Kötü kişi kendisini kovalayan olmasa bile kaçar,
Doğrularsa genç aslan gibi yüreklidir.
Ayaklanan ülke çok başlı olur,
Ama akıllı, bilgili kişi düzeni sağlar.
Yoksulu ezen yoksul,
Ürünü harap eden sağanak yağmur gibidir.
Yasayı terk eden kötüyü över,
Yerine getirense kötüye karşı çıkar.
Kötüler adaletten anlamaz,
RAB’be yönelenlerse her yönüyle anlar.
Dürüst bir yoksul olmak,
Yolsuzlukla zengin olmaktan yeğdir.
Kutsal Yasa’yı yerine getiren çocuk akıllıdır,
Oburlarla arkadaşlık edense babasını utandırır.
Faiz ve tefecilikle malına mal katan kişi,
Bunu yoksullara acıyan için biriktirir.
Yasaya kulağını tıkayanın
Duası da iğrençtir.
Dürüst kişileri kötü yola saptıran
Kendi kazdığı çukura düşer.
İyiliği, özü sözü bir olanlar miras alacak.
Zengin kendini bilge sanır,
Ama akıllı yoksul onun içini okur.
Doğruların zaferi coşkuyla kutlanır,
Ama kötüler egemen olunca insan kaçacak yer arar.
Günahlarını gizleyen başarılı olmaz,
İtiraf edip bırakansa merhamet bulur.
Günahtan çekinen ne mutludur!
İnatçılık edense belaya düşer.
Yoksul halkı yöneten kötü kişi
Kükreyen aslan, saldırgan ayı gibidir.
Gaddar önderin aklı kıttır;
Haksız kazançtan nefret edense uzun ömürlü olur.
Adam öldürmekten vicdan azabı çeken, mezara dek kaçacaktır;
Kimse ona yardım etmesin.
Alnı ak yaşayan kurtulur,
Yolsuzluk yapan ansızın yıkıma uğrar.
Toprağını işleyenin ekmeği bol olur,
Hayal peşinde koşansa yoksulluğa doyar.
Güvenilir kişi bolluğa erer,
Zengin olmaya can atansa beladan kurtulamaz.
Hatır gözetmek iyi değildir,
Çünkü insan bir lokma ekmek için bile suç işler.
Cimri servet peşinde koşar,
Yoksulluğa uğrayacağını düşünmez.
Başkasını azarlayan sonunda
Pohpohlayandan daha çok beğeni kazanır.
Annesini ya da babasını soymayı günah saymayan,
Haydutla birdir.
Açgözlü kavga çıkarır,
RAB’be güvenense bolluk içinde yaşar.
Kendine güvenen akılsızdır,
Bilgece davranan güvenlikte olur.
Yoksula verenin eksiği olmaz,
Yoksulu görmezden gelense bir sürü lanete uğrar.
Kötüler egemen olunca insan kaçacak yer arar,
Ama kötüler yok olunca doğrular çoğalır.
Süleyman’ın Özdeyişlerinin İkinci Bölümü – Süleyman’ın Özdeyişleri 28
