Sessizlik çökünce Anu söz aldı: Asil soyum ve kanun gereğince, adilce güreş tutarak tahtı kazandım. Sen ise erliğimi kopartıp yuttun; soyum devam edemeyecek artık. Enlil söz aldı: Suçlanan suçunu kabul etti; yargılana ve cezası ölüm ola. Ölüm dedi Alalgar. Ölüm dedi Abgal. Ölüm dedi Nungal. Ölüm Alalu’ya zaten gelecek; yutup içine aldığı şey onu öldürecek diyordu Enki. Ölene dek Dünya’da hapsedelim, Alalu’yu, diyordu Anzu. Onların sözleri üstünde düşünmekteydi Anu.