sika bir ravi idi. Az hadis rivayet edenlerdendir.
1975. Yezid b. Husayfe
[Yezid b. Husayfe] b. Yezid b. Said b. Sümame. es-Saib b. Yezidin erkek kardeşinin oğludur. es-Saib b. Yezid ve diğerlerinden hadis rivayet etti. Çok hadis rivayet eden, sika, güvenilir, hadiste delil, abid ve zahid bir insandı.
1976. Mahled b. Hufaf
[Mahled b. Hufaf] b. Eyma b. Rahda b. Hurbe b. Hallaf b. Harise b. Gıfar. Beni Gıfarın lider ailesidir. Gıfarın adı şöyledir: Gıfar b. Müleyl b. Damre b. Bekir b. Abdümenat b. Kinanedir. Hufaf b. Eyma ve babası Eyma b. Rahdanın Peygamber ile sohbeti olmuştur. Onlar Gaykada otururlar, sık sık Medineye gelirlerdi. Mahled tek bir hadis rivayet etmiş olup, onu da başkaları kendisinden rivayet emiştir.
1977. Yezid b. Abdullah
[Yezid b. Abdullah] b. Kuseyt el-Leysi. Leys kabilesindendir. Künyesi Ebu Abdullahtır. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Yezid b. Abdullah b. Kuseytten haber verildiğine göre Said b. el-Müseyyebe onun şöyle dediği ulaşmıştır: Sancak Suaba verilsin. Yezid b. Abdullah, Hişam b. Abdülmelikin halifeliği zamanında 122 senesinde Medinede vefat etti. Çok hadis rivayet eden sika bir ravi idi.
1978. Cüvse b. Ubeyd
[Cüvse b. Ubeyd] ed-Dilidir. ed-Dil kabilesindendir. Künyesi Ebu Ubeyddir. ed-Dil, İbn Bekir b. Abdümenat b. Kinanedir. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Ömer b. Talha, Cevse b. Ubeydin 127 senesinde Medinede vefat ettiğini söylemiştir. Muhammed b. Ömer dedi ki: O az hadis rivayet eden bir ravi olup Allah Resulünün ashabından olan herhangi bir kişiden hadis rivayet ettiğini bilmiyorum.
1979. Muhammed b. Abdurrahman
[Muhammed b. Abdurrahman] b. Nadle ed-Dili. Adı, ed-Dil kabilesindendir. Az hadis rivayet edenlerdendir.
1980. Said b. Halid el-Karzi
Beni Leys b. Bekir b. Abdümenat b. Kinanedendir. Ailesi Beni Zührenin haliflerindendir. Emevilerin son zamanlarında vefat etti. Rivayet ettiği bazı hadisler vardır.
1981. Muhammed b.
[Amr] b. Halhale ed-Dili ed-Dil kabilesindendir. Mescide çokça devam eden heybetli ve mürüvvet sahibi bir zattı. Malik b. Enes, Süleyman b. Bilal ve Abdülaziz b. Muhammed ed-Deraverdi ondan hadis rivayet etmiştir. Onun bazı hadisleri mevcuttur.
1982. Yezid b. Abdullah
[Yezid b. Abdullah] b. Üsame b. el-Had. Abdullah b. Şeddad b. el-Had el- Leysinin kardeşinin oğludur. Leys kabilesindendir. Künyesi Ebu Abdullahtır. Ayağından topallayan bir zattı. 139 senesinde Medinede vefat etti. Çok hadis rivayet eden, sika ve güvenilir bir ravi idi.
1983. Şerik b. Abdullah
[Şerik b. Abdullah] Ebu Nemir el-Leysi. Leys kabilesindendir. Künyesi Ebu Abdullahtır. 140 senesinden sonra, Muhammed b. Abdullah b. Hasanın 145 senesinde Medinede isyan etmesinden önce vefat etti. Çok hadis rivayet eden sika ve güvenilir bir ravi idi.
1984. Mahreme b. Süleyman
[Mahreme b. Süleyman] el-Valibi. 130 senesinde Haruriler onu Kudeydde öldürdüler. Çok hadis rivayet eden, sika ve güvenilir bir ravi idi.
1985. el-Velid b. Said
Adı, el-Velid b. Said b. Ebu Sender el-Eslemi. Eslem kabilesinin bir kolu olan Beni Sehmdendir. Künyesi Ebül-Abbastır. 130 senesinde vefat etti. Az hadis rivayet eden ravilerdendir.
1986. Ata b. Ebu Mervan
[Ata b. Ebu Mervan] el-Eslemi. Künyesi Ebu Musabdır. O, Eslemden Beni Malik b. Efsadandır. Abbasi devletinin kuruluşu sıralarında vefat etti. Az hadis rivayet edenlerdendir. es-Sevri kendisinden hadis rivayetinde bulunmuştur.
1987. es-Salt b. Zübeyd
[es-Salt b. Zübeyd] b. es-Salt b. Madikerib b. Velia b. Sürahbil b. Muaviye b. Hucr b. Kindedir. Beni Cümahın haliflerindendir. Medinede kadılık yaptı.
1988. Ebül-Huveyris
Adı, Abdurrahman b. Muaviye el-Muradi olup Beni Nevfel b. Abdümenaf b. Kusayın haliflerindendir. Mervan b. Muhammedin halifeliği zamanında vefat etti. Ondan rivayet edilen bazı hadisler vardır.
1989. Said b. Abdurrahman
[Said b. Abdurrahman] b. Yezid b. Rukayş b. Riab b. Yamur b. Sabira b. Mürre b. Kebir b. Ganm b. Dudan b. Esed. Beni Abdüşemsin haliflerindendir. Yezid b. Rukayş Bedir savaşında bulundu. Said b. Abdurrahman, Enes b. Malikten hadis dinlemiş ve Malik b. Enes de kendisinden hadis rivayet etmiştir. Az hadis rivayet edenlerdendir.
