Resulallahın hicretinin 6. yılında, Ramazan ayında Abdullah b. Atik bir seriye ile, Hayberdeki Ebu Rafi Selam b. Ebül-Hukayk en-Nadariye gönderildi. [Dediler ki:] Ebu Rafi b. Ebül-Hukayk, Gatafan ve etrafındaki müşrik Araplardan adamlar toplamıştı. Peygambere karşı savaşmak için büyük törenler düzenledi. İşte bunun üzerine Resulallah onu cezalandırmak üzere, Abdullah b. Atik, Abdullah b. Üneys, Ebu Katade, el-Esved b. Huzai ve Mesud b. Sinanı ona karşı gönderderek onu öldürmelerini emretti. Hemen Haybere gittiler ve gizlendiler. Ortalık sakinleşince evinin önündeki merdivenleri tırmanıp önlerine de Abdullah b. Atiki sürdüler; çünkü İbraniceyi biliyordu. Kapıyı çaldı ve “Ebu Rafie bir hediye getirdim.” dedi. Hanımı kapıyı açtı, silahları görünce bağırmak istedi. Ona kılıçla “Sus!” diye işaret ettiler; sustu. Yanına girdiler. Onu ancak beyazlığıyla tanıyabildiler. Sanki bir Kıbti idi. Kılıçlarını üzerine doğrulttular. İbn Üneys dedi ki: Ben gece körüydüm; karanlıkta gözlerim iyi görmüyordu. Kılıcımla karnına dayandım; nihayet yataktan geçiş hışırtısını duydum. Anladım ki adam öldü. Sonra [ölmemiş olabilir diye] arkadaşlarım hep birlikte o an vurmaya başladılar. Ardından arkadaşlarım indi. Hanımı bağırdı, hane halkı bağırmaya başladılar. Arkadaşlarım Hayberin bazı tenha yerlerinde gizlendiler. el-Haris Ebu Zeynep 3.000 kişilik bir kuvvetle peşlerine düştü. Ateşler yakarak onları aradılar. Ancak onları bulamadılar. el-Haris ve arkadaşları geri döndüler. Arkadaşlarım iki gün gizlenmişlerdi. Ortalık sakinleşince Medineye geri döndüler. Her biri onu öldürenin kendisi olduğunu söylüyordu. Resulallahın yanına geldiler onlara: “Yüzünüz aydın olsun!” dedi. Onlar “Senin de yüzün aydın olsun ey Allahın Resulü!” dediler. Sonra yaptıklarını anlattılar. Kılıçlarını alıp baktı yemek kalıntıları Abdullah b. Üneysin kılıcında bulunuyordu. “Onu öldüren budur.” dedi.