Esma bintu Ebî Bekr, yeğeni Kaasım ibn Muhammed’e ve İbnu Ebî Atîk’e: Ben kız kardeşim Âişe’den Gâbe mevkiinden bir malı mîrâs aldım. O mala karşılık olarak Muâviye bana yüz bin vermişti. Ben ise o malı Muâviye’ye satmadım da Kaasım ile Abdullah ibn Ebî Atîk’e hitaben: Bu mal ikinizin olsun dedim, demiştir.
2641 Sehl ibn Sa’d (radıyallahü anh)’den (şöyle demiştir): Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’e içilecek bir şey getirildi. Kendisi bundan bir mikdâr içti. Sağında bir genç, solunda da yaşlılar vardı. Bu durumda Peygamber, gence:
— “Eğer bana izin verirsen (artan içeceği) şu yaşlılara veririm” dedi.
Genç sahâbî de:
— Yâ Rasûlallah! Ben Sen’den gelen nasibimi hiçbir kimseye ihsân etmem, dedi. Bu söz üzerine Peygamber içecek kabını o gencin eline çabucak koydu.