1990. Muhammed b. Ebu Bekir
[Muhammed b. Ebu Bekir] b. Muhammed b. Amr b. Hazm b. Zeyd b. Levzan b. Amr b. Abd b. Avf b. Ganm b. Malik b. en-Neccar. Annesi, Fatıma bt. Umare b. Amr b. Hazm b. Zeyd b. Levzan b. Amr b. Abd b. Avf b. Ganm b. Malik b. en-Neccardır. Muhammed b. Ebu Bekirin çocukları şunlardır: Abdurrahman, Abdülmelik, Abdülvehhab ve Ebu Bekir: Bunların annesi Evs kabilesinin Beni Amr b. Avf kolundan Emetül-Vehhab bt. Abdullah b. Hanzale b. Ebu amir er-Rahibdir. Hanzale meleklerin yıkadığı zat olarak bilinir. İbrahim, Umare, Ümmü Ömer ve Kebşe: Bunların annesi ümmü veleddir. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bana Abdurrahman b. Ebüz-Zinad haber verdi; dedi ki: İbn Hazm ve ben, Zeyd b. Sabitin kapısının önünde iken Ebu Bekir b. Muhammed b. Amr yanımıza geldi ve bana, “Ey Oğlum! -veya Ey Abdurrahman!-” diye seslendi. Ben, “Evet!” dedim. Ebu Bekir, “Allah sana hayır ve bereket ihsan etsin! Kaç yaşındasın?” dedi. Ben, “On yedi yaşındayım.” dedim. Ebu Bekir, “Benimle Muhammed b. Ebu Bekirin – oğlunu kastediyor- arası da böyle.” dedi. Muhammedin künyesi Ebu Abdülmeliktir. Bize Mutarrif b. Abdullah el-Yesari haber verdi. O da Malik b. Enesten şöyle dediğini rivayet etti: Muhammed b. Ebu Bekir b. Muhammed b. Amr b. Hazm, Medine kadısıydı. Bazen hadise aykırı hüküm verirdi. Eve döndüğünde, salih bir adam olan kardeşi Abdullah b. Ebu Bekir kendisine şöyle derdi: “Ey Kardeşim! Bugün şöyle bir konuda şu şekilde hüküm verdin, öyle mi?” Muhammed, “Evet, kardeşim!” derdi. Abdullah ona, “Ey Kardeşim! Hüküm verirken sen neredesin, hadis nerede?” derdi. Muhammed, “Heyhat! Amel nerede?” diye cevap verirdi. Bununla Medinelilerin üzerinde birleştikleri ameli kastederdi. Onlara göre Medinelilerin üzerinde birleştikleri amel hadisten daha kuvvetli idi. Bize Man b. İsa haber verdi; dedi ki: Bana Said b. Müslim anlattı; dedi ki: Muhammed b. Ebu Bekir b. Muhammed b. Amr b. Hazmı mescitte yargı işleriyle meşgul iken gördüm. Muhammed b. Ömer dedi ki: Muhammed b. Ebu Bekir b. Muhammed b. Amr b. Hazm, Abbasi devletinin kuruluşu sırasında 132 senesinde yetmiş iki yaşında iken vefat etti. Sika ve güvenilir bir ravi idi.
1991. Abdullah b. Ebu Bekir
[Abdullah b. Ebu Bekir] b. Muhammed b. Amr b. Hazm. Annesi, Fatıma bt. Umare b. Amr b. Hazmdır. Muhammed b. Ömer dedi ki: Yetmiş yaşında iken 135 senesinde Medinede vefat etti. Kendisinin nesli devam etmemiştir. Başka biri dedi ki: Abdullah b. Ebu Bekir bundan önce 130 senesinde vefat etti. ez-Zühri, Abdullah b. Ebu Bekirden hadis rivayetinde bulundu. al-i Hazmın mescidde her zaman bir halkası vardı. O, çok hadis rivayet eden, sika, güvenilir ve alim bir zattı.
1992. Ebu Tuvale
Muhammed b. Ömer dedi ki: Onun adı, Abdullah b. Abdurrahman b. Mamer b. Hazm b. Zeyd b. Levzan b. Amr b. Abd b. Avf b. Ganm b. Malik b. en-Neccardır. Abdullah b. Muhammed b. Umare dedi ki: O el-Kaddahi el-Ensaridir. Ebu Tuvalenin ismi de el-Tufeyldir. Ebu Tuvalenin çocukları şunlardır: en-Nadr: Bu çocuğun annesi Beni Adi b. en-Neccardan Müneyye bt. Enes b. Malik b. en-Nadrdır. Ukbe, Abdülmelik, Harise, Abdurrahman, İbrahim ve Musa: Bunların annesi ümmü veleddir. Abdullah ve Abdülvahid: Bu ikisinin annesi ümmü veleddir. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Ebu Bekir b. Muhammed b. Amr b. Hazm, Ömer b. Abdülazizin Medine valisi olunca Ebu Tuvaleyi Medinede kadı olarak görevlendirdi. Ebu Tuvale yargı işlerini mescidde görürdü. Ebu Tuvale, Enes b. Malikten hadis rivayet etti. Emevilerin sonu ile Abbasilerin başı arasında vefat etti. Çok hadis rivayet eden sika ve güvenilir bir ravi idi.
1993. Said b. Süleyman
[Said b. Süleyman] b. Zeyd b. Sabit b. ed-Dahhak b. Zeyd b. Levzan b. Amr b. Abd b. Avf b. Ganm b. Malik b. en-Neccar. Annesi, Beni Adi b. enNeccardan Ümmü Humeyd bt. Abdullah b. Kays b. Sırme b. Ebu Enestir. Said b. Süleymanın çocukları şunlardır: Miskin -ismi Abdülmeliktir-, Davud, Ubeyde –kadındır-, Sülame –kadındır-. Said b. Süleyman, İbrahim b. Hişam b. İsmail el-Mahzuminin Medine kadısı idi. Mervan b. Muhammed b. Mervanın zamanında vefat etti. Az hadis rivayet eden bir ravi idi.
1994. İbrahim b. Yahya
[İbrahim b. Yahya] b. Zeyd b. Sabit b. ed-Dahhak b. Zeyd b. Levzan. Künyesi Ebu İdristir. Annesi Bessame bt. Umare b. Zeyd b. Sabit b. ed- Dahhak b. Zeyddir. İbrahim b. Yahyanın çocukları şunlardır: Harice, Muhammed ve İdris: Bunların annesi Evs kabilesinden Ümmü Seleme bt. en-Numan b. Ebu Habibe el-Ezar b. Zeyd b. el-Attaf b. Dubeyadır. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Ebüz-Zinadın şöyle dediğini duydum: İbrahimin iki saç örgüsü vardı. Mürüvvet sahibi güzel bir adamdı. Abbasi hilafetine kadar yaşadı.
1995. Muhammed b. Abdurrahman
[Muhammed b. Abdurrahman] b. Abdullah b. Abdurrahman b. Zürare b. Udüs b. Ubeyd b. Salebe b. Ganm b. Malik b. en-Neccar. Annesi Hind bt. Zeyd b. Ebu amir er-Rahibdir. Ebu amir de Evs kabilesinin Beni Amr b. Avf kolundan Abduamr b. Sayfi b. en-Numan b. Malik b. Ümeyye b. Dubeya b. Zeyddir. Muhammed b. Abdurrahmanın çocukları şunlardır: İbrahim, Abdülmelik ve Ümmül-Humeyd: Bunların annesi ümmü veleddir. Amre bt. Abdurrahman b. Sad: Ebu Muhammed b. Abdurrahman b. Abdullah b. Abdurrahman b. Sadın halasıdır. Muhammed, sika ve güvenilir bir ravi idi. Kendisinin rivayet ettiği bazı hadisler vardır. 124 senesinde vefat etti.
1996. Ebür-Rical
Adı, Muhammed b. Abdurrahman b. Abdullah b. Harise b. en-Numan b. Nüfey b. Zeyd b. Ubeyd b. Salebe b. Ganm b. Malik b. en-Neccardır. Annesi Amre bt. Abdurrahman b. Sad b. Zürare b. Udüs b. Ubeyd b. Salebe b. Ganm b. Malik b. en-Neccardır. Muhammed b. Abdurrahmanın çocukları şunlardır: Abdullah ve Harise: Bu ikisinin annesi Humeyde bt. Said b. Kays b. Amr b. Sehl b. Salebe b. el-Haris b. Zeyd b. Salebe b. Ganm b. Malik b. en- Neccardır. Malik, Muhammed, Abdurrahman, Ayşe ve Ebu Bekir: Bunların annesi Beni Adi b. en-Neccardan Ümmü Eyyub bt. Rifaa b. Abdurrahman b. Abdullah b. Sasaa b. Vehbdir. Ebür-Ricalin künyesi Ebu Abdurrahmandır. Ebür-Rical [Erkekler babası] künyesiyle anılması erkek çocukları sebebiyledir. Muhammedin on tane erkek çocuğu vardı. Bize sadece burada isimlerini zikrettiklerimizin adları söylenmiştir. Muhtemelen bazıları küçük iken ölmüşlerdi. Bu çocuklardan birinin adı Musa b. Ebür-Rical idi. Muhammedin büyük dedesi Harise b. en-Numan Bedir savaşına katılanlardandır. Ebür-Rical, çok hadis rivayet eden sika ve güvenilir bir ravi idi.
