3971 Ebû Saîd el-Hudrî (radıyallahü anh) tahdîs edip şöyle demiştir: Bir bedevî, Peygamber’e geldi de O’na hicretten (yani çölden Medîne’ye hicret etmekten) sordu. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) ona:
— “Sakın hicrete kalkışma! Çünkü hicret işi çok çetindir. Senin develerin var mı?” buyurdu. Bedevî:
— Evet, vardır, dedi. Peygamber:
— “Sen onların zekâtını veriyor musun?” dedi. Bedevî:
— Evet, veriyorum, dedi. Peygamber:
— “Sen o develerin sütünden başkalarının da faydalanması için onları başka kimselere muvakkaten veriyor musun?” dedi. Bedevi:
— Evet, veririm, dedi. Peygamber:
— “Develerin subaşına gelmeleri gününde oradaki fakirlere sütlerinden sağıp içiriyor musun?” dedi. Bedevi:
— Evet, içiririm, dedi. Peygamber:
— “Öyle ise sen denizlerin (yani şehirlerin) ötesinde çalış! Çünkü Allah senin işinden hiçbirşey eksik bırakmaz (çölde de sana verir)” buyurdu.
