"Enter"a basıp içeriğe geçin
Filter by Kategoriler
Kuran-ı Kerim
Hadisler ve İslam Tarihi
Alevilik
İncil
Tevrat
Avesta
Mitoloji
Diğer Kitaplar

Resulallahın, Hastalığı Sırasında Ebu Bekire Sözleri

Bize Ahmed b. Abdullah b. Yunus haber verdi; dedi ki: Bize Ebu Bekir b. Ayyaş haber verdi. O Ebül-Mühellebden, o Ubeydullah b. Zahrdan, o Ali b. Yezidden, o el-Kasımdan, o Ebu Ümameden, o da Kab b. Malikten şöyle dediğini rivayet etti: Peygamberinizle en yeni ahdim, vefatından beş gün evvel ellerini hareket ettirerek şöyle dediğini duymamdır: “Benden önce gelmiş hiçbir peygamber yoktur ki kendi ümmetinden bir dostu (Halil) olmasın. Bilmiş olunuz ki benim dostum da Ebu Bekirdir. Allah, İbrahimi dost (Halil) edindiği gibi beni de dost (Halil) edinmiştir.” Bize Musa b. Davud haber verdi; dedi ki: Bize Nafi b. Ömer el- Cumahi haber verdi. O İbn Ebu Müleykeden şöyle dediğini rivayet etti: Resulallah vefatına sebep olan hastalığında “Bana Ebu Bekiri çağırın.” dedi. Ayşe ona, “Babamı ağlama tutar. İstersen İbnül-Hattabı çağıralım.” dedi. Peygamber, “Bana Ebu Bekiri çağırın.” dedi. Ayşe ona, “Ebu Bekir yufka yüreklidir. Dilersen İbnül-Hattabı çağıralım.” dedi. Resulallah “Sizler Yusuf un kadın arkadaşlarısınız! Bana Ebu Bekiri ve Ebu Bekirin görevine göz diken veya temenni eden olmasın diye yazı yazması için oğlunu çağırın.” dedi; sonra ekledi: “Allah da bunu kabul etmez, müminler de! Allah da bunu kabul etmez, müminler de!” dedi. Ayşe, “Allah da bunu kabul etmedi, müminler de! Allah da bunu kabul etmedi müminler de!” dedi. Bize Musa b. Davud haber verdi. O Nafi b. Ömerden, o da Muhammed b. el-Münkedirden haber verdi, dedi ki: Resulallah vefatına neden olan hastalığı sırasında, “Bana Ebu Bekiri çağırın.” dedi. Ona İbnül-Hattabı çağırdılar. Bu arada bayıldı. Sonra ayılınca, “Bana Ebu Bekiri çağırın.” dedi. Ona İbnül-Hattabı çağırınca Resulallah “Sizler Yusuf un kadın arkadaşlarısınız!” dedi. Sonradan Ayşe ye “Emrettiği gibi neden Peygambere babanı çağırmadın?” diye sordular. “İnsanların babamın sesini duyduklarında Peygambere ne kötü haleftir! diyeceklerini düşündüm. Bunu Ömer için söylemeleri babam için söylemelerinden daha iyiydi.” dedi. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bana Süleyman b. Bilal haber verdi. O Yahya b. Saidden, o el-Kasım b. Muhammedden, o da Ayşeden rivayet etti. Ayrıca Muhammed b. Ömer dedi ki: Bize Hişam b. Umare haber verdi. O İsmail b. Ebu Hukeymden, o el-Kasım b. Muhammedden, o da Ayşeden rivayet etti. Yine bize Muhammed b. Abdullah haber verdi. O ez-Zühriden, o Urveden, o da Ayşeden rivayet etti. Ayrıca bize el-Hakem b. el- Kasım haber verdi. O Afif b. Amrdan, o Ubeydullah b. Abdullah b. Utbeden, o da Ayşeden rivayet etti: Hadisleri birbirlerine karıştı. Ayşe dedi ki: Resulallahın hastalığı, Meymunenin evinde başladı. Aynı gün çıkıp evime geldi. Ben ona, “Vay başıma gelene!” dedim. Peygamber, “Eğer ben hayattayken ölürsen, bağışlanmanı dilerim, senin için dua ederim, seni kefenleyip defnederim.” dedi. Ayşe, “Vah bana! Vallahi sen benim ölümümü istiyorsun. Eğer ben ölürsem, sen, o günün akşamı hanımlarından biriyle gerdeğe girersin.” dedi. Resulallah “Asıl benim vay başıma gelene! İsterim (veya arzu ederim) ki babana ve kardeşine haber göndereyim de vasiyetimi yazdırıp, işimi bitireyim. Ondan sonra (emaret) işinde gözü olan kalmasın, söz söyleyen olmasın ve temenni eden bulunmasın.” dedi. Sonra, “Kesinlikle hayır! Allah kabul etmez, müminler de reddeder. (veya Allah reddeder, müminler de kabul etmez.).” dedi. Bazı ravilerin hadislerinde (Peygamber) “Allah, Ebu Bekirin dışında bir kimseyi kabul etmez.” dedi. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi. O es-Sevriden, o İsmail b. Müslimden, o el-Hasandan şöyle dediğini rivayet etti: Ebu Bekir, “Ya Resulallah! Rüyada gördüm ki, sanki üzerimde hibere türü iki elbise vardı. Ben ise insanların pisliğine basarak yürüyordum. Göğsümde ise iki damga izi vardı.” dedi. Resulallah ona, “Damganın anlamı iki yıl halifelik yapacaksın. Çizgili giysi ise çocuklarından gelen sevinçtir. Pislik ise insanların sana yapacakları eziyettir.” buyurdu. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi. O İbrahim b. Saddan, o babasından, o Muhammed b. Cübeyrden şöyle dediğini rivayet etti: Adamın biri Resulallahın yanına gelerek onunla bir konuda görüştü. (Konuşma sırasında) Resulallaha , “Ya gelip seni bulamazsam?” diye sordu. Resulallah ona, “Ebu Bekirin yanına gel!” dedi. Muhammed b. Ömer, “Yani ölümden sonra demek istiyor.” dedi. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi. O Muhammed b. Amr el- Ensariden rivayet etti; dedi ki: asım b. Ömer b. Katadenin şöyle dediğini işittim: Resulallah bir adamdan borca bir deve satın aldı. Adam, (Resulallahın ölümünü kastederek) “Ey Allahın Resulü! Ya gelip seni bulamazsam?” dedi. Resulallah ona, “Ebu Bekirin yanına gel.” dedi. Adam, (Ebu Bekirin ölümünü kastederek) “Ya gelir, Ebu Bekiri de bulamazsam?” dedi. Resulallah adama, “Ömerin yanına gel.” dedi. Adam “Ya gelir, Ömeri de bulamazsam?” deyince Resulallah ona, “Ömer öldükten sonra ölebilirsen sen de öl!” dedi.