1997. İshak b. Abdullah
[İshak b. Abdullah] b. Ebu Talha. Ebu Talhanın ismi Zeyd b. Sehl b. el- Esved b. Haram b. Amr b. Zeydümenat b. Adi b. Amr b. Malik b. en- Neccardır. Annesi Nübeyte bt. Rifaa b. Rafi b. Malik b. el-Aclan ez- Zürakidir. İshak b. Abdullahın Yahya adlı bir çocuğu vardır. Bu çocuğun annesi Humeyde bt. Ubeyd b. Rifaa b. Rafi ez-Zürakidir. Muhammed b. Ömer dedi ki: İshak b. Abdullahın künyesi Ebu Yahyadır. Kardeşi Abdullahtan daha düzgün ve daha çok hüccet olan bir adamdı. Malik b. Enes hadiste kimseyi onun önüne geçirmezdi. O ve kardeşi Abdullah Medinede Ebu Talhanın evinde otururlardı. İshak 132 senesinde vefat etti. Çok hadis rivayet eden sika ve güvenilir bir ravi idi.
1998. Abdullah b. Abdullah
[Abdullah b. Abdullah] b. Ebu Talha Zeyd b. Sehl b. el-Esved b. Haram. Annesi ümmü veleddir. Çocukları yaşamadı. Abdullah b. Abdullahın çocukları küçük iken öldü, onlardan kimse yaşamadı. Abdullah b. Abdullahın künyesi de kardeşi gibi Ebu Yahya idi. O İshaktan daha küçüktü ve onunla birlikte Ebu Talhanın evinde ikamet ediyordu. Abdullah 134 senesinde Medinede vefat etti. Az hadis rivayet edenlerdendir.
1999. Ömer b. Abdullah
[Ömer b. Abdullah] b. Ebu Talha Zeyd b. Sehl b. el-Esved b. Haram. Annesi Beni Malik b. en-Neccardan Ümmü Külsum bt. Amr b. Hazm b. Zeyd b. Levzandır. Ömer b. Abdullahın çocukları şunlardır: Hafs: Annesi Ümmül-Fadl bt. Abdurrahman b. Umeyr b. Ukbe b. Amr b. Adi b. Zeyd b. Cüşem b. Harise b. el-Haris b. el-Evstir. Ümmü Amr: Annesinin ismini tespit edemedik. Ömer b. Abdullah b. Ebu Talhadan hadis rivayet edilmiştir.
2000. Abaye b. Rifaa
[Abaye b. Rifaa] b. Rafi b. Hadic b. Rafi b. Adi b. Zeyd b. Cüşem b. Harise b. el-Haris b. Amr. Amr da en-Nübeyt b. Malik b. el-Evstir. Annesi ümmü veleddir. Abaye b. Rifaanın çocukları şunlardır: Ümmül-Fadl, Ümmü Yahya -diğer adı Selamedir-, el-Hansa, Tüladim ve Esma -diğer adı es-Sevdadır-: Bunların annesi Evs kabilesinin Beni Harise kolundan Ümmü Rafi bt. Ubeydullah b. Rafi b. Hadicdir. er-Rebi: Bunun annesi ümmü veleddir. Abayenin künyesi Ebu Rifaadır.
2001. Muhammed b. Ebu Ümame
[Muhammed b. Ebu Ümame] b. Sehl b. Huneyf b. Vahib b. el-Ukeym. Beni Haneş b. Avf b. Amr b. Avftandır. Annesi Beni Muaviyeden Ümmü Abdullah bt. Atik b. el-Haris b. el-Haris b. Kays b. Heyşedir. Muhammedin çocukları şunlardır: Sehl, Abde, Ümmü Sehl ve Ümmü Rafi: Bunların annesi Remle bt. Muhammed b. Osman b. Sehl b. Huneyftir. Nafi ve Meryem: Bu ikisinin annesi ümmü veleddir. İbrahim: Bunun da annesi ümmü veleddir.
2002. Eyyub b. Ebu Ümame
[Eyyub b. Ebu Ümame] b. Sehl b. Huneyf b. Vahib b. el-Ukeym. Annesi Ümmü Abdullah bt. Atik b. el-Haris b. el-Haristir. Eyyubun Yezid adında bir oğlu vardır. Bunun annesi Beni Zaferden Hamade bt. Muhammed b. Fedale b. Adidir.
2003. Hubeyb b. Abdurrahman
[Hubeyb b. Abdurrahman] b. Abdullah b. Hubeyb b. Yesaf b. Utbe b. Amr b. Hadic b. amir b. Cüşem b. el-Haris b. el-Hazrec. Bize annesinin ismi söylenmedi. Hubeybin çocukları şunlardır: Bekkar: Bize annesinin ismi söylenmedi. Hubeyb b. Abdurrahmandan Ubeydullah b. Ömer, Malik b. Enes ve Şube rivayette bulundular. Hubeyb, Muhammed b. Mervan b. el-Hakemin halifeliği zamanında vefat etti. Az hadis rivayet edenlerdendir.
2004. Amr b. Yahya
[Amr b. Yahya] b. Umare b. Ebu Hasan b. Abduamr b. Kays b. Muharris b. el-Haris b. Salebe b. Mazin b. en-Neccar. Annesi, Ümmün-Numan bt. Ebu Hanne b. Gaziyye b. Amr b. Atiye b. Hansa b. Mebzuldür. Amr b. Yahyanın çocukları şunlardır: Yahya ve Meryem: Bu ikisinin annesi Beni Adi b. Kabın halifi Beni Leysten Humeyde bt. Muhammed b. İyas b. Ebül-Bükeyrdir. Muhammed: Annesi Karibe bt. Yusuf b. Muhammed b. Sabit b. Kays b. Şemmastır. Amr b. Yahya, çok hadis rivayet eden sika ve güvenilir bir ravi idi.
2005. Abdurrahman b. Abdullah
[Abdurrahman b. Abdullah] b. Abdurrahman b. el-Haris b. Ebu Sasaa b. Zeyd b. Avf b. Mebzul b. Amr b. Ganm b. Mazin b. en-Neccar. Annesi, Naile bt. el-Haris b. Abdullah b. Kab b. Amr b. Avf b. Mebzuldür. Abdurrahman b. Abdullahın çocukları şunlardır: Muaz, Ömer, Ümmül-Haris ve Ümmü Humeyd: Bunların annesi Hazrec kabilesinden Abde bt. Yezid b. Abdullah b. amir b. Nabi b. Zeyd b. Haram b. Kab b. Ganm b. Kab b. Selimedir. Miskin ve Cabir: Bu ikisinin annesi ümmü veleddir. Eflah, el-Haris, Ümmü Cemil ve Abde: Bunların annesi Huleyde bt. Hasan b. Abdullah b. Nuaym b. Hufaf b. Yamur b. Huveylid b. Rahda b. Cürbe b. Hufaf b. Harise b. Gıfardır. Bazıları dediler ki: Ümmü Cemil bt. Abdurrahmanın annesi ümmü veleddir. Malik b. Enes, hem Abdurrahman b. Abdullahtan hem de onun babasından hadis rivayetinde bulundu.
