1817 Bize Atâ tahdîs edip şöyle dedi: Bana Ya’lâ ibn Umeyye’nin oğlu Safvân, bâbasından tahdîs etti (O, şöyle demiştir): Peygamber Cı’râne’de iken yanına bir kimse geldi. Gelen kimsenin üzerinde hem bir cübbe vardı, hem de kendisinde halûk denilen güzel koku eseri -yahut da sarı boya demiştir- bulunuyordu. Bu zât Peygamber’e:
— Umremde bana nasıl yapmamı emredersin? dedi.
Tam bu sırada Allah Peygamber’e vahiy indirdi de Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) hemen bir bezle örtüldü. Ve ben de, üzerine vahiy indirilirken Peygamber’i görmüş olmamı çok arzu etmiştim. Omer hemen bana:
— Gel! Üzerine Allah vahiy indirmiş olduğu hâlde Peygamber’e bakman seni sevindirir mi? dedi.
Ben:
— Evet, dedim.
Omer örtünün bir tarafını kaldırdı. Ben (başımı örtünün içine sokup) Peygamber’e baktım. Peygamber’in bir nevi’ horuldaması vardı. Râvî dedi ki: Zannediyorum, erkek deve yavrusunun horuldaması gibi, dedi. Peygamber’den bu hâl açılınca:
— “Umreden soran kimse nerede?” buyurdu. (Yanına birisi getirildi, ona:)
— “Kendinden bu cübbeyi çıkar, elbisen ve bedenindeki bu kokunun izini yıka. Sarı boyayı pampâk temizle (Bir zabta göre: Sarı boyadan sakın)! Haccında yapacağın fiillerin benzerini umren içinde de yap!” buyurdu.
