ad-ı ula, ilk ad kavmi demektir. ad-ı uhra ise sonraki ad kavmi demektir. Bunların kimler oldukları hakkında çeşitli rivayetler varsa da, meşhur olan rivayetlere göre, birinci ad kavmi, Hudun zamanında bulunup, ona iman etmeyerek helak olanlardır. Necm suresinin 50. ayet-i kerimesinde; “O, ilk ad kavmini helak etti” buyruldu.
Bu kavme ilk ad kavmi buyrulması, Nuhdan sonra ilk helak olan kavim olması sebebiyledir.
Katadenin bildirdiğine göre İrem, bir ad kavmidir. Onlara, zat-ül-Imad (direkler sahibi) denirdi.
Kuran-ı kerimde, Hud ile ad kavmi arasında vaki olduğu zikredilen hadiseler hep bu ad-ı ulaya (birinci ada) aittir. ad-ı ulanın helak olmasından sonra, geride kalanlardan çoğalanlara da ad-ı uhra (sonraki ad kavmi) denilmiştir. ad-ı ula, ad-ı uhra ve İrem hakkında daha değişik rivayetler de bildirilmiştir.