3575 Ebû Hureyre (radıyallahü anh)’den; Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur: “Şüphesiz benim meselimle benden önceki peygamberler zümresinin meseli, şu kimsenin meseli gibidir ki, o kimse bir ev yaptırmış ve onu süsleyip güzelleştirmiş; yalnız bir köşede bir kerpiç yeri boş bırakılmış. Akabinde insanlar evi dolaşmaya, evi takdirle beğenmeye ve: Keşke şu tek kerpiç de yerine konulsaydı! demeye başlarlar”. Rasûlüllah: “İşte ben, o (yeri boş bırakılan) kerpicim; ben Hâtemu’n-Nebiyyîn’im (peygamberlerin sonuyum)” buyurdu .
