Malik b. Efsa da ayrılanlardandır.
895. Esma b. Harise
Esma b. Harise b. Said b. Abdullah Gıyas b. Amr b. amir b. Salebe b. Malik b. Efsa. Beni Malik b. Efsanın liderliği Hariseoğullarındadır. Esma b. Harisenin soyundan gelen Gaylan b. Abdullah b. Esma b. Harise, Ebu Cafer el-Mansurun komutanlarından idi. Onun, adı Abbasoğullarının davetiyle ilgili olarak geçer. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bana Said b. Ata b. Ebu Mervan anlattı. O dedesinden, o da Esma b. Harise el-Eslemiden şöyle dediğini rivayet etti: aşure gününde Resulallahın huzuruna girdiğimde, “Ey Esma! Bu gün oruçlu musun?” dedi. Ben de, “Hayır!” dedim. “O zaman oruç tut!” dedi. Ben de, “Ey Allahın Resulü! Ben şu anda kahvaltı yapmış bulunmaktayım.” dedim. “O zaman günün kalan kısmını oruçla geçir, kavmine de oruç tutmalarını tavsiye et!” dedi. Esma dedi ki: “Ben ayakkabılarımı alıp giydim ve Yeyne denilen yerleşim yerinde bulunan kavmime varıp, onlara, “Resulallah, oruç tutmanızı emretmektedir.” dedim. Onlar da, “Biz kahvaltı yapmış bulunmaktayız.” dediler. “Resulallah, günün kalan kısmını oruçla geçirmenizi emretmektedir.” dedim.” Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bana Said b. Ata b. Ebu Mervan anlattı. O babasından, o da kendi babasından şöyle dediğini rivayet etti: Resulallah, Harisenin iki oğlu olan Esma ile Hindi, Eslem kabilesine elçi olarak gönderdi ve “Resulallah Ramazanda Medinede hazır bulunmanızı emrediyor.” demelerini söyledi. Çünkü bu sırada Resulallah Mekkeye gazaya gitmek istiyordu. Bize Muhammed Ömer haber verdi; dedi ki: Esma, seksen yaşındayken, 66 yılında vefat etti. Dedi ki: Suffe ehlinden muhtaç biriydi. Muhammed b. Sad dedi ki: Ehl-i ilimden diğer bazılarından da duyduğuma göre, Esma, Muaviye b. Ebu Süfyanın hilafeti ve Ziyadın Basra valiliği döneminde Basrada vefat etmiştir.
896. Kardeşi Hind b. Harise el-Eslemi
Resulallah ile beraber Hudeybiyede bulunmuştur. Muhammed b. Ömer dedi ki: Ebu Hüreyrenin şöyle dedi: Ben, Esma ve Hindin Resulallahın kapısında uzun süre hep kendisine hizmet ettiklerini gördüm. Her ikisi de muhtaç idi. Onların Yeynde bir terekeleri vardı. Hind b. Harise Medinede, Muaviye b. Ebu Süfyanın döneminde vefat etmiştir. Diğer bazı ehl-i ilme göre, onlar sekiz kardeş olup, Hudeybiyede Şeceretür-Rıdvan altında Resulallaha biat etmişlerdir. Bunlar ise, Harise b. Said b. Abdullah b. Gıyasın oğulları olan Esma, Hind, Hıdaş, Züeyb, Humran, Fedale, Seleme ve Maliktir.
897. Züeyb b. Habib el-Eslemi
Eslemin kardeşleri olan Malik b. Efsaoğullarındandır. İbn Abbas şöyle demektedir: Bize, Nebinin kurbanlığının bakıcısı olan Züeyb şunu anlattı: “Resulallah , kendisine, hedylerden (hediye edilmek üzere Hareme gönderilen kurbanlık hayvanlar vs.) kaç tanesinin çürük hale geldiğini sormuştur.” Züeybin Medinede bir evi bulunup Muaviye b. Ebu Süfyanın hilafeti dönemine kadar hayatta kalmıştır.
898. Hezzal el-Eslemi
O, Ebu Nuaym b. Hezzal olup Eslemin kardeşleri olan “Malik b. Efsaoğullarındandır. Hezzal, Maiz b. Malikin arkadaşı olup, kendisine, Resulallaha giderek işlediği suçu onun huzurunda itiraf etmesini tavsiye eden kişidir. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bana Hişam b. asım anlattı. O Yezid b. Nuaym b. Hezzaldan, o babasından, o da dedesinden şöyle dediğini rivayet etti: Maizin babası, bana Maiz hakkında tavsiyelerde bulundu. O sırada Maiz de benim himayemde bulunmaktaydı. Ben, kendisine bir kimsenin bir kimseye bakabileceği en iyi bir şekilde bakıyordum. Bir gün bana, “Tanıdığım hür bir kadınla beraber olmak istedim ve şu anda kendisinden istediğime kavuşmuş bulunmaktayım. Ancak daha sonra yaptığıma pişman oldum. Bu konudaki görüşün nedir?” dedi. Hezzal ise, Resulallaha giderek durumunu ona bildirmesini kendisine tavsiye etti. O da Resulallaha gidip evli olarak zina ettiğine ilişkin itirafta bulundu. Resulallah da onu, Ebu Bekir (r) ile birlikte recmedilmek üzere el- Harre mevkiine gönderdi. Taşlar kendisine isabet edip canı acıyınca, firar ederek el-Akik denilen yere doğru kaçmaya başladı. Ancak, el-Mükeymin denilen yerde kendisine ulaşıldı. Kendisine ilk ulaşan da Abdullah b. Üneys oldu. O, elindeki ölmüş bir merkebin kaval kemiğiyle ona vura vura öldürdü. Daha sonra Abdullah b. Üneys Resulallahın huzuruna çıkarak durumu kendisine iletince, Resulallah , “Keşke onu bıraksaydınız da tövbe etseydi de, Allah da onun tövbesini belki kabul buyururdu.” dedi. Sonra da, “Ey Hezzal! Yetimine ne kötü davrandın. Eğer sen onu abanın ucuyla örtseydin, senin için daha hayırlı olurdu.” dedi. O da, “Ey Allahın Resulü! Bu işte kolaylığın olduğunu bilmiyordum.” dedi. Resulallah , daha sonra Maizin beraber olduğu kadını da çağırıp ona, “Haydi git!” diyerek kendisine bir şey sormadı. Halk Maiz hakkında çok konuşunca, Resulallah , “Maiz öyle bir tövbe etti ki, eğer ümmetimden (büyük) bir topluluk o tövbeyi etseydi, ancak onun tövbesine denk görebilirdim.” dedi.
899. Maiz b. Malik el-Eslemi
Müslüman olup, Resulallah ile arkadaşlık yapmıştır. Günaha bulaştıktan sonra pişmanlık duyarak Resulallaha gelen ve onun yanında bir evli olarak zina ettiğine ilişkin itirafta bulunan, bunun üzerine Resulallahın emriyle recmedilen kişidir. Resulallah , bu zat hakkında, “Maiz öyle bir tövbe etti ki, eğer ümmetimden büyük bir topluluk bu tövbeyi etseydi, ben ancak o zaman kafi görebilirdim.” buyurmuştur. Bize el-Fadl b. Dükeyn haber verdi; dedi ki: Bize İbn er-Rebi anlattı. O Alkame b. Mersedden, o Büreydeden, o da babasından Resulallahın şöyle dediğini rivayet etti: “Maiz için dua edin!”