[Ebu Seleme] İbn Abdülesed b. Hilal b. Abdullah b. Ömer b. Mahzum. Ebu Selemenin adı Abdullahdır. Annesi Berre bt. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf b. Kusaydır. Ebu Selemenin Çocukları: 1-Seleme 2-Ömer 3-Zeyneb 4-Dürre Bu dördünün annesi Ümmü Selemedir ki adı Hind bt. Ebu Ümeyye b. el-Muğire b. Abdullah b. Ömer b. Mahzumdur. Zeynebi, hicret için gittiği Habeşistan diyarında doğurmuştu. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bize Muhammed b. Salih, Yezid b. Rumanın şöyle dediğini haber verdi: Ebu Seleme b. Abdülesed, Allah Resulünün el-Erkam b. Ebül-Erkamın evine girip orada [İslama] davetinden önce Müslüman olmuştu. [Dediler ki:] Ebu Seleme, Habeşistana yapılan her iki hicrete de katılan Muhacirlerdendi ve eşi Ümmü Seleme bt. Ebu Ümeyye her iki hicrette de kendisiyle beraberdi. Bu konuda rivayetlerde ittifak vardır. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bize Mamer, ona da ez-Zühri, Ebu Ümame b. Sehl b. Huneyfin şöyle dediğini haber verdi: Allah Resulünün sahabelerinden hicret maksadıyla Medinede bize ilk gelen Ebu Seleme b. Abdüleseddir. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bana Amr b. Avfoğullarından asım b. Süveyd, Muhammed b. Umare b. Huzeyme b. Sabitin şöyle dediğini anlattı: Mekkeden Medineye hicrette bize ilk gelen kişi, Ebu Seleme b. Abdüleseddir. O Muharremin 10unda bize geldi. Allah Resulü ise Medineye Rebiülevvel ayının 12sinde geldi. İlk gelen Muhacirlerle -ki bunlar Amr b. Avfoğullarına konuk olmuşlardı- en son gelenler arasında iki ay vardı. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bize Ebu Bekir b. Abdullah b. Sebre, ona da Musa b. Meysere, Ebu Meymunenin şöyle dediğini haber verdi: Ümmü Selemeyi şunu söylerken duydum: Ebu Seleme Medineye hicret ettiği zaman Kubada Mübeşşir b. Abdülmünzire konuk oldu. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bana Musa b Muhammed b. İbrahim el-Haris et-Teymi, babasının şöyle dediğini anlattı: Allah Resulü , Ebu Seleme b. Abdülesed ile Sad b. Haysemeyi kardeş ilan etti. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bize Muhammed b. Abdullah, ez-Zühriden naklen Ubeydullah b. Abdullah b. Utbenin şöyle dediğini haber verdi: Allah Resulü Medinede evlerin [inşası için arsaları] tayin ve tahsis ettiği zaman Ebu Selemenin evinin yerini, Abdülaziz b. ez-Zühriyyun- oğullarının o günkü evinin yanı olarak belirledi. [O zaman] yanında [eşi] Ümmü Seleme vardı. Daha sonra onlar, onu satıp Kaboğullarının yanına taşındılar. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bize Amr b. Osman haber verdi; dedi ki: Bana Abdülmelik b. Ubeyd, Abdurrahman b. Said b. Yerbudan; o da Ömer b. Ebu Selemeden şunu nakletti: Ebu Seleme, Bedire ve Uhuda katıldı. Uhudda onu yaralayan kişi Ebu Üsame el-Cüşemi idi. Pazusuna uzun ve enli bir mızrak atmıştı. O yarayı iyileştirmek için bir ay bekledi. Görüldüğü kadarıyla o şifa buldu ve sabredemeyeceği kadar ağrılı iltihabına rağmen yara iyileşti. Bunun üzerine Allah Resulü onu, hicretin 15. senesinin başında Muharrem ayında Katandaki Esedoğullarına [karşı düzenlenen] bir