Alalu öne çıkıp Anu’ya yaklaştı. Çok ciddi bir mesele unutuldu, diye bağırdı. Dünya’nın komutası bana bırakıldı; altın bulduğumu Nibiru’ya duyurduğumda bu söz verilmişti bana. Nibiru’nun tahtına çıkma iddiamdan vazgeçmiş değilim. Anu’nun her şeyi oğullarıyla paylaşması, menfur bir hareket. Böyle karşı çıktı Alalu, Anu’ya ve onun kararlarına. İlk başta tek söz etmedi Anu, sonra öfkeyle konuştu:
Münakaşamızı sona erdirmek için ikinci kez güreşelim; hemen buracıkta. Hor gören bir tavırla giysilerini çıkardı Alalu; Anu da soyundu. (Yakup ile Tanrının güreşmesini hatırlayın. O güreşi Yakup kazanmış ve İsrail adını almıştı) Tamamen soyunan iki asil göğüs göğüse mücadeleye başladı, bu çok büyük bir kapışmaydı. Alalu diz büktü, yüz üstü yere kapaklandı. (Bu güreşin bildiğimiz tarzda bir güreş olmadığını düşünüyorum. Böylesine gelişmiş bir ulusun kararı güreşle vermesi, aslına bakarsanız soyla geçen krallık kurması çok anlamlı gelmiyor. Sanırım burada ilkel Sümer halkına anlayabileceği tarzda olayları anlatmak amaçlanıyor)
