722. Cübeyr b. Mutim
Cübeyr b. Mutim b. Adi b. Nevfel b. Abdümenaf. Annesi, Ümmü Cemil bt. Şube b. Abdullah b. Ebu Kays b. Abdüvüd b. Nasr b. Malik b. Hısl b. amir b. Lüeydir. Onun da annesi, Ümmü Habib bt. el-as b. Ümeyye b. Abdüşems b. Menaftır. Cübeyr b. Mutimin Çocukları: 1. Muhammed, 2. Ümmü Habib, 3. Ümmü Said: Bunların anneleri, Kuteyle bt. Amr b. el-Ezrak b. Kays b. en-Numan b. Madikerib b. İkeb b. Kinane b. Temim b. Üsame b. Malik b. Bekir b. Hubeyb b. Amr b. Ganm b. Tağlibdir. 4. Nafi b. Cübeyr, 5. Ebu Süleyman, 6. Said el-Asğar, 7. Abdurrahman el-Ekber: Bunların annesi, Ümmü Kıtal bt. Nafi b. Durayb b. Amr b. Nevfeldir. 8. Said el-Ekber: Annesi, Kavvale bt. el-Hakem b. Kuray b. Hakim b. Ümeyye b. Harise b. el-Evkastır ki, bu kadın Süleymoğullarındandır. 9. Abdurraman el-Asğar: Annesi, bir ümmü veleddir. 10. Ümmü Cübeyr bt. Cübeyr: Rebia kabilesinden olan bir kadındandır. 11. Muhammed el-Ekber b. el-Cübeyr: Annesi, Ümmü Huceyr bt. Hakim b. Ümeyye b. Harise b. el-Evkas olup, Beni Süleymdendir. 12. Remle bt. Cübeyr: Annesi, bir ümmü veleddir. Cübeyrin babası Mutim b. Adi ise, Kureyşin eşrafından idi. O Resulallaha diğer müşriklerin yaptığı işkencelerden uzak durmuştu. Resulallah , Bedir esirleri hakkında onunla ilgili olarak; “Eğer, Mutim b. Adi sağ olsaydı da, Bedir esirlerinin hepsinin bağışlanmasını isteseydi; ben, onların tümünü onun hatırı için bağışlardım.” demişti. Bunun nedeni ise; onun Resulallah katında önemli bir değerinin olmasıdır. Zira O, Taiften geldiği sırada onu güvencesine almış, Kureyşin Beni Haşime, “eş-Şib” yurdunda boykot uyguladıkları sırada, yazdıkları kararı içeren sayfanın (mukavelenin) hükümsüz olduğunda direnmiş, Resulallaha düşmanlık yapmaktan tamamen geri durmuş, diğerlerinin aksine, ne Resulallaha , ne de Müslümanlara hiçbir şekilde eziyet vermemişti. Ebu Talib, onu bir kasidesinde övmüştür. Mutim b. Adi Resulallahın hicretinden bir sene sonra Mekkede vefat etmiştir. Mekke halkının Mezarlığı olan el-Hacuna defedilmiştir. Vefat ettiği sırada, doksan küsur yaşındaydı. Kendisi “Ebu Vehb” olarak künyelendirilmişti. Hassan b. Sabit el-Ensari de mersiyesinde şöyle demiştir: Eğer bugün insanlardan birisinin şerefi kendisini ebedi bırakacak olsaydı, Bugün Mutimin şerefi kendisini kurtarırdı. Sen onlara (müşriklere) karşı Resulallaha güvence verdin; (Yeryüzünde) ihrama girip telbiye getirenler (Hac veya umre ibadetini yerine getirenler) olduğu sürece, onlar müşrikler, hep senin kölelerin olarak kalmaya devam edeceklerdir. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bize Hişam b. Umare anlattı. O, Osman b. Ebu Süleymandan, o Nafi b. Cübeyr b. Mutimden, o da babasından şöyle dediğini rivayet etti: Bedir esirleri hakkında görüşmek amacıyla Medineye Resulallaha gittim. İkindiden sonra, Mescitte Mescid-i Nebevide yere uzanmış ve yorgunluktan dolayı uyumuştum. Akşam namazı için kamet getirildi. Resulallahın kıraatiyle irkilerek ayağa kalktım. Resulallah , akşam namazında, Tur suresini okuyordu. Mescitten çıkıncaya kadar onun, kıraatini hep dinledim. O gün ilk defa İslamın sevgisi gönlüme girmişti. Bize Affan b. Müslim ile Yahya b. Abbad haber verdiler; dediler ki: Bize Şube anlattı. O da Sad b. İbrahimden şöyle dediğini rivayet etti: Bazı kardeşlerimden duydum ki; babam Cübeyr b. Mutimden şunu rivayet etti: Cübeyr, henüz Müslüman olmadan, Resulallaha giderek Bedir esirlerinin bağışlanmaları hakkında onunla görüştü. Cübeyr dedi ki: “Mescide girdiğimde, Resulallah , akşam namazını kıldırırken, et-Tur suresini okudu.” Affan, hadisinin devamında onun; “Kuranı işittiğimde kalbimden sanki bir parça koptu.” dediğini söyledi. Yahya b. Abbad ise onun; “Sanki kalbim yarıldı” dediğini söyledi. Bize Affan b. Müslim, Yahya b. Abbad ve Hişam Ebül-Velid et- Tayalisi haber verdiler; dediler ki: Bize Şube anlattı. O da en-Numan b. Salimden bir adamın şöyle dediğini rivayet etti: Ben, Cübeyr b. Mutimin şöyle dediğini duydum: “Ey Allahın Resulü! Bazı insanlar, Mekkede bizim için bir mükafat olmadığını iddia ediyorlar.” dedim. Resulallah da, “Siz tilkinin ininde de olsanız, sizin mükafatınız, size ulaşacaktır” dedi. Yahya b. Abbad hadisinin devamında dedi ki: Resulallah bana başını sallayarak, “Arkadaşlarım arasında münafıklar vardır.” dedi. Bize Muhammed b. Abdullah el-Esedi haber verdi; dedi ki: Bize Misar anlattı. O da Osman b. Abdullah b. Mevhebden şöyle dediğini rivayet etti: Cübeyr b. Mutim bir subaşına uğradı, kendisine bir farizayı sordular o da, “Ben bilmiyorum, lakin benimle bir adam gönderin, cevabını sorarak size onunla haber göndereyim.” dedi. Onlar da kendisiyle beraber bir adam gönderdiler. Ömere giderek durumu sordu. Ömer de; “Kim bir fakih olmak istiyorsa, Cübeyrin yaptığı gibi yapsın. Çünkü o, kendisine bilmediği bir şey sorulduğunda, “Allah bilir.” cevabını vermiştir.” dedi. Muhammed b. Ömer dedi ki: “Cübeyr b. Mutim, “Ebu Muhammed” olarak künyelendirilmişti. Mekkenin fethinden önce Müslüman oldu. Medineye yerleşerek oradaki evinde, Muaviye b. Ebu Süfyanın hilafeti döneminin ortalarına doğru vefat etti.”