2006. Muhammed b. Abdullah
[Muhammed b. Abdullah] b. Abdurrahman b. el-Haris b. Ebu Sasaa. Annesi, Naile bt. el-Haris b. Abdullah b. Kab b. Amr b. Avf b. Mebzuldür. Muhammed b. Abdullahın çocukları şunlardır: Yakub, İsmail, İbrahim ve İshak: Bunların annesi Evs kabilesinden Humeyde bt. Abdullah b. Miknef b. Muhayyisa b. Mesud b. Kab b. amir b. Adi b. Mecdea b. Harisedir. Muhammed b. Abdullahın künyesi Ebu Abdurrahmandır. Az hadis rivayet eden sika ve güvenilir bir ravi idi. Malik b. Enes ondan hadis rivayet etmiştir. Malik dedi ki: al-i Sasaanın Peygamberin kabri ile minberi arasında daima bir ilim halkası bulunurdu. O aileden hadis ve ilim ehli çok insan çıkmıştır. Ayrıca onların hepsi fetva verirdi.
2007. Damre b. Said
[Damre b. Said] b. Ebu Hanne. Ebu Hannenin adı, Amr b. Gaziyye b. Amr b. Atiye b. Hansa b. Mebzul b. Amr b. Ganm b. Mazin b. en- Neccardır. Annesi Akka bt. Habban b. Münkız b. Amr b. Malik b. Hansa b. Mebzuldür. Damre b. Saidin çocukları şunlardır: Muhammed, Musa ve Ebül-Gays – ismi İsmaildir-: Bunların annesi Emetüllah bt. Sad b. Habban b. Münkız b. Amr b. Malik b. Hansa b. Mebzuldür. Said b. Ebu Hanne, Harre olayında öldürülmüştü.
2008. el-Husayn b. Abdullah
[el-Husayn b. Abdullah] b. Amr b. Sad b. Muaz b. en-Numan. Künyesi, Ebu Muhammeddir. Az hadis rivayet edenlerdendir. 126 senesinde vefat etti.
2009. Umare b. Gaziyye
[Umare b. Gaziyye] b. el-Haris b. Amr b. Gaziyye b. Amr b. Salebe b. Hansa b. Mebzul. Annesi, İsmail bt. Ebu Hanne b. Gaziyye b. Amr b. Atiye b. Hansa b. Mebzuldur. Umare b. Gaziyyenin çocukları şunlardır: Said ve en-Numan: Bu ikisinin annesi Müveyse bt. en-Numan b. Abdurrahman b. Amr b. Gaziyye b. Amr b. Salebe b. Hansa b. Mebzuldur. Kesire: Bu kızın annesi Ümmül-Kasım bt. İsmail b. el-Haris b. Gaziyye b. Amr b. Salebe b. Hansa b. Mebzuldur. Umare, çok hadis rivayet eden sika ve güvenilir bir ravi idi.
2010. Ebu Cabir el-Beyadi
Adı, Muhammed b. Abdurrahman b. Halid b. Kays b. Malik b. el-Aclan b. amir b. Beyada b. amir b. Züreyk b. Abdüharise b. Malik b. Gadb b. Cüşem b. el-Hazrecdir. Annesi, Kebşe bt. Ferve b. Amr b. Vezeka b. Ubeyd b. amir b. Beyadadır. Muhammed b. Abdurrahmanın Cabir isimli bir çocuğu vardır. Bu çocuğun annesi Ümmü Amr bt. Kab b. Umeyr b. Fehm b. Kaysü Aylandır. Muhammed b. Ömer dedi ki: Ebu Cabir el-Beyadi Emevilerin sonlarına doğru 130 senesinde vefat etti. Az hadis rivayet eden ravilerdendir. Hadisçilerin onun hadisinden sakındıklarını gördüm.
2011. İbrahim b. Ubeyd
[İbrahim b. Ubeyd] b. Rifaa b. Rafi b. Malik b. el-Aclan b. Amr b. amir b. Züreyk. Annesi, Beni Selime b. el-Hazrecden Sümeyke bt. Kab b. Malik b. el- Kayn b. Kab b. Sevad b. Ganmdır. İbrahim b. Ubeydin çocukları şunlardır: Rifaa, Muhammed, İshak, Meryem, Sümeyke ve Rabia: Bunların annesi Beni Züreykten Ümmü Numan bt. Muhammed b. Numan b. Aclandır.
2012. İsmail b. Ubeyd
[İsmail b. Ubeyd] b. Rifaa b. Rafi b. Malik b. el-Aclan. Annesi, Sümeyke bt. Kab b. Malik b. el-Kayndır. Rafi b. Malik Akabe biatinde Ensarı temsil eden (nakib) on iki kişiden biri di. Kendisi Bedir savaşına katılmadı; fakat iki oğlu Rifaa ve Hallad katıldılar.
2013. Said b. Amr
[Said b. Amr] b. Süleym b. Amr b. Halide b. amir b. Muhalled b. amir b. Züreyk. Hazrec kabilesindendir. Annesi Ümmül-Benin bt. Ebu Ubade Sad b. Osman b. Halde b. Mahled b. Züreyktir. Az hadis rivayet eden bir ravidir. Malik b. Enes kendisinden hadis rivayet etmiştir. Ebül-Abbasın halifeliği zamanında 134 senesinde Medinede vefat etti.
2014. Mervan b. Ebu Said
[Mervan b. Ebu Said] b. Evs b. el-Mualla b. Levzan b. Habib b. Abdüharise b. Malik b. Gadb b. Cüşem b. el-Hazrec. Beni Züreyk ile birlikte çağırılırlar. Mervanın künyesi Ebu Abdülmeliktir. Ebül-Abbasın halifeliğinin başlarında 133 senesinde vefat etti.
2015. el-Haris b. el-Fudayl
[el-Haris b. el-Fudayl] b. el-Haris b. Umeyr b. Adi b. Harşe b. Ümeyye b. amir b. Hatme. Hatmenin ismi Abdullah b. Cüşem b. Malik b. el-Evstir. Annesi, Zeynep bt. İsa b. amir b. Ebu Kays b. Salebe b. Vehb b. Üsame b. Seyf b. Adi el-Cühenidir. el-Haris b. el-Fudaylın Abdullah isminde bir oğlu vardır. Bu çocuğun annesi Meryem bt. Adi b. Umeyr el-Hatmidir. el-Haris b. el-Fudaylın künyesi Ebu Abdullahtır.
2016. Hakim b. Hakim
[Hakim b. Hakim] b. Abbad b. Huneyf b. Vahib b. el-Ukeym b. Salebe b. el-Haris b. Mecdea b. Amr b. Haneş b. Avf b. Amr b. Avf. Evs kabilesindendir. Az hadis rivayet eden bir ravi idi. Hadisi delil olarak kullanılmamıştır.
