7458 Bize Yahya ibn Ebî Zekeriyyâ el-Gassânî, Hişâm’dan; o da babası Ur ve’den; o da Âişe (r.anha)’den şöyle tahdîs etti: Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) insanlara bir hutbe yaptı, Allah’a hamd ve sena eyledi de: “Kendileri üzerine asla bir kötülük bilmediğim ehlime sövmekte olan bir topluluk hakkında bana ne işaret edersiniz?” dedi…
Ve Urve ibnu’z-Zübeyr’den: O şöyle demiştir: Âişe’ye iftira ehlinin söylediği iş haber verilince, Âişe:
— Yâ Rasûlallah! Ebeveynimin evine gitmek üzere bana izin verir misin? dedi.
Rasûlüllah da kendisine izin verdi ve Âişe’nin beraberinde hizmetçi bir köleyi de gönderdi. Bu sırada Ensâr’dan bir zât (İbn İshâk ve Hâkim’de Ebû Eyyûb Hâlid, bunu söyleyenlerden taaccüb ederek):
— Subhâneke! Seni tenzîh ederiz! Bu iftirayı konuşmak bizlere yakışmaz. Seni tenzîh ederiz! Bu büyük bir iftiradır! Dedi.
