Sonra Resulallahın hicretinin 17. ayında, Receb ayının başında, Abdullah b. Cahş el-Esedinin “Nahle”ye yaptığı seriyye gelir. Allah Resulü , onu her iki kişinin bir deveye bindiği Muhacirlerden oluşan, on iki kişinin başında Batnu Nahleye, gönderildiği seriyyedir. Batnu Nahle, İbn amirin Mekke yakınında bulunan bir bahçesidir. Resulallah onu Kureyş kervanını gözetlemekle görevlendirmişti. Kervan onları görünce ürktü ve onların davranışlarından şüphelendiler. Bunun üzerine kervandakiler ürkmesinler diye, Ukkaşe b. Mihsan el-Esedi kendi saçlarını, amir b. Rebiaya kazıttı. Kervandakiler, saçların kazıtıldığını görünce rahatladılar ve “Bunlardan zarar gelmez, bunlar umrecidirler.” diyerek bineklerini meraya saldılar ve yemekler pişirdiler. Kervandakiler o günün haram aylardan olup olmadığı hususunda şüpheye düştüler. Sonra cesaretle onlarla savaştılar. Vakıd b. Abdullah et-Temimi Müslümanların başına geçti ve amir b. el-Hadramiyi attığı bir okla öldürdü. Müslümanlar şiddetli bir saldırıda bulundular ve Osman b. Abdullah b. el-Muğire ile el-Hakem b. Keysanı esir aldılar. Nevfel b. Abdullah b. el-Muğire ise müşrikleri çaresiz bıraktı. Böylece Müslümanlar kervana el koydular. Kervan, Taif ten getirdikleri içki, deri ve kuru üzüm yüklüydü. Kervandaki malların tamamını Peygambere getirdiler. Resulallah ganimeti dağıtmayıp beklettirdi ve iki esiri de hapsetti. el-Hakem b. Keysanı esir eden el-Mikdad b. Amr idi. Resulallah , onu İslama davet etti. O da Müslüman oldu ve Biru Maunede şehit oldu. Sad b. Ebu Vakkas, bu seriyyede Utbe b. Gazvan ile aynı devenin terkisine bindiği arkadaşıydı. Develeri, Beni Süleyme ait Maden tarafında Bahran denilen yerde kaybolmuştu. Develerini iki gün aradılar; seriyyeye birlikte çıktıkları arkadaşları ise Nahleye doğru ilerlemişlerdi. Bu nedenle Sad ve Utbe bu gazveye katılamamışlar ve arkadaşlarından birkaç gün sonra Medineye geri dönmüşlerdi. Resulallahın Abdullah b. Cahşın Nahleden geri döndüğünde getirdiği ganimetten humusu (beşte bir) ayrıp geri kalan ganimetleri arkadaşlarına arasında bölüştürdüğü de söylenir. Bunun, İslamda ilk humus taksimi olduğu söylenir. Yine Resulallahın bu ganimetleri beklettiği, Bedir gazvesinden döndükten sonra onları Bedir ganimetleriyle birlikte paylaştırdığı ve herkese kendi payına düşeni verdiği de söylenir. Bu seriyyede Abdullah b. Cahş Emirül-Müminin diye adlandırılmıştır.