Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bana el-Hakem b. el- Kasım anlattı. O da Ebül-Huveyristen rivayet etti: Resulallah vefatına neden olan hastalığına kadar bir rahatsızlığından şikayet ettiğinde mutlaka Allahtan afiyet isterdi. Bu hastalığında şifa dilemedi ve “Ey nefis! Sana ne oluyor her sığınağa koşuyorsun?” demeye başladı. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bana Eyyub b. Seyyar anlattı. O Cafer b. Muhammedden, o da babasından şöyle dediğini rivayet etti: Peygambere ölüm gelince bir kase su istedi. Yüzüne sürüp şöyle diyordu: “Allahım! Ölüm sıkıntılarına karşı bana, yardımcı ol.” Ravi dedi ki: “Ey Cebrail bana yaklaş! Ey Cebrail bana yaklaş.” dedi. Bunu üç kez tekrarladı. Bize Yunus b. Muhammed el-Müeddib haber verdi; dedi ki: Bize Leys b. Sad haber verdi. O İbnül-Hadidden, o Musa b. Sercisten, o el- Kasım b. Muhammedden, o da Ayşeden şöyle dediğini rivayet etti: Resulallah vefat ettiğinde yanında su dolu bir kase vardı. Elini kadehe batırıyor, sonra yüzünü suyla mesh ederek, “Allahım! Bana ölüm sekeratına karşı yardım et.” diyordu. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bana Ömer b. Muhammed b. Ömer haber verdi. O da babasından şöyle dediğini rivayet etti: Resulallah vefat ettiğinde yanında su dolu bir kadeh vardı. Elini ıslatıp sonra yüzüne sürüyor ve “Allahım! Bana ölüm sekeratına karşı yardım et.” diyordu. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bana Mamer haber verdi. O ez-Zühriden, o Ubeydullah b. Abdullah b. Utbeden, o da İbn Abbas ve Ayşeden şöyle dediklerini rivayet etti: Resulallahın vefatı yaklaşınca çizgili bir örtüyü çekiyor ve yüzünü kapatıyordu. Sıkıldığında da onu yüzünden çekiyor ve “Allah Yahudi ve hristiyanlara lanet etsin! Kendi peygamberlerinin kabirlerini mescit edindiler.” diyordu.