1159- Dedi ki: Ve Abdullah ibn Mesleme, Mâlik’ten; o da Hişâm ibn Urve’den; o da Bâbası Urvetu’bnu’z-Zubeyr’den; o da Âişe (r.anha)’den söyledi. Âişe şöyle demiştir: Yanımda Esed oğulları’ndan bir kadın vardı. Bu sırada üzerime Rasûlüllah girdi. “Bu kadın kimdir?” diye sordu. Fulâncadır; geceleyin uyumaz imiş; namazından zikrolundu (yahut namazından zikrediyor), dedim. Rasûlüllah: ” (Bu sözü) bırak, dâima takat yetireceğiniz işleri yapınız. Şübhesiz Allah, siz usanmadıkça usanmaz” buyurdu.
18- İbadette şiddet ve katılık yapmanın (yani fazla meşakkat yüklemenin) mekruh kılınması bâbı