2017. Kardeşi Osman b. Hakim
[Osman b. Hakim] b. Abbad b. Huneyf. Sika ve güvenilir bir ravi idi. Kufeliler kendisinden hadis rivayet etmişlerdir.
2018. Ebu Leyla
Adı, Abdullah b. Sehl b. Abdurrahman b. Sehl b. Kab b. amir b. Adi b. Cüşem b. Mecdea b. Harisedir. Evs kabilesindendir. Malik b. Enes, Sehl b. Ebu Hasmenin kasame hakkındaki hadisini ondan rivayet etmiştir. Ömer b. el-Hattab, Abdullahın dedesi olan Abdurrahman b. Sehli Basra valiliğine tayin etmiştir. O ölünce yerine Utbe b. Gazvanı getirdi. O da orada sadece kırk gün kalmış, sonra ölmüştür.
2019. Umare b. Abdullah
[Umare b. Abdullah] b. Sayyad. Künyesi Ebu Eyyubdur. Az hadis rivayet eden sika ve güvenilir bir ravi idi. Malik b. Enes fazilette kimseyi onun önünde görmüyordu. Malik b. Enes, Umare b. Abdullahtan hadis rivayet etti. Umare de Said b. el- Müseyyebden hadis rivayetinde bulundu. Onlar, “Biz, Beni Üşeyhib b. en-Neccardanız” derlerdi. Bu yüzden insanlar onları Beni en-Neccardan bilir ve öyle çağırırlardı. Onlardan kırk dokuz adam, Beni Saideden de bir adam minbere çıkıp Beni en- Neccardan olmadıklarına dair yemin etmiştir. Böylece bundan sonra Beni en-Neccardan sayılmadılar. Sonra “Biz Beni Malik b. en-Neccarın halifleriyiz” dediler. Onlar bugün de bu şekilde bilinirler. Fakat biz onların kimlerden olduklarını bilmiyoruz. Abdullah b. Sayyad doğduğunda sünnetli ve göbek bağı kesilmiş olarak doğmuştu. [Büyüdükten sonra] Peygamber ona geldi ve kendisine şöyle dedi: “Senin için bir şey sakladım.” Abdullah, “Duhan (duman) mı?” dedi. Peygamber, “Defol git! Sen kıymetini bilmedin.” dedi. Yapmış olduğu bazı fiillerden dolayı onun Deccal olduğu söylenmiştir. Halbuki Abdullah b. Sayyad, Müslüman olmuş, hacca gitmiş ve müslümanlarla birlikte savaşa çıkmıştı. Medinete oturuyordu. Umare b. Abdullah, Mervan b. Muhammedin halifeliği zamanında vefat etti.
2020. Abdullah b. Dinar
Abdullah b. Ömer b. el-Hattabın mevlasıdır. Künyesi Ebu Abdurrahmandır. 127 senesinde vefat etti. Çok hadis rivayet eden sika ve güvenilir bir ravi idi.
2021. Abdullah b. Umeyr
Ümmül-Fadlın mevlasıdır. Künyesi Ebu Muhammeddir. 117 senesinde vefat etti. Az hadis rivayet eden sika ve güvenilir bir ravi idi.
2022. Abdullah b. Ali b. Ebu Rafi
Allah Resulünün mevlasıdır. Ninesi Allah Resulünün mevlalarından Selmadır. Abdullah b. Ali, dedesi Ebu Rafiden hadis dinledi. Az hadis rivayet edenlerdendir. Fetva verirdi.
2023. Osman b. Ubeydullah
[Osman b. Ubeydullah[ b. Rafi. Rafi, Ebu Ühayha Said b. el-as b. Ümeyyenin kölesi idi. Cahiliye döneminde Kureyş ile birlikte iki ticaret kervanına katılmıştı. Sonra köle olarak Allah Resulüne intikal etti; o da onu azad etti. Muhammed b. Aclan, Osman b. Ubeydullah b. Rafiden; Osman da Abdullah b. Ömer, Rafi b. Hadic ve Seleme b. el-Ekvadan hadis rivayet etmiştir.
2024. Müslim b. Ebu Müslim el-Hayyat
Abdullah b. Ömerden hadis rivayet etti. Süfyan b. Uyeyne kendisiyle buluşuncaya kadar yaşadı. Medinede Darülhafezede otururdu. Burası Darülattarin [attarlar evi] idi. Az hadis rivayet edenlerdendir.
2025. Hilal b. Üsame
İbn Ebu Meymune diye bilinir. Malik b. Enes ondan hadis rivayet etti. Hişam b. Abdümelikin halifeliğinin son zamanlarında vefat etti.
2026. Ömer b. Kesir b. Eflah
[Ömer b. Kesir] b. Eflah. Ebu Eyyub el-Ensarinin mevlasıdır. Yahya b. Said el-Ensari ondan hadis rivayetinde bulunmuştur. Sika ve güvenilir bir ravi idi. Ondan rivayet edilen bazı hadisler vardır.
2027. Abdurrahman b. Kesir b. Eflah
[Abdurrahman b. Kesir] b. Eflah. Ondan da hadis rivayet edilmiştir.
2028. Bükeyr b. Abdullah
[Bükeyr b. Abdullah] el-Eşec. el-Müsevver b. Mahreme ez-Zührinin mevlasıdır. Künyesi Ebu Abdullahtır. 127 senesinde Medinede vefat etti. Muhammed b. Ömer dedi ki: Çoğu zaman dağ geçitlerinde yaşardı. Oğlu Mahreme ve ed-Dahhak b. Osmanın dışında Medineliler ondan çok az hadis rivayet etmişlerdir. ed-Dahhak da onun komşusu idi. Bükeyr, çok hadis rivayet eden sika ve güvenilir bir ravi idi.
2029. Yakup b. Abdullah
[Yakub b. Abdullah] b. el-Eşec. Künyesi Ebu Yusuftur. Hişam b. Abdülmelikin halifeliğinin son zamanlarında yüz yirmi iki senesinde denizde şehid olarak vefat etti. Sika ve güvenilir bir ravi idi. Ondan rivayet edilen bazı hadisler vardır.
2030. Ömer b. Abdullah b. el-Eşec
[Ömer b. Abdullah] b. el-Eşec. Ondan da hadis rivayet edilmiştir. Az hadis rivayet eden sika ve güvenilir bir ravi idi.
2031. Vehb b. Keysan
Künyesi Ebu Nuaymdır. Abdullah b. ez-Zübeyr b. el-Avvamın mevlasıdır. 127 senesinde vefat etti. Muhammed b. Ömere Vehb b. Keysanı sordum, “Fetva vermezdi, fakat sika ve güvenilir bir hadisçi idi.” dedi. Namaz kılar; sonra da [mescitten] ayrılırdı. [Yani insanlarla pek diyaloğu yoktu.] Allah Resulünün sahabilerinden bazılarına ulaşmıştır. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bize Abdullah b. Ömer el-Umeri haber verdi; dedi ki: Bana Vehb b. Keysan haber verdi; dedi ki: Sad b. Ebu Vakkası, Cabir b. Abdullahı, Ebu Said el-Hudriyi ve Ebu Hüreyreyi gördüm; hepsi de ipek ve yünle dokunmuş elbise giyiyorlardı.
2032. Yezid b. Ruman
al-i ez-Zübeyr b. el-Avvam b. Huveylidin mevlasıdır. 130 senesinde vefat etti. Salih b. Havvat ve diğerlerinden hadis rivayet etti. Çok hadis rivayet eden, alim bir zattı.
