Beit Shammai der ki: Hatalı bir şekilde yapılan kutsama , yine de mülkü kutsanmış kılar ve Beit Hillel kutsanmış olmadığını söyler. Nasıl yani; hatalı bir kutsama eylemi olarak ne kabul edilir? Eğer biri şöyle derse: Evimden ilk çıkan siyah bir boğa kutsanmıştır ve ilk çıkan beyaz bir boğa, Beit Shammai kutsanmış olduğunu söyler ve Beit Hillel kutsanmış olmadığını söyler .
Benzer şekilde, eğer biri şöyle derse: Elimden ilk çıkan altın dinar kutsanmıştır ve cebine bir gümüş dinar çıktığında, Beit Shammai kutsanmıştır der ve Beit Hillel kutsanmamıştır der . Benzer şekilde, eğer biri şöyle derse: Mahzene girdiğimde elime ilk çıkan bir fıçı şarap kutsanmıştır ve onun yerine elinde bir fıçı yağ çıktı , Beit Shammai kutsanmıştır der ve Beit Hillel kutsanmamıştır der .
Naziritlik yemini eden, sonra yemininden pişman olan ve şarap içme yasağına uymayı bırakan ve daha sonra bir halakhic otoritesinden yeminini bozmasını isteyen ve otoritenin yeminine bağlı olduğuna karar verip yeminini bozmak için bir neden bulamayan bir kişiyle ilgili olarak , yeminini bozmuş gibi davrandığı günler de dahil olmak üzere , yemin ettiği zamandan itibaren naziritlik süresini sayar . Bir halakhic otoritesinden yeminini bozmasını istediği ve otoritenin yeminini bozduğu bir durumda , bir nazirit kurbanı olarak ayrılmış bir hayvanı varsa , dışarı çıkıp sürü arasında otlayacaktır . Bu halakha temelinde ve önceki mişnadaki tartışmalarına devam ederek, Beit Hillel Beit Shammaiye şöyle dedi : Bu davayla ilgili olarak bunun hatalı bir kutsama eylemi olduğunu kabul etmiyor musun , ancak halakha, hayvanın dışarı çıkıp sürü arasında otlaması gerektiğidir ? Bu, sizin de hatalı bir takdis etme eyleminin etkili olmayacağı ilkesini kabul ettiğinizi gösterir. Beit Shammai , Beit Hillele şöyle dedi : Hayvan ondalığını sürüsünden ayıran, yani hayvanlarını önünden tek sıra geçiren ve her onda birini ondalık olarak takdis eden biri hakkında, eğer hata yapıp dokuzuncu hayvana Onuncu; onuncuya Dokuzuncu; on birinciye Onuncu derse, her birinin takdis edildiğini kabul etmiyor musun ? Bu, hatalı bir takdis etme eyleminin etkili olduğunu kanıtlar. Beit Hillel onlara şöyle dedi: Onu takdis eden asa değildir . Asanın dokunuşu hayvanı takdis etmez, aynı şekilde yanlışlıkla Onuncu demesi de hayvanı takdis etmez. Tüm hatalar ondalığın kutsanmasına neden olmaz ve kanıt şudur: Peki, hata yapmış ve asayı sekizinciye veya on ikinciye koymuş ve onları “Onuncu” olarak etiketlemiş olsaydı halakha ne olurdu ? Belki de önemli bir şey yapmış olduğu öne sürülebilir mi ? Halakha, sekizinci veya on ikinci hayvanın ondalık olarak kutsanamayacağıdır. Aksine, dokuzuncu veya on birinci hayvan neden kutsanmıştır? Bu halakhanın belirli bir nedeni vardır , çünkü onuncuyu kutsayan aynı ayet dokuzuncu ve on birinciyi de kutsamıştır. Kutsamanın bu iki hayvanla ilgili olarak geçerli olduğu bir Tevrat fermanıdır. Bu nedenle, bu durumdan hatalı bir kutsama eyleminin geçerli olduğu sonucuna varılamaz.
