Vehb bin Münebbih şöyle anlattı: Musa , bir gün bir iş için çıkmıştı. Bir grup melaike gördü. Onları tanıdı. Yanlarına yaklaşarak durdu. Gördü ki, benzeri görülmemiş, çok güzel bir kabir kazıyorlar. Yeşillikte, açıklıkta, parlaklıkta, güzellikte öyle bir yer hiç görmemiş idi. Onlara; “Bu kabri kimin için kazıyorsunuz?” dedi Melekler; “Salih ve Rabbi katında kerim olan bir kul için kazıyoruz” dediler. Musa ; “O kul Allah katında, herhalde çok yüce bir yere sahiptir. Zira bu güne kadar böyle güzel bir kabir görmedim” buyurdu. Melekler; “Ey Allahın peygamberi! Senin için olmasını ister miydin?” dediler. “Evet, isterdim” dedi. “Öyleyse, haberin olsun, bu kabri senin için hazırlıyoruz” dediler. Musa vefatının geldiğini anladı.
Bu sırada Cebrail gelerek, yanında durdu. Elinde Cennet elmalarından bir elma vardı. Musa, o elmayı kokladı. Kokusunun lezzeti ile adeta kendinden geçti. Bu sırada Azrail ruhunu kabzeyledi. Musa, Allaha kavuşmak şevkiyle canını canana, yani ruhunu Hak tealaya teslim eyledi.
Kati, kesin olmamakla beraber, Musa ın nerede vefat ettiği ve kabr-i şerifinin nerede olduğu hususunda muhtelif rivayetler vardır.
Peygamber efendimiz, miraca gittiğinde, Musanın kabrinin yanından geçtiğini, kabrinde namaz kılıyor gördüğünü haber vermiştir. alimler bundan, Musanın kabr-i şerifinin Kudüs civarında bir yerde bulunduğunu söylemişlerdir.
Bazı kısas kitaplarında diyor ki: “Allah Musa a, Nebu Dağına gitmesini, oradan, Erd-ı Mukaddese bakmasını, emretti. Musa emredileni yaptı. Oraya çıktı. Gidip içine giremeyeceği mukaddes yerleri oradan seyretti. Sonra orada vefat etti. Orada defnedildi. Defnedildiği yer, hafif kumsal, kırmızı bir kum tepeciği gibi bir yerdi.”
Musa ın nerede kaç yaşında vefat ettiği hususunda çeşitli rivayetler varsa da, ekseri rivayetlerde 120 yaşında vefat ettiği bildirilmiştir.