Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bize Abdullah b. Abdurrahman el-Cumahi haber verdi. O ez-Zühriden, o Urveden o da Ayşeden (r) rivayet etti. [Dedi ki:] Bize Ubeydullah b. Ömer haber verdi. O Nafiden, o da İbn Ömerden rivayet etti. [Dedi ki:] Bize Abdülaziz b. Muhammed haber verdi. O Rubeyh b. Abdurrahman b. Ebu Said el-Hudriden, o babasından, o da dedesinden rivayet etti; dediler ki: Ramazan ayında oruç tutmanın farziyeti, kıblenin çevrilmesinden bir ay, Resulallahın hicretinden on sekiz ay sonra Şaban ayında nazil oldu. Resulallah bu yılda fıtır sadakasını da emretti. Fıtır sadakası, mallarda zekatın farz edilmesinden önceydi. Fıtır sadakası, küçük, büyük, hür veya köle, kadın ya da erkek herkes için hurmadan, arpadan veya kuru üzümden bir sa (3300 gr) kadardı. Buğdaydan da iki avuçtu. Resulallah , fıtır (bayram) gününden iki gün önce konuşma yapar, namaz (bayram namazı) için Mescide gelmeden önce fıtır sadakasının çıkarılmasını emreder ve “Onları, yani miskinleri, bugün dolaşmaktan müstağni kılın.” derdi. Resulallah , bayram namazından dönünce fıtır sadakasını paylaştırırdı. Resulallah bayram namazını, fıtır günü hutbeden önce Mescidte kılardı. Ayrıca kurban günü de bayram namazını kılar ve kurban kesilmesini emrederdi. Resulallah Medinede on yıl kaldı. Her yıl kurban keserdi. Bize Abdullah b. Nümeyr haber verdi. O Haccactan, o da Nafiden rivayet etti; dedi ki: İbn Ömere kurban soruldu; dedi ki: “Resulallah Medinede on yıl kaldı; kurbanı terk etmedi.” Sonra söz Muhammed b. Ömerin ilk hadisine geldi; dediler ki: Resulallah iki bayram namazını ezansız ve ikametsiz olarak hutbeden önce kılardı. Ayrıca üzerine dayanması için önünde demirden bir mızrak bulundururdu. Bu mızrak Zübeyr b. el-Avvama aitti. Kendisi onu Habeşistandan getirmiş; Resulallah da mızrağı ondan almıştı. Bize Hammad b. Halid el-Hayyat haber verdi. O el-Ömeriden, o Nafiden, o İbn Ömerden, o da Resulallahtan rivayet etti: İbn Ömer, ona dayanması amacıyla bayram günü Resulallah için bir mızrak taşıdığını söyledi. Sonra söz Muhammed b. Ömerin hadisine döndü; dediler ki: Resulallah kurban kesmek istediği zaman iki tane semiz, aklı-karalı (siyahlı beyazlı) ve boynuzlu koç alırdı. Bayram namazını kılıp hutbeyi de okuduktan sonra, Mescidte iken o koçlardan birisi getirilir, Resulallah onu kendi eliyle ve bıçakla keserdi. Sonra, “Allahım bu kurban, tevhid ile sana şehadet eden ve benim tebliğime şahitlik yapan bütün ümmetim içindir.” diye dua ederdi. Sonra diğeri getirilirdi. Onu da kendisi için, yine eliyle keser ve “Bu da Muhammed ve al-i Muhammed içindir.” diye dua ederdi. Kendisi ve ailesi bundan yer ve fakirlere yedirirdi. Resulallah kurbanı Muaviyenin evine yakın bir yerde, sokağın kenarında keserdi. Muhammed b. Ömer dedi ki: Medinedeki imamlar da böyle yapardı.