2033. İsmail b. Ebu Hakim
Beni Adi b. Nevfel b. Esed b. Abdüluzza b. Kusayın azatlı kölelerindendir. al-i ez-Zübeyr b. el-Avvam ile muvalat akdi yaptıkları hususu ve onlara nisbeti konusu bilinmemektedir. Ömer b. Abdülazizin katibi idi. 130 senesinde vefat etti. Az hadis rivayet edenlerdendir.
2034. Kardeşi İshak b. Ebu Hakim
Ata b. Yesar ve diğerlerinden hadis rivayet etti. Az hadis rivayet edenlerdendir.
2035. Salim Ebün-Nadr
[Salim Ebün-Nadr] b. Ebu Ümeyye. Ömer b. Abdullah b. Mamer et- Teyminin mevlasıdır. Bu Teym, Kureyşin bir koludur. Mervan b. Muhammedin halifeliği zamanında vefat etti. Malik b. Ebu amir, Ümmü Haninin mevlası Ebu Mürre, Büsr b. Said ve Ebu Seleme b. Abdurrahman ondan hadis rivayet etmişlerdir. Çok hadis rivayet eden sika ve güvenilir bir ravi idi.
2036. el-Kasım b. Umeyr
Beni ed-Dilin mevlasıdır. Künyesi Ebu Raşdeyndir. Çok önceleri vefat etti. Az hadis rivayet edenlerdendir.
2037. Abdurrahman b. Mihran
Beni Haşimin mevlasıdır. Ondan rivayet edilen bazı hadisler vardır. Said b. Ebu Said el-Makberi ve İbn Ebu Zib ondan hadis rivayet etmiştir.
2038. Habib
Ürve b. ez-Zübeyr b. el-Avvamın mevlasıdır. Emeviler devrinin sonlarına doğru vefat etti. Az hadis rivayet eden ravilerdendir.
2039. Zeyd b. Eslem
Ömer b. el-Hattabın mevlasıdır. Künyesi Ebu Üsamedir. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Malik b. Enesi şöyle derken işittim: Allah Resulünün mescidinde Zeyd b. Eslemin bir ilim halkası vardı. Abdullah b. Ömerden, Ömer b. el-Hattabdan, Ata b. Yesardan ve Abdurrahman b. Ebu Said el-Hudridin hadis rivayet etti. Çok hadis rivayet eden sika ve güvenilir bir ravi idi. Bize Mutarrif b. Abdullah el-Yesari haber verdi; dedi ki: Bize Malik b. Enes şunu anlattı: Zeyd b. Eslem, Beni Süleym yurdundaydı [Madinü Beni Süleym]. Orada insanlar cinlerden çok zarar görürdü. Zeyd, oraya vali olunca bu durumu kendisine şikayet ettiler. O da onlara ezan okumalarını, ezan okurken de seslerini yükseltmelerini ve onlara duyurmalarını emretti. Bunu yaptılar. Cinlerin ezası onlardan kalktı gitti. Günümüze kadar durum böyle devam etmiştir. Abdullah b. Vehb, Malik b. Enesten, o da Zeyd b. Eslemden şunu rivayet ediyor: Ona bir kişi gelip soru sorduğunda meseleyi karıştırıyorsa, ona şöyle derdi: “Nasıl soru soracağını öğren. Öğrendiğin zaman yine gel sor.” Muhammed b. Ömer dedi ki: Zeyd b. Eslem, Muhammed b. Abdullah b. Hasanın isyan edişinden iki sene önce Medinede vefat etti. Muhammed b. Abdullah b. Hasan 145 senesinde ayaklanmıştı.
2040. Halid b. Eslem
Ömer b. el-Hattabın mevlasıdır. Ondan hadis de rivayet etmiştir. Medinenin dinç gençlerindendi. Künyesi Ebu Sevrdir. Yaşı Zeyd b. Eslemden daha büyüktür.
2041. Ebu Süheyl b. Malik
[Ebu Süheyl b. Malik] b. Ebu amir el-Asbahi. Himyerdendir. Adı Nafi, künyesi Ebu Süheyldir. Malik b. Enesin amcasıdır.
2042. Şeybe b. Nisah
Peygamberin eşi Ümme Seleme bt. Ümmeyye b. el-Muğire b. Abdullah b. Amr b. Mahzumun mevlasıdır. Kuran okuyucularındandı (kari). Mervan b. Muhammedin halifeliği zamanında vefat etti. Az hadis rivayet eden sika ve güvenilir bir ravi idi.
2043. Davud b. el-Husayn
Amr b. Osman b. Affan b. Ebül-as b. Ümeyyenin mevlasıdır. Künyesi Ebu Süleymandır. İkrime, Abdurrahman b. el-Arec ve İbn Ebu Ahmedin mevlası Ebu Süfyandan hadis rivayet etmiştir. Sika ve güvenilir bir ravi idi. Ondan da Malik b. Enes rivayette bulunmuştur. 135 senesinde yetmiş iki yaşında Medinede vefat etti.
2044. Ebüz-Zinad
Adı, Abdullah b. Zekvandır. Remle bt. Şeybe b. Rebia b. Abdüşems b. Abdümenafın mevlasıdır. Remle bt. Şeybe, Osman b. Affanın eşiydi. Ebüz-Zinadın künyesi Ebu Abdurrahmandır. Daha çok Ebüz-Zinad ismiyle anılmaktadır. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bana Abdurrahman b. Ebüz-Zinad haber verdi; dedi ki: Ömer b. Abdülaziz, Ebüz-Zinadı Abdülhamid b. Abdurrahman b. Zeyd b. el-Hattab ile birlikte Irak haracını toplamakla görevlendirmişti. Bu sebeple Kufeye geldi. Hammad b. Ebu Süleyman, Ebüz-Zinadın arkadaşı idi. Ona gelir ve birlikte sohbet ederlerdi. Ebüz-Zinad, Hammad b. Ebu İshakın kardeşinin oğlunu, işiyle ilgili çalıştırdı. Bu iş sonucunda 10.000 dirhem kazandı. Hammad ona giderek kendisine teşekkür etti. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Malik b. Enesi şöyle derken işittim: Allah Resulünün mescidinde Ebüz-Zinada mahsus bir ilim halkası mevcuttu. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Abdullah b. Hasan ile Davud b. Hasanı mescitte otururken gören bir adam, rivayet ettiğine göre onlar Ebüz-Zinadın ilim halkasında oturuyorlardı. Muhammed b. Ömere Ebüz-Zinadın kendilerinden hadis rivayet ettiği yedi kişiyi sordum. Bana onların şu kişiler olduğunu söyledi: Said b. el- Müseyyeb, Urve b. ez-Zübeyr, Ebu Bekir b. Abdurrahman b. el-Haris b. Hişam, el-Kasım b. Muhammed, Ubeydullah b. Abdullah b. Utbe b. Mesud, Harice b. Zeyd b. Sabit ve Süleyman b. Yesar. Muhammed b. Ömer dedi ki: 130 yılı Ramazanın on yedisinde Ebüz- Zinad, Cuma akşamı Medinede aniden vefat etti. Vefat ettiğinde altmış altı yaşındaydı. Çok hadis rivayet eden sika ve güvenilir bir ravi idi. Arapçayı çok fasih konuşurdu. Basiretli ve akıllı bir adamdı. Medine haracını toplamakla da görevlendirilmişti.
