Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bana Muhammed b. Abdullah anlattı. O ez-Zühriden, o da Ubeydullah b. Abdullah b. Utbeden rivayet etti. Bize ayrıca Hişam b. Muhammed el-Kelbi haber verdi; dedi ki: Bize Abdullah b. Yezid b. Ravh b. Zenbağ el-Cüzami haber verdi. O da babasından rivayet etti; dediler ki: Resulallahın Tebukten dönüşü sırasında Dariler heyeti ona geldi. Onlar on kişiydiler. İçlerinde Temim ve Nuaym da vardı. Bu ikisi Evs b. Harice b. Sevad b. Cezime b. Derra b. Adi b. ed-Dar b. Hani b. Habib b. Nümare b. Lahmın çocuklarıydı. İçlerinde ayrıca Yezid b. Kays b. Harice ve el-Fakih b. en-Numan b. Cebele b. Saffare de vardı. [el-Vakıdi, “Saffare” dedi; Hişam ise, “Saffar b. Rebia b. Derra b. Adi b. ed-Dar” dedi.] İçlerinde ayrıca Cebele b. Malik b. Saffare, Zerin, yani Abdullah b. Rezin b. İmmit b. Rebia b. Derraın çocukları Ebu Hind ve et-Tayyib de vardı. Ayrıca Hani b. Habib ve Malik b. Sevad b. Cezimenin çocukları Aziz ve Mürre de aralarındaydı. Hepsi Müslüman oldular. Resulallah et-Tayyibe “Abdullah”, Azize de “Abdurrahman” ismini koydu. Hani b. Habib Resulallaha bir içki tulumu, birkaç at ve altın yaldızlı kubbemsi bir çadır hediye etti. Resulallah atları ve kubbemsi çadırı kabul etti ve onları Abbas b. Abdülmuttalibe verdi. Abbas, “Bunları ne yapayım?” dedi. Resulallah, “Altınlarını söker, hanımlarına zinet yapar ya da infak edersin, sonra atlas kısmını satar, parasını alırsın.” dedi. Abbas onu Yahudi bir adama 8.000 dirheme sattı. Temim, “Ya Resulallah! Rum bir komşumuz var, iki köyleri vardır. Köylerden birine Hibra, diğerine Beyt Aynun denilir. Eğer Allah Şamın fethini sana müyesser kılarsa onları bana hibe et.” dedi. Resulallah, “Onlar senin olsun.” dedi. Ebu Bekir halife olunca köyleri ona verdi ve ona bir de belge yazdı. Resulallah vefat edinceye kadar Dariler heyeti Medinede kaldı. Resulallah kendilerine 100 yük verilmesini vasiyet etti.