Resulallahın hicretinin 6. yılında, Şevval ayında Abdullah b. Revaha bir seriyyenin başında Hayberdeki Yahudi Üseyr b. Zarimin üzerine gönderildi. [Dediler ki:] Ebu Rafi Selam b. Ebül-Hukayk öldürülünce Yahudiler başlarına Üseyr b. Zarimi seçtiler. Üseyr b. Zarim Gatafan ve diğer Araplar arasında dolaşarak Peygambere karşı savaşmak için adam toplamaya başladı. Onun yaptıklarının haberi Peygambere ulaştı. Bunun üzerine Resulallah Ramazan ayında neler yaptığını ve durumunu öğrenmek için Abdullah b. Revahayı üç kişiyle birlikte gizlice gönderdi. Geri dönüp Peygambere durumu bildirdiler. Bunun üzerine Resulallah insanları savaşa hazırlanmaları için davet etti. Otuz kişi gönüllü çıktı. Başlarına Abdullah b. Revahayı görevlendirdi ve yola koyuldular ve Üseyrin yanına geldiler. Ona “Sana niçin geldiğimizi sunana kadar senden güven içinde olduğumuza dair söz istiyoruz.” dediler. Üseyr, “Evet! Ben de sizden aynı sözü istiyorum.” dedi. Ona, “Tamam!” dediler. Ardından eklediler: “Resulallah bizi sana gönderdi. Onunla görüşmeni istiyor. Seni Haybere yetkili kılmak ve sana iyilikte bulunmak arzusundadır.” dediler. Buna hırslı göründü ve otuz Yahudiyle beraber çıktı. Her bir Yahudinin terkisinde bir Müslüman vardı. Karkaratü Sibara vardığımızda Üseyr pişman oldu. Gönderilen birliğin içinde olan Abdullah b. Üneys dedi ki: Üseyr elini kılıcıma attı. Farkına vardım ve devemi ileri sürerek ona, “Ey Allahın düşmanı! İhanet mi ediyorsun?” dedim. Bunu iki kez yaptı. Sonra devemden indim ve toplulukta yürüdüm. Öyle bir an geldi ki Üseyr tek kaldı. Kılıçla onu vurdum bacağını ve baldırını kestim. Devesinden düştü. Elinde muşta vardı. Beni başımın ön tarafından yaraladı. Sonra arkadaşlarına yöneldik ve bir kişi hariç hepsini öldürdük. O bizi bayağı yordu. Sonra Peygambere geldik ve ona yaptıklarımızı anlattık. Bize, “Allah sizi zalim kavimin elinden kurtarmış.” dedi.