229 Bize Hişâm ibn Urve, Babasından; o da Âişe (r.anha)’den tahdîs etti. O şöyle demiştir: Ebû Hubeyş kızı Fâtıma, Peygamber’in yanına geldi ve: Yâ Rasûlallah! Ben devamlı kanamaya ma’rûz kılınan bir kadınım, temiz olamıyorum. Namazı terk mi edeyim? diye sordu. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): “Hayır, bu hayız değildir; bir damar (dan gelen kan)dır. Senin asıl hayzın (başlama zamanı) geldiği vakit namazı bırak. Hayzın (kesilme zamanı) gelince kendinden kanı yıka (yani yıkan), sonra namaz kıl” buyurdu.
Hişâm dedi ki: Ve Babam (Urvetu’bnu’z-Zubeyr) şöyle dedi: “Ondan sonra yine o vakit gelinceye kadar her bir namaz için abdest al” buyurdu.
