1834 Bana Zeyd ibnu Eslejn haber verdi ki, Bâbası Eşlem şöyle demiştir: Ben Abdullah ibn Omer’in beraberinde Mekke yolunda bulundum. Yolda ona zevcesi Safiyye bintu Ebî Ubeyd’in rahatsızlığının şiddetlendiği haberi ulaştı. Bu sebeble yürüyüşü çabuklaştırdı. Nihayet şafağın (güneşin) batmasının ardından bineğinden indi, akşam ile yatsı namazları arasını birleştirip kıldı. Sonra: Ben gördüm ki Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem), yürüyüş O’nun için mühim olduğu zaman (yani seferde acele sürüp gittiğinde) akşam namazını geriye bırakır ve onunla yatsı namazı arasını birleştirirdi, dedi.
20- Yolcu yürümek kendisi için mühim olduğu zaman ailesine dönüşü çabuklaştırır bâbı