2251 Urvetu’bnu’z-Zubeyr, Âişe (r.anha) şöyle derken işitmiştir: ” (Velîlerden) kim zengin ise (yetimin malından) kaçınsın. Kim de fakır ise, o hâlde örfe göre yesin… ” (en-Nisâ: 5) âyeti, yetimin işlerini yapan ve malını ıslâh eden yetîm velîsi hakkında indirildi. Yetîm velîsi fakir olursa yetîm malından ma’rûf ölçüde yer (faydalanır).
