596 Ebû Katâde (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Bir gece Peygamber ile birlikte yolculuk ediyorduk. Topluluktan biri:
— Yâ Rasûlallah, bizlere bir gece sonu konaklaması yaptırsan! dedi.
Rasûlüllah:
— “Uyuyakalıp namazı geçireceğinizden korkarım” buyurdu Bilâl:
— Ben sizleri uyandırırım, dedi.
Yattılar. Bilâl de arkasını, bindiği devesine dayadı. Derken gözleri kapanıp, o da uyuyakaldı. Nihayet Peygamber uyandığı zaman güneşin kursu doğmuş hâldeydi. Peygamber:
— “Yâ Bilâl, dediğin nerede kaldı?” buyurdu. Bilâl:
— Bu güne gelinceye kadar bana bunun gibi ağır bir uyku atılmamıştır, dedi.
Rasûlüllah:
— “Şübhesiz Allah istediği zamanda ruhlarınızı kabz etti ve yine istediği zamanda onları size geri verdi. Yâ Bilâl, kalk da insanlara namazı ilân et (yani ezan oku)” buyurdu. Akabinde Rasûlüllah abdest aldı. Güneş yükselip bembeyaz olduğu vakitte de kalktı, namaz kıldırdı.