2045. Rebiatür-Rey b. Ebu Abdurrahman
Ebu Abdurrahmanın adı Ferruhtur. Teymilerden el-Münkedir ailesinin mevlasıdır. Rebianın künyesi Ebu Osmandır. Bize İsmail b. Abdullah b. Ebu Üveys haber verdi; dedi ki: Malik b. Enesin onun üzerinde ipek ve yünle dokunmuş bir kumaş olduğunu zikrettiğini ve şöyle dediğini işittim: Rebia b. Abdurrahman astarı ve yüzü ipekten olan takke giyerdi. O ipekli elbise giymede bir mahzur görmezdi. Ona, “Neden astarınının da ipekten olmasını tercih ediyorsun? Astar görünmüyor. İpek olmayan madde de astar olarak yeterlidir.” denildi. Malik cevaben ısınma ve yumuşaklık bakımından bunun daha uygun olduğunu söyledi. Bize İsmail b. Abdullah b. Ebu Üveys haber verdi. O da Malik b. Enesten şöyle dediğini rivayet etti: Rebia dedi ki: alimlerin kucağında insanlar, babalarının veya onlara bakan kimselerin kucağındaki çocuklar gibidirler. Bize Mutarrif b. Abdullah el-Yesari haber verdi; dedi ki: Malik b. Enesi şöyle derken işittim: Biz Rebianın halkasında sarıksız olanların dışında, sarıklı olarak otuz kişiyi sayardık. Rebia da sarık giyenlerdendi. Bize Mutarrif b. Abdullah el-Yesari haber verdi; dedi ki: Malik b. Enesi şöyle derken işittim: Rebia b. Abdurrahman öldükten sonra fıkhın tatlılığı gitti. Bize Man b. İsa haber verdi; dedi ki: Bize Malik b. Enes anlattı; dedi ki: Ben, Rebia b. Abdurrahmanı, astarı ve yüzü ipek olan bir başlık (kalensüve) giymiş olarak gördüm. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bana İbn Ebu Sebre ve Abdullah b. Cafer haber verdiler; dediler ki: Rebia hastalandığı zaman evinde oturdu ve hasta ziyaretine gelenler için sofra hazırlattı. Sofra her zaman hazırdı. Ne zaman birileri onu ziyarete gelse “Yeyiniz, yeyiniz!” derdi. Çıkıncaya kadar, onların sofrada bir şeyler yemelerini isterdi. Bu zor ve külfetli bir işti. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bana Süleyman b. Bilal haber verdi; dedi ki: Rebianın evine gittim. Hacca gitmeye hazırlanıyordu. Orada şeker öğüten iki değirmen gördüm. Muhammed b. Ömer dedi ki: Rebia alim ve fakih bir zat olmakla birlikte aynı zamanda mürüvvet sahibi cömert bir insan idi. Allah Resulünün mescidinde onun bir ilim halkası mevcuttu. Bazen o ve Ebüz-Zinad aynı halkada buluşurlar, sonra ayrılırlardı. O bir halkada, diğeri başka bir halkada otururdu. Bana anlatıldığına göre Ebu Cafer Muhammed b. Ali b. Hüseyn de bazen Rebianın halkasında otururdu. Cafer b. Muhammed ise daimi olarak onun halkasında otururdu. Ben, “Niçin? Rebianın velası al-i el-Münkedire aittir.” diye sordum. Muhammed b. Ömer, “Rebia ile onlar arasında kardeşlik bulunduğu için.” dedi. Bana Leys b. Saddan rivayetle haber verildi. O da Yahya b. Saidden şöyle dediğini rivayet etti: Rebiadan daha akıllı birisini görmedim. Leys, “Fetvada Medinelilerin reisi ve çözümü zor meselelerin adamıydı.” dedi. Abdullah b. Vehb dedi ki: O Bekir b. Mudardan şöyle dediğini rivayet etti: el-Velid b. Yezid, Rebiaya “Hadis rivayetini neden terk ettin?” diye sordu. Rebia, “Ey Müminlerin Emiri! Zaman geçti ve kanaat ehli azaldı.” dedi. Muhammed b. Ömer dedi ki: Rebia b. Abdurrahman, Ebül-Abbasın halifeliğinin son zamanlarında 136 senesinde Medinede vefat etti. Çok hadis rivayet eden sika ve güvenilir bir ravi idi. Sanki insanlar rey sebebiyle ondan kaçınırlardı.
2046. Safvan b. Süleym
Humeyd b. Abdurrahman b. Avf ez-Zührinin mevlasıdır. Künyesi Ebu Abdullahtır. Çok hadis rivayet eden sika ve güvenilir bir ravi ve abid bir insandı. 132 senesinde Medinede vefat etti.
2047. Muhammed b. Kays
Muaviye b. Ebu Süfyan b. Harb b. Ümeyyenin mevlasıdır. el-Velid b. Yezid fitnesinde Medinede vefat etti. Ebu Cafer Nüceyh ondan hadis rivayet etti. Çok hadis rivayet eden alim bir zattı.
2048. Musa b. Meysere
Künyesi Ebu Urvedir. Beni et-Dilin mevlasıdır. Sevr b. Zeyd ed-Dilinin dayısıdır. ed-Dahhak b. Osman ondan hadis rivayet etmiştir. Emevilerin son zamanlarında vefat etti. Sika ve güvenilir bir ravi idi. Ondan rivayet edilen bazı hadisler vardır. Malik b. Enes de ondan hadis rivayet etti.
2049. Abdullah b. Züyeyd
Ali b. Ebu Talibin mevlasıdır. Ali b. el-Hüseyn b. Ali b. Ebu Talibin anne-bir kardeşidir. Bu ikisinin annesi Gazaledir. Abdullah b. Züyeyd, Ali b. el-Hüseynden, ondan da Ebu Alkame Abdullah b. Muhammed b. Abdullah el-Ferevi hadis rivayet etmiştir.
2050. Sevr b. Zeyd ed-Dili
Beni ed-Dilin mevlasıdır. Musa b. Meyserenin kız kardeşinin oğludur. İkrime, Ebül-Gays ve diğerlerinden hadis rivayet etti. Ondan da Malik b. Enes ve diğerleri hadis rivayet ettiler.
2051. Abdullah b. Ubeyde b. Neşit
Musa b. Ubeydenin erkek kardeşidir. Haruriler onu 130 senesinde Kudeydde katlettiler. Az hadis rivayet eden bir ravi idi.
2052. Ubeyd b. Selman el-Ağar
Cüheynenin mevlasıdır.