Naziritlik yemini eden ve naziritlik adağı için ayırdığı hayvanını getirmeye giden ve çalındığını fark eden ve ek bir hayvanı ayırma ihtiyacı nedeniyle yeminini ettiğine pişman olan bir kişiyle ilgili olarak , hayvanı çalınmadan önce naziritlik yemini ettiyse, daha sonraki bir olay sonucu yemin bozulamayacağı için o bir nazirittir. Ancak hayvanı çalındıktan sonra naziritlik yemini ettiyse, nazirit değildir, çünkü sahip olmadığı bir hayvana güvendiği için yemininin baştan itibaren hatayla yapıldığı geriye dönük olarak belirlenir. Ve bu , Naḥum the Medenin yeminden önce meydana gelen bir olay ile daha sonra meydana gelen bir olay arasında ayrım yapmadığında yaptığı hataydı . Söz konusu olay şöyledir: Nazirler , adaklarını sunmak için sürgünden çıktıklarında Tapınağın yıkılmış olduğunu gördüklerinde, Medli Nahum onlara şöyle dedi: Tapınağın yıkılacağını bilseydiniz , Nazirlik yemini eder miydiniz? Ona şöyle dediler: Elbette hayır, çünkü bu durumda Nazirlik için bir çare yoktur. Ve Medli Nahum yemini onlar için bozdu . Ve konu Hahamların önüne geldiğinde, şöyle dediler: Bu karar yanlıştır. Aksine, sürgündeki bu Nazirler gibi, Tapınak yıkılmadan önce Nazirlik yemini eden kişi bir Nazirdir, çünkü yeminini ettiği sırada hiçbir hata yapmamıştır ve yeni bir duruma dayanarak yeminini bozamaz. Ancak, Tapınak yıkıldıktan sonra yeminini eden kişi, hatalı bir varsayıma dayanarak yemin ettiği için Nazir değildir .
Yolda yürüyen insanlar varsa ve onlara yaklaşan bir kişi varsa ve yürüyenlerden biri demişse ki: Eğer yanımıza yaklaşan kişi filan ise ben de bir naziritim . Ve onlardan bir diğeri demiş ki: Eğer bu filan değilse ben de bir naziritim . Grubun üçüncü bir üyesi demiş ki: Eğer ikinizden biri nazirit ise ben de bir naziritim . Ve dördüncüsü demiş ki: Eğer ikiniz de nazirit değilseniz ben de bir naziritim. Ve bir diğeri de eklemiş ki: Eğer ikiniz de nazirit iseniz ben de bir naziritim . Son olarak, son kişi demiş ki: Eğer benden önce konuşanların hepsi nazirit ise ben de bir naziritim . Beit Shammai demiş ki , hepsi nazirittir. Çünkü, ben naziritim diyerek, ifadeleri yanlış çıksa bile, naziritliği kendilerine kabul etmiş olurlar. Beit Shammai, hata sonucu edilen bir naziritlik yemininin geçerli bir naziritlik yemini olarak kabul edildiğini savunur. Ve Beit Hillel der ki: Sadece ifadesi yerine getirilmeyen kişi nazirittir. Ve Haham Tarfon der ki: İfadeleri doğru olanlar dahil , onlardan hiçbiri nazirit değildir . Haham Tarfon, bir naziritlik yemininin, hiçbir belirsizlik belirtisi olmadan açık bir şekilde telaffuz edilmesi gerektiğini savunur. Bu durumda, hiçbiri kendilerine doğru gelen kişinin kimliğini kesin olarak bilmiyordu ve bu nedenle yeminleri sırasında nazirit olduklarından emin olamazlardı.
Onlara yaklaşan kişi kimliğinin asla keşfedilmemesi için geri dönerse , onlardan hiçbiri Nazirit değildir . Mesele hiçbir zaman açıklığa kavuşturulmamıştır ve halakha, belirsiz Naziritlik durumlarında müsamahalıdır. Haham Shimon, halakhanın bu tür bir belirsizlik konusunda katı olduğunu ve bu nedenle herhangi bir belirsizliği önlemek için aşağıdaki şekilde ilerlemeleri gerektiğini söyler : Yemin edenlerin her biri şöyle demelidir: Eğer ifademle uyumluysa, şartım yerine getirildiği için ben zorunlu bir Naziritim ve eğer değilse, ben gönüllü bir Naziritim ve bu şekilde hepsi her iki durumda da Nazirittir.
Birisi hem evcil hem de evcil olmayan bir hayvanın özelliklerini taşıyan bir koşer hayvan gördü ve dedi ki: Eğer bu evcil olmayan bir hayvansa ben bundan dolayı bir naziritim; ve başka bir kişi dedi ki: Eğer bu evcil olmayan bir hayvan değilse ben bundan dolayı bir naziritim; ve üçüncü bir kişi dedi ki: Eğer bu evcil bir hayvansa ben bundan dolayı bir naziritim; ve dördüncüsü dedi ki: Eğer bu evcil bir hayvan değilse ben bundan dolayı bir naziritim. Mişna devam ediyor: Beşinci bir kişi ekledi: Eğer bu evcil olmayan ve evcil bir hayvansa ben bundan dolayı bir naziritim ve altıncı bir kişi dedi ki: Eğer bu ne evcil ne de evcil olmayan bir hayvansa ben bundan dolayı bir naziritim. Yukarıdaki tüm ifadeleri duyan biri şöyle dedi: Eğer sizden biri Nazir ise ben de Nazirim, bir diğeri şöyle dedi: Eğer sizden biri Nazir değilse ben de Nazirim, son bir kişi şöyle dedi: Eğer hepiniz Nazir iseniz ben de Nazirim. Bu durumda hepsi Nazirdir.