seriyyeye gönderdi. Ebu Seleme on küsur gece ortalıkta gözükmedi. [Bu müddet geçtikten] sonra Medineye geldi. Yara onu sarstı ve [tekrar] rahatsızlandı. Sonra da Cemaziyelahir ayından üç gece geçmişken [yani Cemaziyelahir ayının üçüncü gününde] öldü. aliyedeki Ümeyye b. Zeydoğullarının kuyusu Yüseyreden [çıkarılan su ile cenazesi] yıkandı. Kubadan taşındığı zaman burada konaklıyordu. Kuyunun iki yüksek yeri arasında [cenazesi] yıkandı. Cahiliye döneminde bu kuyunun adı “el-Usre” idi; ama Allah Resulü ona “el-Yüseyre” adını vermişti. Ebu Selemenin cenazesi daha sonra Ümeyye b. Zeydoğullarının diyarından Medineye nakledildi ve orada defnedildi. Ömer b. Ebu Seleme dedi ki: Annem Ümmü Seleme dört ay geçinceye kadar iddet bekledi. Bize Yezid b. Harun haber verdi; dedi ki: Bize İbn Ebu Zib haber verdi. Yine bize Osman b. Ömer, Yunus b. Zeydden; bunların hepsi ez-Zühriden, o da Kabisa b. Züeybden haber verdi; dedi ki: Ebu Seleme b. Abdülesedin ölüm anı geldiğinde Peygamber ona geldi. Onunla kadınların arasını kapatan bir perde vardı. Kadınlar ağlıyorlardı. Bunun üzerine Allah Resulü şöyle buyurdu: “Ölü [öldükten sonra cenazesinin başına]getirilirve ailesinin söylediklerine amin! denir. Göz, ruh yukarıya yükseltildiği zaman onu [izlemek] için yukarıya dikilir.” Ebu Seleme ruhunu teslim ettiği zaman Peygamber iki elini açarak gözünün üzerine [sürmek suretiyle] onun gözlerini kapattı. Bize Veki b. el-Cerrah, el-Fadl b. Dükeyn ve Muhammed b. Abdullah el-Esedi, Süfyandan; o Halid el- Hazzadan, o Ebu Kılabeden, o da Kabisa b. Züeybden şunu nakletti: Allah Resulü , Ebu Seleme vefat ettiğinde onun gözlerini kapattı. Bize el-Fadl b. Dükeyn haber verdi; dedi ki: Bize İbrahim b. İsmail b. Mücemmi el-Ensari haber verdi; dedi ki: Bize İbn Şihab, Kabisa b. Züeybin kendisine şunu anlattığını haber verdi: Allah Resulü , Ebu Seleme vefat ettiğinde onun gözlerini kapattı. Bize Man b. İsa ile Muhammed b. İsmail b. Ebu Füdeyk haber verdiler; dediler ki: Bize İbn Ebu Zib, ona İbn Şihab, ona da Kabisa b. Züeybi dinleyen birisi şunu anlattı: Peygamber Ebu Seleme vefat ettiğinde onun gözlerini kapattı. Bize arim b. el-Fadl haber verdi; dedi ki: Bize Hammad b. Zeyd, ona da Eyyub, Ebu Kılabenin şöyle dediğini haber verdi: Peygamber hasta ziyareti kabilinden Ebu Seleme b. Abdülesede vardı. Onun oraya girmesiyle Ebu Selemenin ruh teslimi aynı ana denk geldi. Ebu Kılabe dedi ki: O esnada kadınlar [ağıt yakarak] söylendiler. Bunun üzerine Peygamber şöyle buyurdu: “Durun, kendinize beddua etmeyin! Sadecehayır ile dua edin. Zira melekler ölüyü -ya da ölünün ailesini dedi- getirirler. Getirilenler onların duasına amin! der. Onun için kendinize beddua etmeyin, hayırla dua edin.” Sonra Allah Resulü şöyle devam etti: “Ey Allahım! Onun kabrini genişlet ve aydınlat! Nurunu büyüt, günahını affet, derecesini hidayete erenlerin içinde yükselt! Ardından gelenler içinde [yad edilmesini nasip ederek] onu baki kalanlardan eyle! Ey alemlerin Rabbi! Bizi ve onu bağışla!” Sonra şöyle buyurdu: “Ruh çıktığı zaman göz onu takip eder. Onun, iki gözünü diktiğini görmediniz mi?”