2116 Huzeyfe (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem.A.V.) şöyle buyurdu: “Sizden evvelki milletlerden müsamahalı bir kişinin ruhunu melekler karşıladılar ve:
— (Dünyâda iken) hayır nev’inden bir şey işledin mi? diye sordular.
Bu kişi:
— Ben hizmetçilerime: (Borçlu olan) fakire mühlet veriniz ve müsamaha ediniz, diye emreder idim, dedim.
Bunun üzerine melekler de ona müsamaha eylediler” buyurdu.
Ve Ebû Mâlik, Rıb’î’den rivayetinde: “Ben zengine karşı kolaylaştırır, fakire de mühlet verirdim’ tarzında söylemiştir.
Bu hadîsi Abdulmelik’ten; o da Rıb’î’den rivayet etmekte Ebû Mâlik’e Şu’be ibnu’l-Haccâc mutâbaat etmiştir.
Ve Ebû Avâne, Abdulmelik’ten; o da Rıb’î’den rivayetinde: “Ben (borçlu olan) zengine mühlet verir, fakirden de vazgeçerdim” şeklinde söyledi.
Ve Nuaym ibnu Ebî Hind, Rıb’î’den rivayetinde: “Ben zenginden kabul eder, fakirden de müsamaha ederdim” şeklinde söylemiştir.
