415. Yasir b. amir b. Malik
Yasir b. amir b. Malik b. Kinane b. Kays b. el-Husayn b. el-Vezim b. Salebe b. Avf b. Harise b. amir el-Ekber ibn Yam b. Ans. Bu (son zat), Zeyd b. Malik b. Üded b. Yeşcüb b. Arib b. Zeyd b. Kehlan b. Sebe b. Yeşcüb b. Yarub b. Kahtandır. Yemen halkının başı Kahtana ulaşır. Malik b. Üdedoğulları ise Mezhicdendir. Yasir b. amir ve kardeşleri el-Haris ve Malik, Yemenden Mekkeye bir kardeşlerini aramak için geldiler. el-Haris ve Malik Yemene geri döndü. Yasir ise Mekkede kaldı ve Ebu Huzeyfe b. el-Muğire b. Abdullah b. Ömer b. Mahzum ile ittifak yaptı. Ebu Huzeyfe de onu, kendisine ait Sümeyye bt. Hayyat denilen bir cariye ile evlendirdi. (Bu cariye) ona Ammarı doğurdu. Ebu Huzeyfe ise onu azad etti. Yasir ve Ammar, Ebu Huzeyfe ile -onun ölmesine kadar- beraber olmaya devam ettiler. Allah, İslamı getirdi de, Yasir, Sümeyye, Ammar ve kardeşi Abdullah b. Yasir Müslüman oldu. Yasirin Ammar ve Abdullahtan daha büyük, Hureys denilen diğer bir oğlu daha oldu. Diloğulları Cahiliyede onu öldürdü. Yasir Müslüman olduğunda Mahzumoğulları onu tutup -dininden geri dönsün diye- işkence etmeye başladılar. Bize Müslim b. İbrahim ve Amr b. el-Heysem Ebu Katan haber verdiler; dediler ki: Bize el-Kasım b. el-Fadl anlattı; dedi ki: Bize Amr b. Mürre el-Cemeli anlattı. O Salim b. Ebül-Caddan, o Osman b. Affandan rivayet etti; (Osman) dedi ki: Ben ve Resulallah , -o benim elimi tuttuğu halde- el-Bathada birlikte yürümeye başladık. Nihayet Ammarın babası, Ammar ve annesine vardık. Onlara işkence ediliyordu. Yasir, (Bütün) zaman, böyle! dedi. Bunun üzerine Resulallah ona şöyle dedi: “Sabret! Ey Allahım! Yasir ailesine mağfiret et. Kuşkusuz sen (böyle) yaptın.” Bize el- Fadl b. Anbese el-Hazzaz el-Vasıti haber verdi, dedi ki: Bize Şube anlattı. O Ebu Bişrden, o Yusuf el-Mekkiden şunu rivayet etti: Peygamber , Ammar, Ammarın babası ve annesine uğradı. Onlara el-Bathada işkence ediliyordu. Şöyle dedi: “Sabredin ey Ammar ailesi! Zira sizin buluşma yeriniz Cennettir.”
416. el-Hakem b. Keysan
Mahzumoğullarının mevlasıdır. Abdullah b. Cahşın Nahlede vurduğu Kureyş kervanında olan el-Hakem esir edildi. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bana Ali b. Yezid anlattı. O babasından, o halasından, o annesi Kerime bt. el- Mikdaddan, o babası el-Mikdad b. Amrdan rivayet etti; (el-Mikdad) dedi ki: Ben, el-Hakem b. Keysanı esir ettim. Komutanımız onun boynunu vurmak istedi. Ben, Bırak onu Resulallaha götürürüz! dedim. (Sonra) gittik de Resulallah onu İslama davet etmeye koyuldu ve (sözü) uzattı. Bunun üzerine Ömer, Ya Resulallah! Ne için bununla konuşuyorsun? Vallahi bu sonsuza kadar Müslüman olmaz. Bırak beni onun boynunu vurayım ve o anası (barınağı) el-Haviyeye gitsin! dedi. Peygamber ise Ömer ile ilgilenmemeye başladı. Nihayet el-Hakem Müslüman oldu. Ömer şöyle dedi: Benim onun Müslüman olmuş olduğunu görmemin üzerinden çok geçmemişti ki, nihayet geçmiş şeyler ve gelecek şeyler beni aldı. Dedim ki Ben nasıl Peygamberin kendisinin benden daha iyi bildiği bir işini kabul etmem. Sonra da bununla ancak Allah ve Resulüne nasihat (hayırhahlık) istedim derim? Ömer şunu da dedi: O Müslüman oldu da, Müslümanlığı güzel oldu ve Allah için cihad etti. Nihayet Birü Maunede şehit olarak ve Resulallah kendisinden hoşnut olduğu halde öldürüldü ve cennetlere girdi. Muhammed b. Ömer dedi ki: Ve (yine) bana Muhammed b. Abdullah anlattı. O ez-Zühriden rivayet etti; (ez-Zühri) dedi ki: el-Hakem, Peki İslam nedir? dedi. O şöyle dedi: “Yalnız Allaha, ortağı olmayarak kulluk edersin ve Muhammedin onun kulu ve resulu olduğuna şehadet edersin.” O da, (Kuşkusuz) Müslüman oldum! dedi. Bunun üzerine Peygamber ashabına dönüp şöyle dedi: “Şayet onun hakkında daha önce size uyup onu öldürseydim, ateşe girerdi!”