2053. Abdullah b. Yezid b. Hürmüz
[Abdullah b. Yezid] b. Hürmüz. Devsilerin mevlasıdır. Künyesi Ebu Bekirdir. Babası Harre olayında mevalinin başında idi. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bize Muhammed b. Abdullah b. Kesir b. es-Salt anlattı; dedi ki: Abdullah b. Yezid b. Hürmüz, Beni Leysten şu kişilerle toplanıyordu: İkrime b. Abdurrahmanın iki oğlu el-Haris ve Abdullah, Sad b. İbrahim, Salih b. Keysan, Rebia, Ebu Ubeyde b. Muhammed b. Ammar b. Yasir ve es-Salt b. Zeyd. Bunlar birlikte oturur hadis ve fıkıh mütalaa ederler; sadece yemek için birbirlerinden ayrılırlardı. Bize Abdullah b. Vehb, Bekir b. Mudardan rivayet ederek dedi ki: Abdullah b. Yezid b. Hürmüz, “İlmi kendim için öğrendim.” dedi. Bize Mutarrif b. Abdullah el-Yesari haber verdi; dedi ki: Malik b. Enesi şöyle derken işittim: İnsanlar sarık giyerlerdi. Onlardan biri de Abdullah b. Yezid b. Hürmüzdür. Bize Mutarrif b. Abdullah haber verdi. O da Malik b. Enesten şöyle dediğini rivayet etti: Abdullah b. Yezid b. Hürmüz, ileri derecede sağırdı. Mutarrif dedi ki: Ben küçük iken ona ulaştım ve onu gördüm: O vera ehlindendi.
2054. Salih b. Keysan
Künyesi Ebu Muhammeddir. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bana Abdullah b. Cafer haber verdi; dedi ki: Salih b. Keysanın yanına girdiğimde o vasiyet ediyordu. Bana dedi ki: “Şehadet ederim ki, benim velam, al-i Muaykib b. Ebu Fatıma ed-Devsinin mevlalarından bir kadına aittir. Said b. Abdullah b. Hürmüz ona, “Onu yazman lazım.” dedi. Salih, “Seni şahit tutacak değilim. Sen şek sahibisin.” dedi. Said, abdestte dahi şüpheye düşerdi. Salih b. Keysan, Muhammed b. Abdullah b. Hasan isyan etmeden önce 140 senesinde vefat etti. Muhammed b. Abdullahın isyanı 145 senesinde olmuştu. Salih b. Keysan; Urve, Ubeydullah b. Abdullah b. Uteybe, Ebu Katadenin mevlası Ebu Muhammed Nafi, ez-Zühri ve diğerlerinden hadis rivayet etti. Çok hadis rivayet eden sika ve güvenilir bir ravi idi.
2055. el-Ala b. Abdurrahman
[el-Ala b. Abdurrahman] b. Yakub. Cüheyneden el-Harikanın mevlasıdır. Uzun yaşadı. Ebu Caferin halifeliğinin ilk zamanlarına kadar hayattaydı. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bana Malik b. Enes haber verdi; dedi ki: el-Ala b. Abdurrahman b. Yakubun yanında bir hadis sahifesi bulunuyordu; hadis rivayetini ondan yapardı. Bir adam kendisine geldiği zaman, bazen ona yazar, bazen yazmazdı. el-Ala dedi ki: “Ya toptan hepsini alırsınız veya toptan hepsini bırakmış olursunuz.” Muhammed b. Ömer dedi ki: el-Alanın sahifesi Medinede meşhurdu. Çok hadis rivayet eden sika, güvenilir ve delil sayılan bir ravi idi. Ebu Caferin halifeliğinin ilk zamanlarında vefat etti.
2056. Süleyman b. Sühaym
Künyesi Ebu Eyyubdur. Beni Kab b. Huzaanın mevlasıdır. Ebu Caferin halifeliğinin ilk zamanlarında vefat etti. Sika ve güvenilir br ravi idi. Kendisinden rivayet edilen bazı hadisler vardır.
2057. Abdullah b. Ebu Lebid
Beni Zühre b. Kilabın haliflerinden al-i el-Ahnes b. Şerik es-Sekafinin mevlasıdır. Künyesi Ebül-Muğiredir. Kader konusunda bazı şeyler söylerdi. İnsanlardan uzaklaşıp kendini ibadete veren abidlerdendi. Said b. el-Müseyyeb ve Ebu Seleme b. Abdurrahmandan hadis rivayet etti. Ebu Caferin halifeliğinin ilk zamanlarında vefat etti. Az hadis rivayet edenlerdendir.
2058. Osman b. Vessab
Kinane kabilesinden Beni ed-Dilin mevlası idi.
2059. Ebu Hazim
Adı, Seleme b. Dinardır. Beni Leys b. Bekir b. Abdümenat b. Kinaneden Beni Şicın mevlasıdır. Topal, abid ve zahid bir zattı. Fecirden ve ikindiden sonra Medine mescidinde kıssa anlatırdı. Süleyman b. Hişam b. Abdülmelik Medineye geldiğinde insanlar onu karşıladılar. Fakat Ebu Hazim onlarla birlikte değildi. Süleyman onun gelmesi için haber gönderdi. O da geldi. Bu hareketinden dolayı onu kötüledi ve “Ey Ebu Hazim! Senin malın nedir? dedi. Ebu Hazim, “Benim iki malım var!” dedi. Süleyman, “Nedir onlar?” dedi. Ebu Hazim, “Allaha güven, insanların ellerinde olana karşı ümitsizlik ve güvensizlik.” dedi. Abdullah b. Salih, Leys b. Saddan, o da Ebu Hazimden şöyle dediğini rivayet etti: Tuz için bile olsa ben namazımda (her şey için) Allaha dua ediyorum. Muhammed b. Ömer dedi ki: Ebu Hazimın hanımı ona dedi ki: Kış geliyor ve üzerimize saldırıyor. Kışı iyi geçirecek bir şeyler lazım. Sonra yiyecek, giyecek ve odundan söz etti. Ebu Hazim dedi ki: “Bunların hepsi gereklidir. Fakat sen bunlardan daha önemli olanı düşün. Ölümü, ölümden sonra dirilişi, sonra Allahın huzurundaki duruşu ve hesabı, nihayet Cennet ve Cehennemi.” Muhammed b. Ömer dedi ki: Ebu Hazimin bir merkebi vardı. Namazlara yetişebilmek için Allah Resulünün mescidine bu merkebe binerek giderdi. Ebu Hazim, Ebu Caferin halifeliği zamanında 140 senesinden sonra vefat etti. Çok hadis rivayet eden sika ve güvenilir bir ravi idi.
2060. Abdullah b. Ebu Süfyan
İbn Ebu Ahmedin mevlasıdır. 139 senesinde Medinede vefat etti.
2061. Abdurrahman b. Ata
eş-Şaria denen bir yerin sahibidir. Orası Medine yolunda Rume Sokağının yanında bir arazidir. Abdurrahmanın künyesi Ebu Muhammeddir. Kureyşin azad edilmiş kölelerindendir. İbn Ebu Zib, Hişam b. Sad, Davud b. Kays el-Ferra ve Süleyman b. Bilal ondan hadis rivayet etmişlerdir. Abdurrahman el-Mansurun halifeliği zamanında 143 senesinde Medinede vefat etti. Az hadis rivayet eden sika ve güvenilir bir ravi idi.
2062. Muhammed b. Ebu Harmele
Beni amir b. Lüeyin azatlı kölelerindendir. Künyesi Ebu Abdullahtır. -Çarşı sorumlusu olduğu dönemde- Süleyman b. Yesarın katibi idi. Ebu Caferin halifeliğinin ilk zamanlarında vefat etti. Az hadis rivayet eden sika ve güvenilir bir ravi idi.
2063. Harun b. Ebu
Ayşe Medinelilerin mevlalarındadır. İbn Cüreyc ondan hadis rivayet etmiştir.