6214 Abdullah ibn Omer (radıyallahü anh) şöyle dedi: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):
— “Bana bir ağaç haber veriniz ki, onun meseli müslimin meselidir. O meyvelerini her zaman Rabb’inin izniyle verir, yaprakları düşmez” buyurdu.
Benim gönlüme onun hurma ağacı olduğu düştü. Burada Ebû Bekr ve Omer de mevcûd olup bunlar konuşmayınca ben konuşmamı kerîh gördüm. Peygamber:
— “O, hurma ağacıdır” buyurdu.
Ben babamın beraberinde çıktığım zaman:
— Ey babacığım! Benim gönlüme hurma ağacı düşmüştü, dedim. Babam:
— Seni bunu söylemekten ne men’ etti? Senin onu söylemiş olman bana şundan ve şundan daha sevimli olurdu, dedi.
İbn Omer:
— Beni men’ eden ancak senin de, Ebû Bekr’in de konuştuğunuzu görmemiş olmamdır. İşte bundan ötürü konuşmayı kerîh gördüm, demiştir.
