2342 Ebû Hureyre (radıyallahü anh)’den (şöyle demiştir): Rasûlüllah’a, üzerinde borç olduğu hâlde ölmüş bir kimse (nin cenazesi) getirilirdi de, Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): “Borcu için bir fazlalık bıraktı mı?” diye sorardı. Şayet kendisine o zâtın borcu için bir ödeme bıraktığı söylenirse, onun cenaze namazını kılardı. Yoksa müslümânlara hitaben: “Arkadaşımızın cenaze namazını sizler kılınız” buyururdu. Nihayet Allah kendisine birçok fetihler müyesser kılınca: “Ben bütün mü’minlere kendi öz nefislerinden daha yakınımdır. Binâenaleyh artık her kim üzerinde bir borç bırakarak ölürse, o borcu ödemek bana âiddir. Her kim de bir mal bırakırsa, o mal kendi mirasçılarına âiddir” buyurdu .
