Icl b. Lüceym b. Kab b. Ali b. Bekir b. Vail b. Kasıt b. Heneb b. Efsa b. Dumi b. Cedile b. Esed b. Rebia b. Nizar
847. Furat b. Hayyan b. Salebe
Furat b. Hayyan b. Salebe b. Abdüluzza b. Habib b. Hayye b. Rebia b. Sad b. Icl. Sehmoğullarının antlaşmalılarındandı. Mekkede oturmakta olup, Kureyş onu Ebu Süfyan b. Harbe ilk Bedir seferberine çıkacaklarını bildirmek üzere kendisine göndermişlerdi. Yol gittiğinden ve yolu iyi bildiğinden rehberlik yapardı. Hassan b. Sabiti şu sözleriyle rahatsız etmiştir: Eğer bizi doğru tur atmakta veya bizi aramaktayken Furat b. Hayyana rastlarsan, O ölecek olan birisi karşısında rehin olur (O, mutlaka hasmını öldürür). Safvan b. Ümeyye, Kureyşin ticaret kervanıyla Şama gittiğinde yanında Kureyşten olan bazılarına ait bir miktar ticaret eşyası bulunmaktaydı. Kendisiyle beraber aynı zamanda Kureyşten Abdullah b. Rebia ve Huveytıb b. Abdüluzza gibi kimseler de bulunmaktaydı. Nihayet Şama gelerek yanlarında bulunan ticaret eşyalarını satıp, karşılığında istedikleri şeyleri satın aldılar. Bu sırada onların rehberi, Furat b. Hayyan el-Icli idi. Onlara yolu saptırarak sahil yolunun dışında Iraka yakın bir yoldan götürdü. Onların dönüş haberi, Resulallaha ulaşınca, Zeyd b. Hariseyi 100 kişilik bir süvari birliğinin başında onlara gönderdi. Onlarla karşı karşıya gelerek kervanı ele geçirdiler. Halkın ileri gelenleri, kaçıp kurtuldukları halde, Furat b. Hayyan el-Icli ile beraber iki kişiyi de esir alarak onlarla beraber kervanı Resulallaha götürdüler. Resulallah o kervan eşyalarının beşte birini beytülmale aldı. O gün bu beşte biri 20.000 dirhem değerinde idi. Geri kalan eşyaları ise, seriyyeye katılan askerler arasında paylaştırdı. Furat b. Hayyan ise esir olarak getirildi. Daha önce de Bedirde yayan olarak kaçıp kurtulmuştu. O sırada halk ona oldukça öfkeliydi. O Resulallaha getirilince, daha önce kendisiyle Ebu Bekir arasında birbirlerine karşı iyilikleri vardı. Ebu Bekir kendisine, “Artık bu işe son vermenin zamanı gelmedi mi?” dedi. O da, “Eğer bu sefer de Muhammedden kurtulabilirsem, bir daha asla bu işe dönmeyeceğim.” dedi. Ebu Bekir de “O zaman Müslüman ol, bırakılırsın.” dedi. Furat da, “Ben alemlerin Rabbi olan Allaha teslim oldum.” dedi. Bunun üzerine Resulallah onu serbest bırakarak öldürtmedi. Furat, artık bundan sonra, Resulallah vefat edinceye kadar hep Müslümanlarla beraber gazalara katıldı. Daha sonra Kufeye giderek orada, Icloğulları arasında kendisine bir ev inşa etti. Bu güne kadar onun orada neslinden gelenler vardır. Bize Muhammed b. Ömer dedi ki: Furat b. Hayyan el-Iclinin kendisinde esir alındığı Zeyd b. Harisenin bu seriyyesi, Seriyyetül-Karade olarak adlandırılmıştır. Burası da Necidde er- Rebeze ile el-Gamre arasında yer alan bir mıntıkadır. Bu olay hicretten 28 ay sonra Cemaziyelahir ayında vuku bulmuştu.
848. Kays b. el-Muhassir
Kays b. el-Muhassirin nesebini bilmemekteyiz. Bu zat, Resulallahın Zeyd b. Harisenin komutasında Ümmü Kırfeye karşı gönderdiği seriyye içinde yer almıştı. O, Fatıma bt. Rebia b. Bedirdir. Kays b. el-Muhassir onu feci bir şekilde öldürmüştü, zira yaşlı bir kadın olduğu halde, onun her bir bacağını iki deve arasına bağlayarak öldürmüştü. Kays b. Muhassir, aynı zamanda Abdullah b. Mesadeyi ve en-Numan b. Mesade b. Hakeme b. Malik b. Bediri de öldürmüştü. Ümmü Kırfe seriyyesi, 6. yılın Ramazan ayında gerçekleşti.